Liefde agter tralies. Carla van der Spuy. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Carla van der Spuy
Издательство: Ingram
Серия:
Жанр произведения: Биографии и Мемуары
Год издания: 0
isbn: 9780624087014
Скачать книгу
is toegelaat is nie. Daar was sprake van korrektiewe beamptes wat omgekoop is sodat hulle romanties kon verkeer.

      MOOI VROUE

      Van die vroue wat vir hierdie moordenaars geval het, het die voorkoms van bleeksiele gehad, terwyl ander weer byna beeldskoon was.

      Nadat die twee “skoongesig-broers” Lyle en Erik Menendez, hul skatryk ouers José en Kitty, gedurende Augustus 1989 doodgeskiet het, terwyl hulle in hul bed in hul weelderige herehuis in Beverly Hills geslaap het, het ’n sexy blondine en voormalige model, Anna Erikson, na die hoogs gepubliseerde hofsaak op televisie gekyk. Die verdediging het in hierdie hofsaak aangevoer dat lewenslange mishandeling die katalisator in die moord was. Dit het klaarblyklik Anna se hartsnare so geroer dat sy “gedrewe” gevoel het om vir Lyle te skryf. Die broers is elk tot lewenslange gevangenisstraf sonder die moontlikheid van parool gevonnis.

      Dit het egter nie net by briewe gebly nie en die uiteinde was dat Anna Los Angeles toe verhuis het om naby haar geliefde te wees.

      Hul troue, wat in 1996 deur middel van ’n regter se sprekerfoon plaasgevind het, is deur die broers se prokureur en tante bygewoon.

      Anna het hom egter vyf jaar later gelos toe hy haar “verkul” het deur penvriende met ander vroue te maak.

      ’n Meisie het darem haar trots.

      Lyle het klaarblyklik nie in sak en as gesit nie, want twee jaar later is hy weer getroud. Hierdie keer met ’n tydskrifredakteur, Rebecca Sneed, gedurende ’n seremonie in die Mule Creek Staatsgevangenis se besoekersgebied. Rebecca het intussen ’n burgerlike verdediging prokureur geword.

      Ook Erik het ewige trou agter tralies gesweer toe hy gedurende 1999 in ’n wagkamer by die Folsom Staatsgevangenis met Tammi Saccoman getroud is wat nege jaar ouer as hy was.

      Tammi het haar troue as ’n “wonderlike seremonie” beskryf totdat sy moes weggaan. Haar eerste nag as bruid was glo baie eensaam. Dis nou 20 jaar later en intussen het sy hul huwelik as baie “spesiaal” beskryf. Sy het aan People tydskrif vertel dat sy moes leer om haar fisiek van Erik af te sluit, terwyl sy emosioneel na aan hom was. Dis nie iets wat haar familie verstaan nie.

      Erik, weer, het vertel hoe Tammi se liefde daartoe aanleiding gegee het dat hy nou ’n beter mens is. Hy wil net vir haar die beste man moontlik wees, en dis iets wat sy daaglikse keuses beïnvloed.

      Rosalie Martinez was ’n regsgeleerde wat pens en pootjies vir ’n reeksmoordenaar geval het. Sy het selfs haar man, ’n vooraanstaande prokureur en haar vier jong dogters in 1996 gelos om met Oscar Ray Bolin, ’n gewese vragmotorbestuurder wat in die doodselle gesit het te trou. Die seremonie het oor die telefoon plaasgevind.

      Hulle was 18 jaar lank getroud.

      Rosalie het Bolin ontmoet toe sy hom in sy sel besoek het terwyl sy aan een van die drie verkragting- en moordsake wat teen hom aanhangig gemaak is, gewerk het. Sy het ondanks die feit dat hy sewe keer skuldig bevind is, steeds in sy onskuld geglo.

      “Ek het sy isolasie, inperking en eensaamheid aangevoel,” het sy vertel. Sy het aanvaar dat hy skuld beken het op klagtes dat hy die vroue verkrag het nadat hy ’n vuurwapen op hulle gerig het, maar sy was daarvan oortuig dat hy nie ’n moordenaar was nie.

      Sy het hom so beskryf: “Hy kan nie die vullis vir my uitneem of my motor se olie nagaan nie, maar hy plaas my op ’n emosionele voetstuk. Hy luister. Hy is honderd persent daar vir my. Ek is die belangrikste in sy lewe.”

      Hy het elke dag vir haar briewe geskryf en sy het gesê dat sy sal aanhou om vir hom te veg.

      Was sy dalk ’n “fool for love”?

      Hy is byna 30 jaar na die moorde, op 7 Januarie 2016, per dodelike inspuiting tereggestel.

      MANS VERLIEF OP VROUE WAT MOOR

      Dis nie net vroue wat ’n wilde perd opsaal deur met ’n veroordeelde moordenaar te trou nie.

      Daar is ook vroue agter tralies wat mans aantrek, soos die geval met Susan Atkins, wat weens haar betrokkenheid by agt van die wreedaardige Manson-moorde, 37 jaar lank agter tralies was.

      Susan, wie in 2009 op 61 aan breinkanker gesterf het, het twee keer getrou nadat haar doodsvonnis in lewenslange tronkstraf omskep is.

      Sy is die eerste keer in 1981 met die grootmond beweerde miljardêr Donald Lee Laisure van Texas getroud toe sy sy 35ste(!) vrou geword het. Dit het op die rotse geloop. Hy het beweer dat Susan hom tydens ’n besoektyd met ’n mes gesteek het omdat sy glo jaloers was omdat hy te veel aandag aan ’n medegevangene geskenk het. Sy het dit ontken.

      Atkins is ses jaar later weer getroud, dié keer met James W. Whitehouse, ’n Harvard regsgegradueerde wat haar van 2000 tot 2005 tydens paroolverhore verteenwoordig het. Hy het selfs ’n webtuiste bestuur wat aan haar toegewy was. Sy het 11 keer vir parool aansoek gedoen. Selfs terwyl sy sterwend was, het haar man sonder welslae gepleit dat sy weens menslikheidsredes vrygelaat word. Sy was 16 jaar ouer as hy en hulle was 21 jaar lank getroud toe sy aan breinkanker oorlede is.

      HUWELIKSKLOKKE IN DIE SKADUWEE VAN DIE GALG

      Hierdie “dwase vir die liefde” trou willens en wetens met mans wie se enigste kans om die tronk te verlaat in ’n doodskis is.

      So het Sandie Blanton, ’n blonde getatoeëerde ouma, destyds sommer twee keer troukoors gekry, wel wetende dat die mans van haar hart doodstraf opgelê is. Dit was dan ook na sy dood dat sy haar veel jonger verloofde, Reginald Blanton (28) die eerste keer aangeraak het nie.

      Sandie het vir Reginald via die webtuiste writeaprisoner.com ontmoet. Toe sy hom na sy teregstelling in 2009, wat deur middel van ’n dodelike inspuiting plaasgevind het, op sy voorkop gesoen het, was hy nog warm, is dramaties berig. Sy het glo selfs sweet van sy kop afgevee.

      Reginald Blanton is skuldig bevind weens moord op sy vriend, die 22-jarige Carlos Garza, op 9 April 2000.

      Daar word beskryf hoe Sandie baie geleidelik vir Reginald, “’n pragtige, spirituele mens” geval het – eers deur middel van briewe en toe later gedurende vier besoeke aan Texas.

      Vir hom het dit glo gevoel soos “’n ring aan die vinger” en dit terwyl hulle nooit eers hande vasgehou het nie!

      Volgens ’n koerant het Sandie die teregstelling beskryf soos iets wat in ’n fliek kon gebeur het, kompleet met die ysingwekkende laaste oomblikke voor sy dood, sy vinnige glimlag en sy woorde: “Dit is tyd.”

      Sandie was egter vasbeslote om dit nooit weer te doen nie. Die hele voorval was vir haar een te veel, maar daarmee wil sy mense ook nie ontmoedig om vir gevangenes te skryf nie.

      Daar is destyds beraam dat daar ongeveer 100 vroue in Brittanje was wat by doodsafwagtende mans betrokke geraak het.

      Sandie se eie verklaring vir hoekom sy aangetrokke voel tot terdoodveroordeelde mans is dat sy van kindsbeen af weet hoe dit voel om deur die dood bedreig te word: Op vierjarige ouderdom is sy met leukemie gediagnoseer – toe dié siekte hoofsaaklik ongeneeslik was – en sy is eers op 27 skoon verklaar daarvan.

      Dan was dit blykbaar ook so dat van haar pa se familielede glo weens geringe oortredings ook in en uit tronke was wat mense begrip behoort te gee vir die redes waarom sy meer “ontspanne” in die geselskap van gevangenes gevoel het as tussen ander.

      Reginald was nie eers haar eerste verhouding met iemand in die doodselle nie, want uit die 30 penvriende wat sy gehad het, het sy ook in ’n stadium aangetrokke gevoel tot Charles “Chucky” Mamou wat glo “Mr Player” en “Mr Charmer” was. Hierdie “droomman” is weens ’n dubbele moord gedurende ’n dwelmverwante misdaad skuldig bevind.

      Einste Mamou het sommer gedurende hul tweede ontmoeting al die groot vraag gevra. Op haar troufoto dra Sandie ’n trourok, maar die bruidegom is nêrens sigbaar nie. Die seremonie het glo met ’n plaasvervanger in haar plek plaasgevind.

      Die huweliksbootjie het egter gesink toe Sandie vier maande ná hul troudag uitvind dat manlief briewe van ’n seksuele aard aan ’n getroude vrou in Engeland geskryf het.