LIEFDE
AGTER TRALIES
WARE SUID-AFRIKAANSE VERHALE
CARLA VAN DER SPUY
Tafelberg
INLEIDING
Verliefde vroue het al in groot getalle teen die tralies van selfs terdoodveroordeelde reeksmoordenaars in die doodselle gehamer om hulle te smeek om met hulle te trou. Party haak selfs die knoop in die spreekwoordelike skaduwee van die galg met hierdie toekomslose “lady-killers” deur. Vir hulle is hierdie mense nie die soort monsters wat in die media uitgebeeld word nie, maar onweerstaanbare aspirant-minnaars, ver verwyderd van mnr. Gewoon. Die liefde van hul lewe.
In Amerika is daar selfs verliefde vroue wat as “serial killer groupies” bekend staan. Hulle daag in groot getalle by die hofsaak op en krap byna mekaar se oë uit. Dan is dit oorlog: ’n Liefdesoorlog! Hulle pak die hofsale vol waar die grusaamste getuienis oor die beskuldigde in soms makabere besonderhede bespreek word. Dan begin hulle daaroor te fantaseer om hierdie man te ontmoet, ’n verhouding met hom aan te knoop en selfs met hom te trou. Byna soos wat die geval met rocksterre en celebs is, maar hierdie is ’n omgekeerde soort heldeverering.
En dit terwyl die meeste vroue op soek is na iemand met ’n skoon rekord as hulle die dag voor die kansel staan. Iemand van onbesproke karakter wat hopelik die regte genetiese materiaal na jou nageslagte kan oordra. En darem ook ’n broodwinner sal wees. Beslis nie ’n kerkmuis of ’n tronkvoël nie.
Die redes hoekom vroue met mans agter tralies afhaak (daar is natuurlik ook mans wat ewige trou aan vrouegevangenes sweer) het my nog altyd gefassineer. Daarom het ek vir Mens of monster – die psige van ’n misdadiger (LAPA-uitgewers, 2012) ’n hele hoofstuk oor tronkbruide geskryf en probeer vasstel hoekom vroue op ’n moordenaar verlief sou raak.Wat sou die aantrekkingskrag wees? Veral as hulle die man in oranje eers ná sy vonnis, in die tronk van alle plekke, ontmoet het. Daar is egter ook gevalle van gevangenes wat mekaar agter tralies ontmoet, soos in die hoofstuk “Bruid in boeie” in hierdie boek berig word. Hierdie paartjies ontmoet mekaar gewoonlik tydens koorsang of ’n gradeplegtigheid wanneer daar interaksie tussen mans- en vrouegevangenes is.
Ander weer is reeds getroud wanneer hul wederhelf tot jarelange gevangenisstraf gevonnis word. Min huwelike werk onder hierdie moeilike omstandighede en die party wat buite is kies gewoonlik vinnig die hasepad.
REDES
Wat sou die redes vir hierdie onkonvensionele verhoudings en huwelike agter tralies wees? Hoekom sou iemand ’n geliefde met ’n “kleurryke” eerder as vlekkelose verlede verkies?
Die redes waarom vroue van mans in uniform hou is legendaries, maar dan praat ons gewoonlik van die manne in blou en nie van manne in oranje oorpakke nie, weens ooglopende redes. Tog is daar vroue wat tot die sogenaamde “bad boys” aangetrokke voel.
Sommige toegewyde vroue wat moordenaars bewonder en liefhet verhuis selfs van ander lande af om naby hul tronkliefde te wees, betaal soms vir hul regskoste en verskaf die weelde van ’n parooladres. Prokureurs en selfs joernaliste het al voor hulle geswig.
Die vraag kan gevra word waaroor dit dan werklik gaan – gaan dit daaroor omdat jy ’n verhouding met jou geliefde in die tronk buite jou gewone ervaringsveld beleef – amper soos iets uit ’n werklikheidsreeks? Dis mos veel opwindender as om jou man se sokkies of onderbroeke langs die wasgoedmandjie op te tel, voortdurend te hoor “wat eet ons vanaand?” of aan slapeloosheid te ly omdat hy snork. Dinge wat jou (tong in die kies darem) gespaar bly met ’n man wat ’n vonnis uitdien.
Maar kenners meen so ’n verhouding is ook aansienlik meer kunsmatig. Daar is al gesê dat hierdie vroue nie op ’n regte man verlief is nie, maar op die illusie van ’n man.
WIE IS HIERDIE VROUE?
Sheila Isenberg, skrywer van die opspraakwekkende boek Women Who Love Men Who Kill, dink nie dat vroue wat met geweldsmisdadigers trou, van lotjie getik is nie.
Volgens haar is hierdie vroue doodgewone mense uit alle vlakke van die samelewing – en hul getalle is aan die toeneem. Na intensiewe navorsing en onderhoude met die vroue sowel as kenners, vertel sy hoekom hulle aangetrokke voel tot mans met wie hulle nooit ’n normale verhouding sal kan hê nie.
Hoewel sommige van die vroue al slagoffers van mishandeling en geweld was, weet die meeste van hulle presies wat hulle doen, maar hul vermoë vir ontkenning en hul behoefte aan ’n veilige, geïdealiseerde en romantiese fantasie van die liefde oorheers hul oordeel.
Hulle is bereid om alles prys te gee vir ’n liefde sonder hoop, belofte of huweliksregte aangesien dit beteken dat hulle en hul gevoelens waarde het. Om met ’n veroordeelde moordenaar te trou is ’n manier om ’n verhouding te hê sonder om te na aan die man te kom. Volgens Isenberg is dit ook ’n manier om beheer uit te oefen oor ’n man met mag.
Dis soms selfs ’n geval van hoe erger die misdaad is, soos dié van reeksmoordenaars en massamoordenaars soos David Berkowitz, Ted Bundy en John Wayne, hoe belangriker voel sy.
Hieroor waarsku dr. Patrick Kennedy, ’n raadgewende sielkundige, dat moordenaars baie aanloklik en manipulerend kan wees, asook oor die feit dat hulle oor ’n sekere seksuele teenwoordigheid beskik en op ’n tradisioneel manlike wyse sjarmant is. Maar, maan hy verder, hierdie sjarme kan blitsvinnig in woede of geweld omskakel.
HOE OM GEVANGENES TE ONTMOET
Dis klaarblyklik maklik om Amerikaanse gevangenes te ontmoet terwyl hulle in die tronk is. Hierdie land beskik boonop oor een van die grootste gevangenisbevolkings ter wêreld.
Die departement van korrektiewe dienste in Amerika moedig mense aan om met gevangenes te korrespondeer, maar hulle beklemtoon dit dat die gevangenes eerder na vriendskap as na liefde soek. Natuurlik is dit nie altyd noodwendig die geval nie.
Sou jy dus die man van jou drome agter tralies wil ontmoet, hoef jy maar net op die webtuiste www.meet-an-inmate.com te kliek wat daarop gerig is om positiewe kommunikasie met gevangenes aan te moedig. Gevangenes van beide geslagte tussen 18 tot in hul senior jare, kan gekontak word.
“Laat ’n gevangene glimlag!” val hulle met die deur in die huis om penmaats te lok. Nou ja, dit is genoeg om enige vrou met ’n bloeiende hart na pen en papier te laat gryp. Om nie te praat van jou nuuskierigheid bevredig nie.
’n Artikel op die webtuiste vertaal as “Eensame gevangenes in Amerika soek na penvriende” benadruk dit dat daar letterlik miljoene mans en vroue is wat ’n vonnis uitdien en net wag vir iemand om aan hulle te skryf met wie hulle lewenservarings kan uitruil.
Dit kan groot pret wees om met hulle te korrespondeer. Al die gevangenes op die webtuiste geniet dit om briewe te ontvang, veral die briewe wat hul selfvertroue opbou. Om briewe te ontvang is vir hulle die hoogtepunt van die dag.
Dink net hoe eensaam jy moet voel as jy agter slot en grendel is en jou familie en vriende het jou versaak, lui die artikel. Dit kos boonop nie ’n sent om vir hulle te skryf nie. Die gevangenes – of hul familie – betaal ’n klein fooi om gelys te word.
Die webtuiste pryk met besonder interessante mans en vroue in oranje. Op die illustrasiefoto op die webtuiste klou ’n beeldskone brunet met ’n sexy pruilmond en hare wat soos dié van ’n supermodel lyk, aan tralies vas. Die opskrif hierby lui dat eensame gevangenes in Amerika op soek na penvriende is. Die soeke na penvriende word beklemtoon en nie die liefde nie. Ons weet egter almal dat een ding tot ’n ander lei.
Die webtuiste vertoon ook hope foto’s van gevangenes waaruit mens kan kies en keur. Party lyk nogal verdag, ander lyk boos en gemeen, maar daar is ook diegene met oop, skoon gesigte en ander wat intellektueel en diepdenkend voorkom. Amper soos akademici of miskien filosowe.
Nie dat die spreekwoordelike boek altyd aan sy omslag gemeet behoort te word nie.Van die vroue se foto’s herinner aan dié van bekende sekskatjies. Baie lyk heelwat jonger as hul ouderdom. Vermoedelik is van die foto’s geneem voor hulle tronk toe is. Baie dra gewone klere.
Daar word deesdae nie meer op hierdie webtuiste vertel waarvoor hulle sit nie, maar om af te