Goedheid
& Guns
Agter my swirlkous
Jenna-Leigh February
Lux Verbi
Vir my ouma Driena
Voorwoord
Die rykste erfenis en grootste bate wat ons as gelowiges het, is die waarhede wat in God se Woord vervat is. Waarhede is beginsels, en wanneer ons dit prakties uitleef, sal ons altyd daarby baat. Dit is altyd tot ons voordeel.
Psalm 23 is sekerlik die heel bekendste psalm in die Bybel. Ongelukkig word hierdie wonderlike, ryk Skrifgedeelte meestal by begrafnisse gebruik en aangehaal. Dit lyk asof dit met die dood geassosieer word terwyl dit in werklikheid ’n psalm oor die lewe is.
Goedheid en guns sal ons volg, al die dae van ons lewe.
Hierdie belofte uit God se Woord het Jenna-Leigh duidelik haar eie gemaak. Die Psalm 23-verhouding tussen haar en God beskryf sy sonder skroom in hierdie boek as ’n intieme verhouding tussen haar (die skapie) en Christus (haar Herder). En die hele tyd jaag sy die lewe in oorvloed wat Christus aan die kruis vir haar bewerkstellig het daadwerklik na.
In die bladsye van hierdie boek kom haar verhouding met God duidelik na vore. Haar geloof in sy goedheid en leiding is kinderlik en aansteeklik. Sy het die verrassende vermoë om die leser haar wêreld deur haar oë te laat sien, byna asof jy self daar is.
Terwyl ek haar storie gelees het, kon ek haar kleintyd in Bonnievale saam met haar familie sien. Ek kon die kos en die lug daar ruik. Die passie wat haar ouma vir God en God se waarheid gehad het, kon ek saam met haar ervaar.
Ek kon hierdie boek nie neersit nie. Jenna-Leigh het ’n droom om haar einddoel te bereik. Van doodgewone meisiekind-uit-die-vallei tot ’n uitsonderlike jong vrou, een wat vandag ’n impak op duisende ander mense het. Dit is Jenna-Leigh.
Haar storie, soos baie van ons stories, sluit ook ’n tyd in toe sy haar paadjie alleen gestap het. Omdat sy gedink het sy weet beter as wat ons ouers ooit sou kon weet. Halsstarrig het sy geglo dat dinge vir haar anders sou wees. Ai, die dom en lawwe keuses wat ons soms maak … Ons kan die genade van God soms soos ’n rubberrekkie miskien net ’n bietjie té ver rek.
Jenna-Leigh is openhartig en gee hier ’n eerlike vertelling van haar lewe. Ek het haar beter leer ken deur die bladsye waarin sy haar hele hart duidelik en pynlik uitstort om haar lesers aan te spoor.
Enigeen wat dalk glo hulle ken haar reeds deur RSG of eNuus, sal haar deur hierdie boek nie net beter leer ken nie; jy sal ook liewer vir haar word. Jy sal saam met haar reis, vanaf haar kleintyd, deur haar skooljare, tot waar sy vandag is.
Daar sal oomblikke wees dat jy lag; daar sal oomblikke wees dat jy huil. Tog sal jy deurentyd opmerk hoe haar Herder die hele pad by haar teenwoordig was en steeds is.
Jenna-Leigh se humor in hierdie boek is verfrissend. Haar anekdotes oor die swirlkous, maar veral die analogie daarvan, is eenvoudig briljant. Wat ’n pragtige Suid-Afrikaanse storie is dit nie!
Wilma Olivier
Senior pastoor
Rivers Kerk, Sandton, Johannesburg
Inleiding
Laat ek hierdie boek op ’n gepaste – amper sê ek gewyde – noot begin.
Goedheid en guns, liewe leser. Goeiedag!
Hoe wonderlik dat ek ’n greep of twee uit my lewe met jou kan deel. Dankie dat jy kies om stukkies van my hart in dié boek raak te lees.
In die boek wat jy nou in jou hand vashou, skryf ek nie net my storie neer nie, maar veral God se storie deur my lewe. Dit is óns storie, myne en Syne. Soos ’n slimgeleerde mens eenkeer in Engels gesê het: my His-story.
Hierdie boek is ’n persoonlike getuienis wat ek deel met die vurige hoop dat dit jou sal herinner aan God se goedheid en guns wat ook vir jou beskore is. Ongeag wie jy is of waar jy is.
Ek het ’n baie sterk vermoede dat die verskillende aspekte van my verhaal nie so uniek is nie. Êrens is daar iemand anders wat deur dieselfde situasie struggle of ’n emosie beleef wat ek ook iewers tydens my lewensreis ervaar het.
Ek deel die ligte, die intense, die pynlike en die ongemaklike oomblikke van my lewe met jou. Maar bowenal deel ek die wonderlike grootheid-van-God-oomblikke, met die uitdruklike begeerte dat jy dit ook in jou lewe of in die lewe van iemand naby aan jou sal kan raaksien. My wens is dat jy jou met my of mense soos ek sal kan vereenselwig.
Wat jy hier gaan lees, sal dalk nie altyd wees wat jy van my verwag het nie. Dalk sien jy my op die TV of hoor my oor die radio. Miskien verbeel jy jou sommer jy het eendag vlugtig iets oor my in ’n artikel gelees. Dalk wonder jy wie op aarde ek is en hoekom ek ’n boek oor my lewe wil skryf. Hoe dit ook al sy, miskien sien jy my nie as iemand met ’n stukkende, sondige verlede waarvan God my moes red nie.
Maar dit is die werklikheid, nie waar nie? Dat ons ons soms aan mekaar verwonder en ’n oordeel vel sonder om die ander persoon se storie te ken.
Toe sommige van my vriende hoor van dié boek en wat ek daarmee beplan, was hulle heel eerste vraag aan my: “Is jy nie bang die mense veroordeel jou nie? Is jy nie bang hulle hou dalk nie meer van jou nie? Of dat die tonge nou gaan klap nie?”
Ek sou jok as ek sou ontken dat ek ’n fraksie van ’n sekonde nadat God vir my die opdrag gegee het om hierdie boek te skryf, aan die gevolge gedink het. Al wat ek weet, is dat dit ongehoorsaam van my sou wees om nie sy opdrag uit te voer nie.
Ek sal eerder met mense se oordeel saamleef as met die wete dat ek aan hierdie uitdruklike opdrag van God ongehoorsaam was en met die gevolge daarvan.
Die laaste ding wat ek wil oorkom, is om eendag voor God te gaan staan en te hoor dat Hy my graag aan iemand wil voorstel. Ek wil nie beleef dat ’n kosbare mens dan voor my kom staan en sê nie: “Hallo, Jenna-Leigh, ek is die persoon vir wie God destyds deur jou onvertelde storie wou bereik.” Of erger nog, dat iemand dié woorde uit die hel vir my sou skree. Dít wil ek regtigwaar nie hê nie.
Dit is belangrik om te verstaan dat God nie vir my ’n gesindheid van vrees gegee het nie. Wrintiewaar, ek het nie vir niks geleef deur alles waarvan ek in hierdie boek vertel nie! Nie sonder dat ek vir iemand anders met my verhaal hoop kan gee nie. God vermors nooit ons trane nie. Dit het ek eendag êrens gehoor en daarop sê ek amen. Nie effentjies nie, maar hardop en duidelik.
Wat my opgewonde maak, is die feit dat ek weet God sal in sy groot genade hierdie boek, op watter grootse, eenvoudige of weird manier ook al, op die regte tyd in die regte hande en onder die regte oë laat beland. Daarop wed ek, spreekwoordelik, my laaste tien sent.
Soos Martin Luther King destyds, het ek vandag ’n droom. Hierdie droom is dat ek iemand êrens sal kan aanmoedig om alles wat agter sy of haar spreekwoordelike swirlkous skuil, eerlik vir iemand êrens te wys. Al is daardie “iemand” net een mens.
Doen dit om die ander persoon te inspireer en te motiveer, en om onversetlik te weier dat mense se verlede hulle keer om hulle roeping vandag uit te leef. Ek droom van mense hardgebak soos Gideon. Helde wat bewend in die broek maar nogtans in God se krag die laaste vestings van die vyand flenters stoomroller.
Die allerbeste is vir ons beskore, of dit nou met ons beroep, ons persoonlike lewe of ons geestelike lewe te doen het. Dit is ons erfporsie. Al wat ons moet doen, is om dit regmatig vir ons toe te eien terwyl ons die Here gehoorsaam dien.
So waar soos “die waarheid en niks anders as die waarheid nie”, só het ek hierdie boek probeer skryf. Al was dit hóé moeilik. Die waarheid maak ons vry, lees ek in sy Woord. Vir my én vir jou.
Vry van al die getwyfel oor sy bestaan en die gewonder oor sy betrokkenheid en omgee in ons lewe. Vry van die boksies waarin onsself en ander mense ons plaas. Vry om Hom te volg terwyl dit wat ons s’n is – sy goedheid en guns – ons ons lewe lank volg.
Voorwaar, voorwaar! Dit gaan goed met die mens