Bekering en die koninkryk van die hemele – wat het dié twee met mekaar te doen? Sowel Johannes as Jesus het in die eerste plek met die Israeliete gepraat, dié mense wat met God ’n verbond gehad het, dié mense wat hulle tot gehoorsaamheid aan God se wet verbind het en die volk wat hulle beywer het vir die hervestiging van die koninkryk van Israel. Maar hulle het al hoe verder van God verwyder geraak. Daarom dan die oproep tot bekering, terug na God se wet!
En dan vir die koninkryk van die hemel. Moes dit nie die koninkryk van Israel wees nie? Só wou die meeste Jode glo. Maar Jesus lui ’n totaal nuwe bedeling in. Die klem val nie op ’n aardse volk nie, maar op die hemel, op God se tydlose en grenslose ryk. Die “tyd wat aangebreek het” is vervulde tyd, God se tyd vir ’n nuwe volk en ’n nuwe lewe. En dié nuwe ryk het naby gekom omdat die Koning van die ryk in julle midde is!
Bekeer julle, die tyd het aangebreek, die koninkryk van die hemel is hier! Die Koning het gesterf en opgestaan en sy ryk deur sy kerk gevestig. Maak seker dat jy in God se tyd leef, genadetyd, tyd van die nuwe ryk.
Here, u koninkryk is in my, rondom my, oral waar u heerskappy erken word. Ek loof en prys U, my Koning! Amen.
23 Februarie
Maak korte mette met sonde
Daarom, bekeer julle en kom tot inkeer. Dan sal God julle sondes uitwis. Handelinge 3:19
Bekering het met sonde te doen. Daarom dat ons nie erg opgewonde oor die woord “bekering” is nie; ons is gewoon net té opgewonde oor sonde. Bekering beteken ’n baie besliste keuse teen sonde en vir God. Ja, bekering het dan ook met God te make. Dit is tot God wat jy jou moet bekeer. Dit is ’n keuse teen sonde, maar vir God. Is dit die moeite, en dan ook die verlies aan plesier, werd?
Wanneer Petrus met sy prediking begin, is bekering vanselfsprekend hoog op die lys. Jesus het vir sy dissipels ’n baie duidelike visie van God se nuwe ryk gegee. As jy maar net na sy bergrede luister, kry jy ’n treffende indruk van presies hoe Jesus oor die toepassing van God se wet dink. Trouens, as ek die bergrede lees, meen ek dat baie min (indien enige) van ons nie weer ’n slag tot bekering moet kom nie! Want sonde is mos enigiets wat nie in pas is met God se wil vir my lewe nie. Sonde is nie net die doen van verkeerde dinge nie, maar ook die nalaat van die regte dinge.
Bekering is ’n ernstige en moeilike saak. Dit is ’n lewensveranderende besluit. Dit is die beëindiging van gevestigde gewoontes. Dit hou geweldige uitdagings in. Is dit die moeite werd? Ja, as jy vir God ernstig opneem, is dit vir seker die moeite werd. Dit is ’n keuse vir die lewe. Jou sonde word uitgewis, van die rol geskrap. Jy staan weer met God in ’n gesuiwerde verhouding. En as jy dan weer sondig? Dan draai jy weer terug! Ek sê mos: Ons moet maar gedurig weer tot bekering kom …
Here, dankie dat U my sonde vergewe het. Ek wil graag tot u eer lewe. Amen.
24 Februarie
Nie uitstel nie, maar geduld
Die Here stel nie die vervulling van sy belofte uit nie, al dink party mense so. Nee, Hy is geduldig met julle, omdat Hy nie wil hê dat iemand verlore gaan nie: Hy wil hê dat almal hulle moet bekeer. 2 Petrus 3:9
Die eerste Christene se tydsberekening het hulle so effens in die steek gelaat. Hulle het die wederkoms van die Here sommer binne die afsienbare toekoms verwag. In die lig van die wederkoms wat op hande was, was hulle bereid om die teenspoed en vervolging wat hulle te beurt geval het, te verdra. Maar toe kom die Here nie so gou soos wat hulle verwag het nie. Trouens, Hy bly weg en die intensiteit van die vervolging neem toe. Dit is vir hierdie Christene wat Petrus skryf.
Nee, sê Petrus, die Here stel nie die vervulling van sy beloftes uit nie. Daar is nie ’n moedswillige of planlose vertraging in God se program nie. Dit is ’n doelbewuste wagtydperk. En wat is God se doel daarmee? Dat mense tot bekering sal kom! Want sien, die wederkoms is ’n finale gebeurtenis. Ná die wederkoms is daar nie nog ’n kans nie. God wil hê dat mense hulle sal bekeer, indien moontlik, almal! Die keuse lê egter by die mense. God gee die kans van ’n leeftyd, maar dis die mense wat moet besluit.
Kom ons sluit by God aan om sy plan te verwesenlik. Kom ons verkondig die evangelie van redding so goed as wat dit moontlik kan sodat mense gered kan word. Is daar miskien iemand wat jy ken vir wie Jesus se wederkoms ’n baie slegte ervaring sou wees? Wil jy nie met daardie persoon gaan gesels nie?
Here, vergewe my dat ek so selfsugtig aan u wederkoms dink. Gee vir my ’n passie vir ’n verlore gaande wêreld. Amen.
25 Februarie
Wanneer die liefde verkoel
Maar Ek het dít teen julle: julle het My nie meer so lief soos in die begin nie. Dink daaraan hoe ver julle al agteruitgegaan het. Bekeer julle en doen weer wat julle in die begin gedoen het. Anders, as julle julle nie bekeer nie, kom Ek na julle toe en sal Ek julle lamp van sy plek af wegvat! Openbaring 2:4–5
Vir die ywerige gemeente van Efese sou ’n mens maklik volpunte wil gee, was dit nie vir vers 4 nie. Luister net wat sien die Here alles by hulle raak: onvermoeide arbeid en volharding; hulle verdra nie slegte mense nie; leersuiwerheid; stel leuenaars aan die kaak; bereid om baie te verduur en word nie moeg nie. En tog … een ding ontbreek, en die een ding is seker die heel belangrikste, naamlik liefde.
Daar is ’n groot verskil tussen godsdiensywer en liefde vir die Here. Hierdie waarskuwing aan die gemeente van Efese vind by baie eietydse gemeentes ’n adres. En dit is nie omdat mense doelbewus kies om die Here nie meer lief te hê nie; dis eerder ’n geleidelike verkoeling van die liefde as gevolg van ’n verskraalde gemeenskap met die Here. ’n Mens kan so besig wees met die dinge van die Here, met kerklike organisasie en projekte en diensaksies en wat nog meer, dat jou persoonlike verhouding met die Here skade ly.
Die vraag vir jou en my vandag is: Hoe lief het jy die Here? Raak jy nog opgewonde oor die Here? Gesels jy dikwels met Hom? Het jy ’n passie vir die dinge wat vir Hom belangrik is? Hoe word jou liefde vir die Here in jou elke dag se doen en late weerspieël?
Here, bewaar my van ’n oorvol program waarin daar nie genoeg plek vir liefde is nie. Ek wil vandag weer ’n liefdesverbintenis met U aangaan. Amen.
26 Februarie
’n Bekering wat opslae maak
Daar was nie voor hom nog so ’n koning soos hy wat hom tot die Here bekeer het met sy hele hart en siel en met al sy kragte in ooreenstemming met die hele wet van Moses nie, en ná hom was daar ook nie so ’n koning soos hy nie. 2 Konings 23:25
Bekering moet met woord en daad bevestig word. En dit is presies wat in die lewe van die jong koning Josia van Juda gebeur het. Dit bly darem een van die mooiste Ou-Testamentiese verhale. Die Woord van die Here het in Juda verlore geraak. Die wet van die Here het letterlik onder die stof weggeraak. Toe Josia sorg dat daar herstelwerk aan die tempel gedoen word, is die wet van die Here daar gekry. Vir die koning was dit ’n verrassende, maar ook skokkende openbaring. Hy het dadelik hervormingsmaatreëls ingestel. Die Here het Josia se berou en opregte bekering raakgesien. En sy bekering was inderdaad opreg – hy het alle vorms van afgodery met wortel en tak uitgeroei en die feeste soos in die wetboek bepaal, weer ingestel. Veral met die Paasfees is daar groot moeite gedoen. Dit was immers die fees van verlossing wat vir soveel jare deur die volk geminag is. Josia het ’n kragtige getuienis gelewer wat vir die hele volk tot voorbeeld was.
Josia se lewe is vir ons ’n goeie toets vir ons eie manier van lewe. Die kuns van bekering is nie net om ’n verkeerde leefwyse af te sweer nie, maar om positief ’n nuwe koers in te slaan. Die wêreld moet dit kan sien en weet dat ek en jy rede het om oor ons verlossing fees te vier!
Here, help my om soos Josia met hart en siel en al my kragte my bekering in woord en daad te bewys. Amen.
27 Februarie
Minagting van die woord
Elke keer wanneer Jehudi