“En ek kan nie bekostig om hier te staan en geselsies maak nie. Ek weet nie van jou nie, maar ek het ’n storie om te doen.”
“Lyk my jy’t my voorgespring.”
“Hoe so?”
Hy knik na die binnekant van die hotel. “Met Beling.”
“O, ja. Maar hy wou niks sê nie. McMillans gaan glad nie met die pers praat nie.”
“Nie met die pers nie of nie met jou nie?” Weer ’n geamuseerde grinnik op sy gesig.
Hy het haar nou skoon van haar wysie af. Kan dit wees dat meneer Beling wel met ander joernaliste praat en net besluit het om nie met háár te praat nie?
“Wat bedoel jy?” Sy probeer koel en kalm klink, maar sy voel soos ’n idioot.
“Wel, Mia, jy ís van Nuusweek.” Hy sit sy hand gemaak simpatiek op haar skouer. “Julle is nou nie juis bekend vir gesaghebbende politieke joernalistiek nie.”
Sy ruk haar skouer weg. “O, en Verslag is die toonbeeld van politieke erns. Wie was nou weer Sondag op julle voorblad? Was dit Patricia Lewis of Amor?”
Hy lag weer. “Nie nodig vir sarkasme nie. Ek sê maar net.”
“Ek sê ook maar net.”
Sy lag nie meer saam nie. Sy is moeg en wil by die hotel kom. Die laaste van haar kragte kan sy nie nou inspan om Malan Retief se pittighede en gekamoefleerde beledigings te trotseer nie. En sy weet nie wat met haar aangaan dat sy skoon die ritteltits het net omdat hy met haar praat nie.
“Die punt is dis ’n koerantstorie, Mia. Die tipe artikel wat Nuusweek wil hê, gaan jy nie hier kry nie.”
“Moet jou nie bekommer oor die tipe artikel wat ek moet kry nie.”
“Ek bekommer my glad nie.” Weer daardie glimlag, asof hy heimlik vir haar lag.
“Ek’s bly vir jou.” Sy kan nie meer haar irritasie wegsteek nie.
“Van wanneer af doen jy nuus? Laas toe ek met jou gepraat het, het jy nog TV-gidse geskryf.”
“Wel, dinge verander,” sê sy styf.
Hy kyk op sy horlosie en mik na die draaideur. “Jy sal my nou moet verskoon,” sê hy formeel. “Ek het ’n afspraak.”
“Dis reg so. Ek besef jy’s baie besig en belangrik,” sê sy net voor hy in die draaideur verdwyn. Hy antwoord haar nie. Sy wens die deur wil hom vaskeer en in ’n vakuum afsluit, sodat iets uit die dak hom kan opsuig en laat disintegreer.
Sy kan die man nie verdra nie! Maak nie saak hoe hard sy probeer om selfversekerd en koel in sy teenwoordigheid te wees nie, hy kry dit altyd reg om haar soos ’n idioot te laat lyk, klink en voel. En terselfdertyd keer hy alles in haar lyf om.
Vergeet van hom en geniet die avontuur, beveel sy haarself. Dis ’n lieflike dag en jy’s in Bahrein.
Maar sy kry dit nie reg om innerlike kalmte te bewerkstellig deur op die omgewing te fokus nie. Sy hou heeltyd vir Malan deur die hotel se glasfasade dop om te kyk of meneer Beling met hom gaan praat.
Haar taxi daag op en die bestuurder laai haar bagasie in die kattebak. Net voordat sy in die taxi klim, sien sy hoe meneer Beling Malan se hand hartlik skud asof hulle ou vriende is. Hoe het hy dit reggekry? dink sy platgeslaan. Dis ’n ramp.
3
Patrick Beling is langer as wat hy op die foon geklink het, dink Malan. Snaaks hoe mense oor die foon lank of kort kan klink. Hulle gaan sit en Beling bestel vir hulle elkeen ’n whiskey.
Nadat Malan gisteroggend douvoordag die nuus van die ontploffing op Sky News in die Virgin Active in Cresta gesien het, het hy die internetfunksie op sy selfoon gebruik om die selnommer van McMillans se skakelbeampte op te spoor. Nog voor seweuur het hy Patrick Beling se nommer in die hande gekry. Teen agtuur het hy ’n eksklusiewe onderhoud met Beling gereël gehad, of minstens eksklusief in Suid-Afrika.
Malan se grootste bekommernis was Beeld en Nuusweek, die twee ander groot Afrikaanse nuuspublikasies. En dan natuurlik ook die Engelse pers, hoofsaaklik The Star en The Sunday Times. Hoewel hy toe nog nie geweet het Mia gaan die storie vir Nuusweek doen nie, het hy Beling spesifiek gevra om nie met Nuusweek of Beeld te praat nie. Nou is hy baie dankbaar hy het so vroeg gespring.
“Hier was nou-nou ’n meisie van Nuusweek by my,” sê Patrick asof hy sy gedagtes kan lees.
“Ja, ek weet, ek het haar hier buite raakgeloop. Ek dog jy praat eksklusief met my.”
Malan weet Beling het nie met Mia gepraat nie, maar hy hou hom dom net om seker te maak Beling verstaan wat “eksklusief” beteken.
“Ek het geen inligting vir haar gegee nie. Ek het bloot uit hoflikheid ingestem om haar te sien, sodat ek vir haar kon verduidelik dat ek haar nie kan help nie.”
“Jy moet pasop. Die joernaliste van Nuusweek weet wat hulle doen. As hulle eers saam met jou aan ’n tafel sit, kry hulle jou aan die praat.”
Hy lag. “Ja, sy was knaend. Ek moes later blatant onbeskof wees om van haar ontslae te raak.”
Hul whiskeys daag op. Die ys klingel toe Malan sy hand om die gladde koue vou.
“Ek kry dus steeds die eksklusiewe onderhoud?” vra hy en vat ’n sluk.
“Ja, dit was mos ons ooreenkoms. Onthou net jou deel: jy sal die berig voor publikasie vir my stuur sodat ek dit vir feitelike korrektheid kan nagaan.”
“Natuurlik. Soos ek vir jou gesê het, is dit in ons albei se belang om die regte feite by die publiek te kry.” Hy het al baiemaal dié oorredingstegniek gebruik om eksklusiewe onderhoude te reël. Mense is heeltemal bereid om eksklusief met jou te praat as jy hulle die versekering en gemoedsrus gee dat hul boodskap korrek aan die lesers oorgedra sal word.
“Ek moet toegee dat ek die meisie jammer kry. Sy is so jonk en alleen hier in die Midde-Ooste.”
Gevaarligte flikker in Malan se kop. Dis presies hoekom joernaliste soos Mia dodelike kompetisie uitmaak. Hulle lyk so skadeloos, maar met hul onskuldige gesiggies en bokkie-oë oorreed hulle mense maklik om te praat. En Mia is nou eenmaal ’n mooi meisie. Selfs hý sal sy fokus kan verloor as hy lank genoeg in haar geselskap is.
Nee, hy kan nie bekostig dat iemand soos Mia sy storie kry nie. Dit kan sy kanse om nuusredakteur te word heeltemal in die wiele ry.
Die hoofredakteur het hom juis voor sy vertrek ingeroep. “Alle oë is nou op jou, Malan,” het hy gesê. “Onthou, die nuusredakteurspos gaan middel vanjaar oop. Jy moet met hierdie Bahrein-storie regtig wys wat in jou steek.”
Die hoofredakteur hou van hom. Malan weet hy wil hom graag in die nuusredakteurstoel sien, maar die besluit hang af van die hele hoofredaksie. En dis hulle almal wie se oë nou op hom is. Hy kan nie dat Mia dit vir hom beduiwel nie.
“Ja, ek voel ook jammer vir haar,” sê Malan. Hy moet nou versigtig trap. “Maar sy sal wel iemand kry om haar te help. Moet jou nie oor haar bekommer nie.”
“Kan ek nie net vir haar die breë trekke gee nie?”
“Nee,” sê Malan ferm. Hy sit sy whiskeyglas hard neer. “Asseblief, dit kan nie. Dit sal my sake baie bemoeilik. Joune ook. Jy weet nie wat Nuusweek met ’n storie kan doen nie.”
“Goed, goed.” Beling lig al twee sy hande asof hy oorgee. “Dis reg so. Ek verkies dit buitendien om met net een publikasie per land te praat. Die hele wêreld se pers is hier. Ek kan nie heeldag in personderhoude sit nie.”
Malan sug verlig. Dit was amper. “Is hier enige ander Suid-Afrikaanse media?”
“Ja, ek hoor The Sunday Times is ook hier. Maar hulle het my nog nie gekontak nie.”
Die dagblaaie het seker besluit om die storie telefonies te doen of dit by die internasionale nuusdienste