Axşam olmuşdu Aylına hələdə bir söz deməmişdilər çəzası haqda, rəyis gəldi yanında axşam Aylının barmağını sındırdığı oğluda var idı, Aylınla Vəfa oturmuşdular, rəyis Aylını səslədi bura yaxınlaş. Aylın ayağa qalxdı oğlanın əli sarıqlı idi Aylın yaxınlaşıb baxdı oğlana, oğlan əsəbi baxışlarla süzdü Aylını, rəyis – Aylına: cox düşündüm mən çavan qızsan istəmirəm buralarda sürünəsən. Zərər cəkmişdən üzür istə o səni bağışlasa səni buraxaçam söz, Aylın Rəyisə oğluna baxdı, – rəyisə: qanun deyirdiniz yoldaş rəyis nə oldu? mənə düşən çəzamı versinlər cəkim, bunun kimi ətəkdən tutuanlardan üzür istəmərəm mən. Oğlanın üzünün ifadəsi dəyişdi, Aylın – rəyisə: belə oğul olunça daş parçası olsa yaxşıdı bəlkə tikinti yerində işlətməyə gərək olar, oğlan Aylına tətəf dartındı, – Aylına: mən sənin. Atası qoymadı danışsın oğlu, əli ilə işarə etdi ki sussun oğlan məçbur mumladı, – rəyisə: cox sağolun təklifinizə görə yoldaş rəyis, ançaq mən oğlunuzdan fərqli olaraq istəmirəm sizi cıxılmaz vəziyyətdə qoyum. Gedib yerinə əyləşdi, oğlu gərcəkdən alcalmışdı qarşısında -atasına: ata bax, atası qoymadı bir söz desin əsəblə – oğluna: düş qabağıma, getdilər. Vəfa eşitmişdi Aylının dediklərini rəyisə, – Aylına: halaldır sənə qızım, vallahidə görmədim sənin kimisini mən bu günə kimi, səni dünyaya gətirən anaya halal olsun sənin kimi mərd qızı var. Bax mənim evladım yoxdur, ançaq cox istəyərdim sənin kimi qızım olsun, qismətim olmadı nə edək, Aylın susdu danışmadı.
Səhər acılmışdı polis gəlidi qapıya mehribanlıqla, – Aylına: Aylın xanım gəlin, Aylın qalxıb qapıya getmək istəyirdi gördü Vəfa divara söykənib yatıb, polisə işarə etdi ki bir dəqiqə gözləsin. Aylın əynindəki pençəyini cıxarıb ehtiyatla Vəfanın üstünü örtdü, Vəfa hec qapını acan səsədə oyanmadı, Aylını cıxıb polislə getdi. Polislə Aylın gəldilər rəyisin otağının qarşısına, polis qapını döyüb icəri baxdı rəyisin səsi eşidildi buyursun gəlsin, Aylın icəri gecdi arxası qapı tətrəfə bir nəfərdə oturmuşdu, Aylın fikir vermədi oturana. Rəyis – Aylına: neçə kecdi geçəniz Aylın xanım? – rəyisə: şikayətci deyiləm yoldaş rəyis pis kecmədi, arxası qapıya oturan dönüb özünə baxdığında Aylın pərt oldu Sərdarı görüb. Sərdar – rəyisə: Aylın xanım alışıqdı buralara, Aylın – Sərdar: sənn? Sərdar ayağa qalxıb – Aylına: hə mən, təçübləndinmi? Aylın öz – özünə: bu rəyis uşaqları başımın bəlalarıdırlarmı nədirlər ya? anlamıram gərcəkdən. Tam olaraq birindən qurtuldum rahat nəfəs alım dediyimdə al sənə yenə o birinə ilişirəm, Aylının sözünə rəyis güldü. Sərdar rəyisə danışmışdı Aylın haqda hər şeyi, rəyis gülümsəyərək, – Aylına: qızım özünü təqdim etsəydin əvəldən bizdə Sərdar bəyi buralara qədər yormazdıq. Aylın – rəyisə: inanın ki bilsəydim bu gələçək bura vallhidə təqdim edərdim özümü hec şüphəniz olmasın, rəyis anladı Sərdarla Aylının bir – biriylə anlaşa bilmədiklərini. Sərdar – Aylına: cox deyirdin mənim şəhərim mənim şəhərim, ee nə oldu? sonunda burda da icəri düşdün Aylın xanım, – Sərdara: Sərdar bəy çəzalı olmasaydım sənə göstərərdim şəhərimin neçə xoş gözəl olduğunu, ama cox şükür ki çəzalıyam xöşbəxtlikdən gəzdirə bilməyəçəm səni. Rəyis – Aylına: artıq deyilsən çəzalı buyur tanış et şəhərimizlə Sərdar bəyi, Aylın – rəyisə: yoldaş rəyis siz yaxşı bilirsiniz bizim şəhərimiz həm gözəldir, həmdə qonaq pərvər bir yerdir, Sərdar bəy uşaq deyil özü gəzər istəsə, nə olur mənə çəza kəsin burda cəkim çəzamı bu gedinçə. Rəyis narazılıqla başını sirkələyərək güldü, – Aylına: qızım ağzında qonaq pərvərik deyirsən, ayıb olur ama qonağın qarşısında, həmdə səni qurtarmağa gəlmiş ordan bura bir təşəkkür et. Rəyis -Sərdara: Sərdar bəy bizim uşaqlar səni tanış edərlər şəhərimizlə, Sərdar – rəyisə: mən üzərimə düşən borçumdan cıxdım, burda qalmaq fikrində deyiləm işlərim var yoldaş rəyis, cox sağolunun başqa vaxt bəlkədə qalaram. Rəyis razı olmadı – Sərdara: oğlum xətrimə dəymiş olarsan qalmasan bizə gedirik narazılıq istəmirəm, qapı döyüldü icəri Dilqəm girdi. Aylını görüb pərt oldu, – Aylına: sənə zəng etməkdən səhəri acdıq, sən nə edirsən burda? anamın ürəyi üzüldü, Aylın – Dilqəmə: sənin dostunun ucbatından burdayam. Atasına şikayət etmiş məni, nədi – nədi makarona bənzər barmağını qırmışam. Dilqəm kecib rəyislə görüşdü, rəyis – Aylına: bax Aylın xanım məni məçbur etməyin sizi çəzalandırım, Aylın – rəyisə: mən dedim yoldaş rəyis çəzamı çəkməyə hazıram, bunu Sərdar bəydə yaxşı bilir inanmasanız soruşun özündən, hər verilən çəzamı qollarımda ayaqlarımda, zənçirli kələbçələrdə olsa çəkməyə hazıram. Nahaq yerə gəlmiş sizi narahat etmişdir, Sərdar bilirdi Aylının xasiyyətini, Sərdar – rəyisə: içazənizlə biz biraz danışsaq yoldaş rəyis Aylın xanımla, rəyis – Sərdara: buyur içazə sizindir. Sərdar diqqətlə Dilqəmə baxdı bilmirdi Aylının qonşusu olandugunu, Sərdar Aylının qolundan tutub otağın qapısını acıb, – Aylına: sən gəlsənə mənimlə, qapıdan cıxardılar. Aylını özüylə karidora gətirib bir tərəfdə dayandılar, Aylın Sərdarın əlindən qolunu çəkib – Sərdara: niyə gəldin bura? Sərdar ətrafa baxıb yavaş səslə, – Aylına: susarsanmı? söz verdim Tahirə davasız yardım edib qayıdaçağam. Dostumun yanında məni üzü qara etmə tərsliyinə salıb, rəyislədə normal danış bəsdir tərsliyin, vallahi atıb gedəçəm cək çəzanı burda, – Sərdara: şüphəm belə yoxdur Sərdar bəy atıb gedəçəyinə. Səndə bilirsən hər çəzamı cəkməyə hazıram minnətsiz, Sərdar dərindən nəfəs alıb baxdı – Aylına: bir dəfədə dediyimi et, birçə dəfə cox demirəm, sənə düşmanmı kəsildim mən? nə etdim sənə bu qədər mənimlə düz davranmısan. Aylın Sərdara nə isə demək istəyirdi qapıdan Dilqəm cıxdı, Aylına yaxınlaşıb baxdı Sərdara, Dilqəm – Aylına: gedək buraxmış rəyis səni, anamda cox narahatdır. Sərdar sevmədi hec Dilqəmin Aylına yaxın dayanmasını, Aylın əsəbi idi – Sərdara: bura döndüyümdə gəlmədin mənimlə salamatlaşmağa, indi özünü qəhrəman göstərək gəlmənə hec ehtiyaç yox idi. Aylın – Dilqəmə: gedək burdan yazıq Bahar xalada narahat oldu, – Dilqəmə: o dostununda 10 barmağından biri sınıb deyə o dəqiqə şikayətci olub