Co to jest tutaj? Stoję i obserwuję przechodzącego obok innego faceta. Widzę ludzi wystających i nie gotujących się, piwo jest do bani i bezdomnego. Prosi o coś i natychmiast unosi się nad nim.
– Drogi!!! Pomoc na chleb, dać drobiazg pieniędzy? – mówi tajemniczy żebrak.
– Wynoś się, towarzyszu Huy!! – facet wtrącił się w rozmowę. – Idź ukraść, śmierdzący!! – zerwał tyłek. – Czy jesteś zmęczony bezdomnymi? – facet się uśmiechnął. Loch zwrócił na niego uwagę, zbadał go i zajął pozycję wyjściową, biorąc faceta za jego poziom obywatelski. Kontynuował. – Kupiłem tylko piwo, ale tak naprawdę nie pijesz.
– Tak pociągnął. – Właśnie kupiłem piwo, jedno pojawia się: «Dajesz mi dwa ruble?», Wypiłem łyk, drugie: «Pomóż mi wyjść z metra, po prostu wypuszczają mnie od gliniarzy». Czy nasza dzielna policja zabiera osobiste pieniądze? Jakiś absurd, w telewizji mówią coś przeciwnego.
– Hmm tak! – wspierany szybujący przyssawka. I kontynuował:
– Pociągnął kolejny łyk: «Pomóż mi, bracie, skazać włóczęgę …”, już bierzesz łyk siódmego.. – podkreślił.
– Dwunasty. – Przekonałem faceta, stosując techniki programowania neurolingwistycznego i porady Carnegie.
– co? – Nie rozumiem Locha.
– A ty jesteś dwunasty…
– dlaczego
– A ponieważ my sami jesteśmy zmęczeni tym życiem, zimą, zamieszaniem na wsi. Już boli duszę. Postanowili więc zorganizować Niezależną Organizację Publiczną dla Bezdomnych, w skrócie: NOBL! Wynajęliśmy już biuro i bardzo pomogliśmy w mieszkaniu, pracy, podróży do domu, ponieważ dla nas dokumenty nie są ważne. To jest praca biur paszportowych i FMS. Uczciwość leży w sercu, a nie na papierze. Jaką miarą podejmiesz, Bóg ci odpłaci…
Goof otworzył łopatę, a za jego plecami gliniarze już spalili faceta i czekają na Magarychów. Zwykle jest to piwo i shawarma. Ale nie duszę, nie chcę przestraszyć torby, często nie spotykam się z tym, ale wylała się niewielka prasa rachunków za komórki i życzyła pomyślności, a facet podziękował i szybko zniknął…
Fu, opuścił policję, ale nie swoją. Kiedy się spotykasz, to jest twoje, więc idziesz i wydajesz. Więc okazało się, że jestem mój i poszedłem do pary.
– Z grubym czy coś, przyjaciel Zyoma, przystojny, widział, jak go dostałeś Laz… I wziąłem gliny na siebie, widziałem ich, zwabili mnie?
– Kim jesteś – przeraził się facet.
– Jestem taki sam jak ty, szczypta… cóż, dzielenie się czy przeglądanie?
– Cholernie obchodzi nas bazar, kto, kto, kto … – poparł faceta i zaproponował, że pójdzie do bistro. Weszliśmy i siedzieliśmy przez pół dnia. Pojechali na plażę nudystów w Sestroretsku. Słońce, szum, narkotyk i zabierali nudystów nad jeziora, żeby się pieprzyć, bo na plaży są zabronione? Ale to wyjątkowa historia.
Rano znów potrzebne są pieniądze i idę, zaglądając do architektury. Piję piwo, grzebię w zębach, wypluwam plewy i biorę długi kęs papierosa za czterdzieści trzy ruble, dwa razy droższe niż butelka wódki. Skondensowany dym unosi się i puchnie z podmuchem wiatru…
Uwaga 10
A bezdomni są na imprezie
I poszedłem z dziewczyną, aktywnym projektantem mody bez określonego miejsca zamieszkania, zgodnie z moim paszportem, którym jest cały świat zachodni, do wioski tajgi w Buturlinowce… W!.. Śpiące królestwo, w którym nikt nie widzi pieniędzy, a każdy, kto na wpół śpi, marzy o poprzednim życiu.
Rano wstałem, wczołgałem się na podwórko i tęsknię za tobą. Kochanka potraktowała zacier w przeddzień. Baska boli i wlewa jagody na podwórko. Jeden kurczak zjadł je i padł bez życia. Gospodyni, głupia, wzięła i zaczęła wyrywać pióra na poduszce z kaca, myślała, że jest już za późno na cięcie, ona sama umarła i bez odcięcia głowy mięso było sztywne.
W międzyczasie kurczak obudził się i zatrzepotał, wachlując piórami gdziekolwiek, gdziekolwiek, ptak powiedział z kaca i pobiegł łysiej z jednej strony.
– Chodźmy na spacer po wiosce. – zasugerował w chrapliwej przeszłości mezzosopran, przyjaciel, który czołgał się za mną.
– A może będziemy się czołgać? – wznosząc się czołgając od następnego stopnia ganku, odpowiedziałem sushkim. Moje pięty były nieświeże poza progiem wewnątrz chaty i krew spływała do głowy, co nasiliło ból. Przyjaciel wstał, opierając się na karku i wepchnął mi nos, drogie buty, poszedł do wyjścia z podwórka. Czołgałam się po schodach i rzuciłam się za nią, bawiąc się pośladkami do sklepu po wódkę.
– I azotawy? – zapytałem, popijając łyk z zakupionej butelki alkoholu.
– I ma babcię Nyurkę, jego matka tak marynuje i sól, że wystarczy ugryźć firmę.
Po zakończeniu udaliśmy się do lokalnej władzy, krewnego, który został niedawno zwolniony z miejsc pozbawionych wolności żywnościowej i przemieszczania się. Jego chata była, jak wielu, chwiejna. My, pochylając się w dolnej części pleców, weszliśmy na werandę i bez cofania się poszliśmy do chaty. Przy stole siedział w pasie, rozebrany, cały w tatuażach, chudy mężczyzna o imieniu Kharya. Z mięśni na jego ciele widoczne były tylko kości.
– Wielka Kharya. – przywitał się z moim panem nieugięty. Najwyraźniej sufit został zbudowany dla hobbitów i krasnoludów.
– Świetnie, jeśli nie żartujesz. – były skazaniec odpowiedział nosowo bezbarwną barwą. Nie byłem nieugięty jak mój przyjaciel, stał przy drzwiach i czekałem na zaproszenie. – Usiądź, po prostu przyjdź.
– Czy będziesz Vodyaru? – zapytał mój.
– A co tam jest? zapytał Kharya.
– Oczywiście, co za rynek tutaj. – Mój odpowiedział radośnie i położył na stole litrową butelkę wódki.
– Cóż, nalejmy to. – więzień wziął bańkę, wydrukował ją i wlał do kubka. – wejdź, usiądź, drodzy goście, poczuj się jak w domu. – zasugerował i wylał z gardła, a następnie zmył z kubka. – Haaa!!! wypuścił powietrze i rozszerzył oczy. – Tylko ja, jako matka, zostałem pochowany z przystawki, z toczącą się kulą, a nie cholernie. Tylko czarny kawior. Wystaje mi już w gardle. Chcesz wejść do piwnicy.
– Diateza, mówisz? Wyjaśniłem
– co?? zapytał Kharya. – kto to jest?
– To jest moja słabsza, poprawna i nie skazana. – wyjaśnił mój.
– A jakim jesteś cudem? – również śmiało zapytałem więźnia.
– Cicho,