Niepublikowane badanie pilotażowe.
28
Patrz: Emma Jacobs, 20 Questions: Jon Moulton1
Patrz: Arne Öhman i Susan Mineka, The Malicious Serpent: Snakes as a Prototypical Stimulus for an Evolved Module of Fear, „Current Directions in Psychological Science” 12, nr 1 (2003): s. 5–9, doi:10.1111/1467–8721. 01211. Przystępne wprowadzenie do ewolucji emocji można znaleźć w książce Josepha E. LeDouxa, Mózg emocjonalny: tajemnicze podstawy życia emocjonalnego, tłum. Andrzej Jankowski, Media Rodzina, Poznań 2000.
2
Patrz: Heinrich Klüver i Paul C. Bucy, ‘Psychic Blindness’ and Other Symptoms Following Bilateral Temporal Lobectomy in Rhesus Monkeys, „American Journal of Physiology” 119 (1937): s. 352–53; Klüver i Bucy, Preliminary Analysis of Functions of the Temporal Lobes in Monkeys, „Archives of Neurology and Psychiatry” 42, nr 6 (1939): s. 979–1000.
3
Cytat pochodzi z artykułu Jane Spencer Lessons from the Brain-Damaged Investor, „The Wall Street Journal”, 21 lipca 2005, http://online.wsj.com/article/0„SB112190164023291519.OO.html.
4
Patrz: Elaine Fox, Riccardo Russo i George A. Georgiou, Anxiety Modulates the Degree of Attentive Resources Required to Process Emotional Faces, „Cognitive Affective, and Behavioral Neuroscience” 5, nr 4 (2005): s. 396–404, doi:10.3758/CABN.5.4.396.
5
Oliver Sacks, Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem, tłum. Barbara Lindenberg, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 1994.
6
Szabolcs Kéri, Genes for Psychosis and Creativity: A Promoter Polymorphism of the Neuregulin 1 Gene Is Related to Creativity in People with High Intellectual Achievement, „Psychological Science” 20, nr 9 (2009): 1070–73, doi:10.1111/j.l467–9280.2009.02398.x.
7
Joseph P. Forgas, Liz Goldenberg i Christian Unkelbach, Can Bad Weather Improve Your Memory? An Unobtrusive Field Study of Natural Mood Effects on Real-Life Memory, „Journal of Experimental Social Psychology”, 45 (2009): s. 254–57, doi:10.1016/j.jesp.2008.08.014.
8
Zwykle jest to On. Powody opisałem w przypisach na końcu książki.
9
Psychopatia naprawdę dużo częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Wskazuje się kilka przyczyn tego zjawiska. Teoretycy rozwoju podkreślają, że różnice w poziomie agresji mogą wynikać z dychotomicznych praktyk socjalizacyjnych stosowanych przez rodziców w wychowywaniu chłopców i dziewczynek; wskazują również na fakt, że u dziewczynek wcześniej niż u chłopców rozwijają się umiejętności lingwistyczne i społeczno-emocjonalne, co z kolei może predysponować je do opanowania bardziej efektywnych strategii uniku. Teoretycy ewolucjoniści wskazują jako źródło tej dysproporcji wrodzone różnice związane z płcią, jeśli chodzi o aktywność i wycofanie: kobiety na przykład w obecności awersyjnego bodźca odczuwają więcej emocji takich jak strach, co powoduje reakcję wycofania, mężczyźni zaś częściej odczuwają gniew powodujący atak. Trzecia szkoła podkreśla rolę czynników społecznych w zaburzeniu: na przykład uprzedzenia płciowe lekarzy oraz tradycyjne społeczne stygmatyzowanie kobiet wykazujących eksternalizacyjną, antyspołeczną psychopatię, a nawet zgłaszających antyspołeczne uczucia i postawy. Bez względu na powód, a niewykluczone, że przyczyną są wszystkie wymienione czynniki, szacuje się, że psychopatia występuje od 1 do 3 procent mężczyzn oraz od 0,5 do 1 procenta kobiet.
10
Artykuł, który ostatecznie udało się Hare’owi opublikować: Sherrie Williamson, Timothy J. Harpur i Robert D. Hare, Abnormal Processing of Affective Words by Psychopaths, „Psychophysiology” 28, nr 3 (1991): s. 260–73, doi:10.111./j.1469–8986.1991.tb02192.x.
11
Patrz: Sarah Wheeler, Angela Book i Kimberley Costello, Psychopathic Traits and the Perception of Victim Vulnerability, „Criminal Justice and Behavior” 36, nr 6 (2009): 635–48, doi: 10.1177/0093854809333958. Należy zauważyć, że choć psychopaci posiadają swoisty „radar wykrywający ofiary”, są również dowody na to, że niektóre elementy ich własnej mowy ciała zdradzają ich i odróżniają od normalnych członków populacji. Pewne badanie udowodniło za pomocą zapisu wideo, że psychopatów można odróżnić od niepsychopatów już na podstawie pięcio- czy dziesięciosekundowych sekwencji. Patrz: Katherine A. Fowler, Scott O. Lilienfeld i Christopher J. Patrick, Detecting Psychopathy from thin Slices of Behavior, „Psychological Assessment” 21, nr 1 (2009), s. 68–78, doi:10.1037/a0014938.
12
Patrz: Delroy L. Paulhus, Craig S. Neumann i Robert D. Hare, Self-Report Psychopathy Scale: Version III, Toronto: Multi-Health Systems, w druku.
13
Kimberley Costello i Angela Book, Psychopathy and Victim Selection, prelekcja zaprezentowana na konferencji Society for the Scientific Study of Psychopathy, Montreal, Kanada, maj 2011.
14
Aluzja do tytułu filmu (przyp. tłum.).
15
Badanie trwa nadal, zbieram dane do uzasadnienia wstępnych ustaleń.
16
Self-Report Psychopathy Scale: Version III.
17
Patrz: J. Reid Meloy i M.J. Meloy, Autonomic Arousal in the Presence of Psychopathy: A Survey of Mental Health and Criminal Justice Professionals, „Journal of Threat Assessment” 2, nr 2 (2002): s. 21–33, doi:10.130015177v02n02–02.
18
Patrz: Kent G. Bailey, The Sociopath: Cheater or Warrior Hawk?, „Behavioral and Brain Sciences” 18, nr 3 (1995): s. 542–43, doi:10.1017/S0140525×00039613.
19
Patrz: Robin I. M. Dunbar, Amanda Clark i Nicola L. Hurst, Conflict and Cooperation among the Vikings: Contingent Behavioral Decisions, „Ethology and Sociobiology” 16, nr 3 (1995): s. 233–46, doi:10.1016/0162–3095(95)00022-D.
20
Więcej prac Joshuy Greene’a na temat fascynującej interferencji pomiędzy neurobiologią a podejmowaniem decyzji moralnych patrz: Joshua D. Greene, R. Brian Sommerville, Leigh E. Nystrom, John M. Darley i Jonathan D. Cohen, An fMRI Investigation of Emotional Engagement in Moral Judgment, „Science” 293, nr 5537 (2001): s. 2105–08, doi:10.1126/science.l062872; Andrea L. Glenn, Adrian Raine i R.A. Schug, The Neural Correlates of Moral Decision-Making in Psychopathy, „Molecular Psychiatry” 14 (styczeń 2009): s. 5–6, doi:10.1038/mp.2008.104.
21
Dylemat zwrotnicy został po raz pierwszy zaprezentowany w tej formie przez Philippę Foot w The Problem of Abortion and the Doctrine of the Double Effect [w:] Virtues and Vices: And Other Essays in Moral Philosophy, University of California Press, Berkeley 1978.
22
Patrz: Judith Jarvis Thomson, Killing, Letting Die, and the Trolley Problem, „The Monist” 59, nr 2 (1976): s. 204–17.
