Nadia najmniej podążała za przykładem swojego wuja. Uwielbiała ciepłe kąpiele z solą i pianką, lubiła jeść cukierki z fantazyjnych pudełek, pili likier, przypominający kawę ze śmietanką. Kiedy dorastała, tylko Bóg zna swojego wuja. Poczynił ogromne wysiłki, aby ukończyć szkołę, wykończył szarość z ciężaru tego ciężaru. Ciągnął ją przez życie, uświadamiając sobie, że to dzieło Syzyfa. Najwyraźniej był geniuszem, a na nadyi odpoczywał natura, której nie chciał i nie mógł zrozumieć.
Tak się złożyło, że Alex wybrał mentalnie jedną dziewczynę – Rimmę. Była w niej ta moc myślenia, która fascynowała go swoją tajemnicą. A Nadia była słodka i energiczna. Nie wspiął się na dziewczęta w duszy, ale pilnował, jak mógł, i trzymał jedną i drugą w zasięgu wzroku. Rzadko odwiedzał kasyna, restauracje i bary, rzadko odwiedzał teatry i koncerty. Jego poświęcenie w pracy wymagało od niego pełnego zwrotu.
Nikolai Nikitich chciałby poślubić Alexa na Nadyi, zrozumiał, że może znudzić się procedurą pierwszego dnia z nietrzymaniem frazesów. Udało jej się mówić, a Alex potrzebował bardziej milczącej wróżki.
Z tego punktu widzenia Alex został przyciągnięty do Rimmy. Nie był agentem, nie śledził nikogo, ale został zmuszony, na prośbę swoich starszych, do interweniowania w życie innych osób w firmie telewizyjnej. Nie nosił ze sobą pistoletu, znał techniki walki wręcz i mógł uniknąć przypadkowego uderzenia.
Tajnymi agentami i testerami korporacji byli uznani Liliputianie Senya i Venia. Nikolay Nikitich, będąc już na ich koncercie, doszedł do wniosku, że wyjątkowość małych ludzi jest słabo wykorzystywana. Wybrał tuzin Liliputów, których rozdał wszystkim jako gnomom: nosili czapeczki na głowie, aby byli bardziej przekonujący.
Dla nich kursy zostały opracowane w szerokim zakresie. Gnomy, zdając sobie sprawę z wagi ich celu, nauczyły się poważnie i inspirując. Dla większej ważności nazywano ich agentami, chociaż dwa zera przed ich liczbą nie wskazywały na niebezpieczeństwo dla ludzi.
I oto wydarzyło się coś dziwnego, niespodziewanego: Nadia, młoda dziewczyna, zakochała się w gnomie Senyi. Był stałym przywódcą wśród swoich gnomów, jego władza nie podlegała weryfikacji. Może to dlatego, że się do nich przyzwyczaiła. Połączenie wysokich i niskich ludzi nie szokowało jej. Senya nie traktowała ich poważnie, była dla niego tak wysoka! Prowadził z nią małą rozmowę.
Poglądy Nadii i Cenisa były cieplejsze, gdy się spotykały, ich głosy drżały. Otaczające ich krasnoludki tylko się uśmiechnęły. Aby Nadia mogła wyjść z tej miłości, Nikolay Nikitich znalazł dla niej Alexa iz całej siły zaopiekował się nim, zachęcił go, podniósł go. Wziął ich za żonę. Na ślubie Alexa i Nadi Nikolai Nikitich, z dobrymi intencjami, przedstawił Rimmę słynnemu wynalazcy, Shchepkinowi. Jakby go nie znała!
Rimma ze zdumieniem otworzyła szeroko oczy: przed nią na stole pojawił się potrójny ekran kratki. Przed nim był jeden płaski ekran monitora, a po obu stronach otaczały go dwa równie duże ekrany. Poza ekranami nic nie widziała. Stało się duszno. Wentylator znajdował się za ekranami.
Na trzech ekranach pojawił się pewny siebie młodzieniec, jego oczy patrzyły szyderczo w oczy:
– Jesteś zazdrosny? Bądź zazdrosny Już cię nie potrzebuję, nie chcę ciebie!
Obraz powrócił i zniknął, a ekran pociemniał.
«Kto by wątpił w to», pomyślała Rima, łapiąc powietrze bez powietrza. Podświetlone ekrany, młody człowiek pojawił się na nich w trzech postaciach: przedniej i dwóch profili. Rimma wzdrygnął się z zaskoczenia.
– Rimma, sprawdza ustawienia nowej generacji ekranów komputerowych, jak widzisz? Jak słyszysz?
«Dobrze, ale zbyt nieoczekiwanie.»
– Przed ekranem do opracowania wewnętrznego projektu kokpitów myśliwskich dla jednego pilota. Zamówienie od reżysera filmu Shchepkina. Wszystko w filmie powinno być, najwyraźniej, wygodne! Nie spiesz się z wnioskami. Zadanie jest poważniejsze, niż można przypuszczać. Myśliwiec jest przeznaczony do manewrów kosmicznych. Podniesie się na orbitę w kapsule z powłoką termiczną, aw przestrzeni będzie latać między stacjami kosmicznymi. Więc pomyśl o lataniu na niebie.
– Fajnie. Mam nadzieję, że nie jestem sam, zaangażuje się w projekt wojownika?
– Będziecie trójka, nic o sobie nie wiecie, wasze osiągnięcia muszą być od siebie niezależne. Wszystko, co wymyślisz, przyciągając i odsuwając się od ekranu poprzez swoje książki i wynalazki. Ile razy już to się stało!
«Gdzie są kosmiczne siły bojownika?» To jest mały samolot.
– Będzie latał wzdłuż kanałów nośnika energii między łączami kosmicznymi.
– Jeśli więc poleci on pewną trasą, dlaczego potrzebuje trzech paneli kontrolnych?
– Zastanawiasz się, zredukowaną do minimum liczbę przycisków wszelkiego rodzaju i celów.
«Dlaczego więc potrzebuję trzech ekranów?»
«Być tam» – powiedział młody człowiek i zniknął z ekranów.
Rima wyłączyła boczne ekrany, wygięła je w linii prostej z głównym ekranem i przesłała do siebie strumień powietrza.
Alex Rimma spotkał się w zimie. Że był na ekranach komputerów. Tam, gdzie jest zima, zawsze ma miejsce Nowy Rok. Jak mogła zniewolić młodego człowieka? Absolutny zbieg okoliczności, który jest bardziej powszechny w Sylwestra. Nie wierzysz?
Pod koniec roku następuje ogólny wzrost emocjonalny w oczekiwaniu na nieznane. Każdy na coś czeka, a to oczekiwanie przesyciło atmosferę partii na wszystkich poziomach. I jeszcze jeden ważny moment: w Sylwestra pić szampana. Napój szokujący! Umysł staje się wesoły i pozwala zakochać się w pół słowa.
Często nie zaleca się go używać – straci magiczne właściwości niezbędne do datowania. Impreza mieści się w sali bankietowej. Alex wszedł w czarne spodnie z pasem, w czarną koszulę, a nawet w czarno-złoty krawat. Pas jest świetny. Postać – serce Rimmy zatonęło, skrzypiało i stopiło się z zaskoczenia. Nie mogła oderwać od niego wzroku. Poczuł jej pociąg i usiadł obok niego. Dla dwojga włożył jedną butelkę szampana.
Publiczność przy stole szybko przerzuciła się na mocne drinki, zaczęła potrząsać butelkami po stole, napełniała szklanki. Rima i Alex pili bańki szampana, te magiczne bąbelki łączyły je z niesamowitą szybkością. Przez jej umysł przemknęła myśl: czy zaprosi go do swojego domu? Ale jak piękne jest to robić?
Zadzwoniła do niego długo i zapytała:
«Alex, pamiętasz, co powiedziałem?»
– Pamiętaj. Powtarzać?
– Jeśli pamiętasz, to możesz przyjść do mnie, to jest kod elektronicznego zamka.
Tańczyli we wspólnym tłumie. Jego ciało wynurzyło się do Rimmy, był pełen pragnień, jak kieliszek szampana. Czuła to… Pragnienia muszą zostać zrealizowane. Ale za każdą «konieczną» jest Nadia.
Lato Ciepło Na chwilę zamknęła oczy, a kiedy otworzyła, wszystkie trzy ekrany w jednej linii prostej przedstawiały panel kontrolny myśliwca kosmicznego…
Chmury, wiatr, zimno.
Rimma przyszedł do pracy w biurze firmy. Pierwszym