Met die wegsterf van die neuriekoor, wanneer die skaduwees finaal oor die eensame, wagtende figuurtjie van Butterfly val, gee Marissa oor en keer nie meer haar trane nie. Waarom is liefde dikwels so tevergeefs?
Gelukkig bly die ligte ’n rukkie lank verdoof en sy kan gou ’n snesie uithaal en haar trane afvee. Gunter gee haar arm ’n bemoedigende drukkie. Sy merk op dat sy nie die enigste een is wat met betraande oë sukkel nie. Die meeste mense, veral vroue, sit met sakdoekies en snesies. Toe die ligte aangaan, sê Diana kliphard. “Ag nee, nou kan almal sien ek het gehuil!”
Vernon sit sy arms om haar en belowe dat hy nooit so met haar sal maak nie. “Jy met al jou meisies!” verwyt Diana kastig.
“Maar jy is my beste!” verklaar Vernon so hartstogtelik, almal in die omtrek lag.
Marissa gaan saam met Diana kleedkamer toe, terwyl Gunter en Vernon belowe om by die verversingstoonbank vir hulle te wag. Daar is ’n lang tou by die damestoilette. Die vroue gesels gedemp terwyl hulle wag.
“Treurig, nè?” vra Diana.
“Nie juis goed vir my gemoed nie,” sug Marissa.
Diana sit haar arms om haar en gee haar ’n susterlike drukkie. “Wat jy nodig het, is ’n lekker ou comedy. Ons kan môre sonder die mans gaan fliek. Wat dink jy van hom?”
“Gunter?”
“Wie anders?”
“Ek hou van hom,” gee Marissa toe.
Sy is bly toe die deur reg voor haar oopgaan en sy niks verder hoef te sê nie. Sy hou nie daarvan om persoonlike sake in die openbaar te bespreek nie en netnou begin Diana weer oor Dawie en Mart ook. Sy is seker almal sal stil raak en hul ore spits.
Toe sy uitkom, staan Diana voor die spieël haar grimering en opknap. Daar is net plek langs haar oop en Marissa moet daar inval. “Moenie nou kyk nie,” fluister Diana uit die hoek van haar mond. “Sylvia de Wildt staan agter jou. As sy hier is, is Theo ook hier.”
Marissa se keel trek toe. Dit ook nog! Sy probeer in die spieël kyk of sy die vrou sien, maar sy kan haar nie behoorlik in haar gesigsveld kry nie.
“Daar loop sy nou. Regs, kyk regs!” Diana gee haar ’n ligte stampie.
Sy kyk verstom na die slanke dame wat lyk of sy deur se kant toe sweef. Sylvia is gesofistikeerd, ouer, ryker en maerder as sy. As dit die soort vrou is wat Theo Wessels verkies, moet sy maar weet dat hy besig is om speletjies met haar te speel. Sylvia loop oor van selfvertroue. Iemand groet haar. Sy knik neerbuigend. Die goud om haar nek flits vir oulaas, en dan is sy weg.
“Wat dink jy van haar jy?” vra Diana toe hulle uitstap.
“Sjiek en smart. Pas seker by hom.”
“Ek dink nie so nie. Hy is ’n mens met ’n hart, sy is pure show. Nooit ’n haar uit plek nie. Hy kan nogal uitrafel as hy ’n slag van haar kan wegkom.”
“Ek dag jy sê hulle is van plan om te trou. Hoekom?”
“Geld,” sê Diana en knip haar aandsakkie toe. “Geld soek geld. Hy is een van die rykste los mans in Gauteng en sy een van die rykste los vroue. Hoekom sal hulle nie connect nie?”
“So, dis vir geld, nie liefde nie?”
“Vriendin, jy moet dat ek jou vertel hoe vals …”
“Nie hier nie!”
“Ag, almal weet. Kom, daar’s ons partners.”
Marissa loop langs Diana, sit een voet voor die ander sonder om eens te kyk waar Gunter en Vernon hulle bevind. Sy soek rond na Theo, al sien sy hom net van ver af, of beter – dalk sien hy háár aan Gunter Winterbach se sy. Gunter is aantreklik en bekend in kunskringe, so ook Vernon. Om nie te praat van Diana met haar pienk hare nie! Hulle trek almal se aandag.
“Daar’s jou man,” sê Diana op haar onbeskaamde manier en wys reguit na Gunter.
Hy staan haar en inwag met die glas appelsap wat sy bestel het. “Reg vir jou?” vra hy.
Sy neem ’n slukkie. “Perfek.”
Die lagplooitjies om sy oë trek saam. “Nie so perfek soos jy nie.”
“Dankie! Vir die sap ook.” Eintlik hou sy van hom en is bly hy is haar metgesel.
Vernon kom maak hom tuis tussen haar en Diana. Hy slaan sy arms om hulle. “Ook maar goed dis nou pouse, anders het die tissues opgeraak,” terg hy. “Wat dink jy, Gunter? Jy is die kenner.”
“Oor die opera of die performance?”
“Albei.”
“Die storie en die musiek is briljant. Die ingevoerde tenoor kom nie die mas op nie. Butterfly is pragtig. Sy kan sing.”
“So treurig,” sug Diana. “Ag, al my verlore liefdes …”
Vernon kyk om hom rond. “Waar is Vernon Palmer? Het iemand vir Vernon Palmer gesien?”
“Hier! Hy is nog hier!” gil Diana en gooi haar arms om hom.
Gunter lag en druk Marissa teen hom vas. Hy voel so sag soos ’n teddiebeer, ’n ligrooi teddie met sulke gretige groen ogies.
Die klokke begin lui om die einde van die pouse aan te kondig en sy het nog nie al haar sap gedrink nie. Gunter neem die glas by haar oor en maak dit met een teug leeg. “Kom, my skat, ek vat jou sitplek toe.” Hy stuur haar in die rigting van hul ingang. “Ek moet gou ’n draai loop.”
“Gaan, ek sal oukei wees.”
“Jy seker?”
En op daardie intieme noot kyk Marissa op, reg in twee onpeilbare grys oë. Theo, met Sylvia aan sy arm, loop teen hulle verby. Hy kyk na haar en maak of hy haar nie ken nie! Maar miskien het hy haar nie herken nie, miskien is hulle te vinnig by mekaar verby. Sy was lanklaas so verward.
Diana sluit by haar aan en hulle stap saam na hul sitplekke. “Lyk of jy en Gunter regkom?” vra sy toe hulle sit.
“Hy’s gaaf.”
“Vernon sê my hy is mal oor jou.”
“Hy ken my nie eens nie.”
“Daar is so iets soos love at first sight.”
“Sjuut,” keer Marissa toe die vrou voor hulle haar kop draai asof sy luister.
Diana sit haar vinger voor haar mond en hou dit daar tot Vernon langs haar inskuif en sy sy hand vat. Die orkes stem hul instrumente en die mense gesels opgewonde. Marissa dink aan die eerste keer dat sy in Theo se oë gekyk het – by die kroning, toe hy haar met sy sjarme gevang het.
“Eyes I dare not meet in dreams.” Dis hy wat dit gesê het.
Vanmiddag, toe Diana haar aan daardie aand herinner het, is sy woorde soos neonligte in haar geheue aangeskakel en het sy goed onthou hoe hy na haar gekyk het. Haar oë is haar beste bate, soms blou, soms amper pers. Maar wat van syne? Die tweede keer dat sy in sy oë gekyk het, was in die sinkdam op Gannavlei terwyl sy water trap en haar verstom oor die kleur.
Sy is verlief op Theo Wessels, hopeloos verlief!
Gunter daag net betyds op. Hy het sjokolade gekoop wat hy vir haar aanbied. Die musiek begin en die gordyne gaan oop. Die storie op die verhoog stuur af op die onafwendbare einde. Nie lank nie of sy veg weer teen haar trane. Hoe kan sy aan liefde dink nadat sy Dawie se dood veroorsaak het? Sy is niks beter as luitenant Pinkerton nie.
Op die swaard waarmee Butterfly selfdood pleeg, staan geskryf: To die with honour when one can no longer live with honour. Is dit wat in Dawie se kop aangegaan het?
***
Theo wens hy kan huis toe ry en sy sorge verdrink. Wat soek Marissa in die geselskap van Gunter Winterbach? Dit lyk boonop of hulle ou bekendes is. Seker vanselfsprekend aangesien sy en Diana