Bettina. Musset Alfred. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Musset Alfred
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Зарубежная драматургия
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
или другим удобным Вам способом.

      1

      toć (daw., gw.) – przecież. [przypis edytorski]

      2

      gotować się – przygotowywać się. [przypis edytorski]

      3

      kontrakt – tu: umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe; intercyza. [przypis edytorski]

      4

      signora (wł.) – pani. [przypis edytorski]

      5

      zobaczmyż – wyraz zobaczmy z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]

      6

      po wszelkiej formie – dziś: zgodnie z wszelkimi formami towarzyskimi. [przypis edytorski]

      7

      tedy (daw.) – zatem, więc. [przypis edytorski]

      8

      pewna (daw.) – skrócone: rzecz pewna; dziś: pewne. [przypis edytorski]

      9

      wszelako (daw.) – jednak. [przypis edytorski]

      10

      zielony stolik – hazard; gry hazardowe tradycyjnie rozgrywane są przy stole nakrytym zielonym suknem. [przypis edytorski]

1

toć (daw., gw.) – przecież. [przypis edytorski]

2

gotować się – przygotowywać się. [przypis edytorski]

3

kontrakt – tu: umowa przedmałżeńska, ustalająca sprawy majątkowe; intercyza. [przypis edytorski]

4

signora (wł.) – pani. [przypis edytorski]

5

zobaczmyż – wyraz zobaczmy z partykułą wzmacniającą -że, skróconą do -ż. [przypis edytorski]

6

po wszelkiej formie – dziś: zgodnie z wszelkimi formami towarzyskimi. [przypis edytorski]

7

tedy (daw.) – zatem, więc. [przypis edytorski]

8

pewna (daw.) – skrócone: rzecz pewna; dziś: pewne. [przypis edytorski]

9

wszelako (daw.) – jednak. [przypis edytorski]

10

zielony stolik – hazard; gry hazardowe tradycyjnie rozgrywane są przy stole nakrytym zielonym suknem. [przypis edytorski]

11

ludwik a. luidor (fr. Louis d’or: złoty Ludwik) – złota moneta francuska z podobizną króla, bita w latach 1640–1791; ludwikami nazywano później tradycyjnie złote 20-frankówki. [przypis edytorski]

12

jeszczem do tego nie doszedł – konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: jeszcze (…) nie doszedłem. [przypis edytorski]

13

niepodobna (daw.) – nie można, nie da się, jest niemożliwe. [przypis edytorski]

14

admirator (z łac.) – wielbiciel. [przypis edytorski]

15

in blanco – niewypełnione; puste miejsce w tekście pozostawione do uzupełnienia. [przypis edytorski]

16

w tej mierze – w tej sprawie. [przypis edytorski]

17

uważać (daw.) – zauważać, dostrzegać. [przypis edytorski]

18

muszkatela (daw.) – dziś: muszkatel, słodkie wino deserowe o intensywnym aromacie i smaku. [przypis edytorski]

19

Jakam ja rada! – konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika; inaczej: jaka ja [jeste]m rada (zadowolona). [przypis edytorski]

20

nie umknie się – dziś: nie umknie. [przypis edytorski]

21

Kopciuszek – tu: Kopciuszek albo triumf dobroci (La Cenerentola ossia La bontà in trionfo), opera komiczna Gioacchina Rossiniego do libretta Jacopo Ferrettiego, której premiera odbyła się w 1817 r. [przypis edytorski]

22

kinkiet – przyścienny świecznik lub lampa, przeważnie z metalu, zwykle ma mocowaną bezpośrednio do ściany tarczę. [przypis edytorski]

23

domowi (daw.) – domownicy. [przypis edytorski]

24

Tankred – opera Gioacchina Rossiniego do libretta Gaetano Rossiego, z 1813 r. [przypis edytorski]

25

Orbassano – miejscowość w płn. Włoszech, ok. 15 km od Turynu. [przypis edytorski]

26

sztych – ostry koniec broni białej; pchnięcie ostrym końcem. [przypis edytorski]

27

prześpiewka – tu: refren. [przypis edytorski]

28

Hugo, Victor (1802–1885) – francuski pisarz, poeta, dramaturg i polityk, czołowy prozaik francuskiego romantyzmu, autor m. in. Nędzników. [przypis edytorski]

29

safanduła – człowiek niezaradny, pozbawiony energii, fajtłapa. [przypis edytorski]

30

Boileau, Nicolas (właśc. Boileau-Despréaux) (1636–1711) – fr. poeta i krytyk, członek Akademii Francuskiej, autor SatyrListów oraz poematu Sztuka poetycka, kodeksu klasycyzmu. [przypis edytorski]

31

By lepiej czcić umarłych, uśmiercają żywychLes embarras de Paris (Satyra VI) Nicolasa Boileau. [przypis edytorski]

32

Rossini, Gioachino Antonio (1792–1868) – włoski kompozytor operowy. [przypis edytorski]

33

Pasta (z domu Negri), Giuditta (1797–1865) – włoska śpiewaczka operowa (sopran); uważana za jedną z największych śpiewaczek operowych, do niej porównywano późniejszą Marię Callas. [przypis edytorski]

34

Rubini, Giovanni Battista (1794–1854) – włoski śpiewak operowy (tenor); jeden z najsłynniejszych śpiewaków swoich czasów, obdarzony głosem na najwyższym rejestrze (tenorino), spopularyzował technikę drżenia głosu (wł. vibrato) do oddania silnych emocji. [przypis edytorski]

35

Garcia, Manuel del Pópulo Vicente Rodriguez (1775–1832) – hiszpański śpiewak operowy (tenor), kompozytor i nauczyciel śpiewu. [przypis edytorski]

Скачать книгу