Bu qədər əzabdan qoruyan məni?
Necə adlamışam bu qədər səddi,
Niyə aparmadı324 bu tufan məni?
Hərdən mat qalıram325 sağ qaldığıma,
Bu acı mərəzdən326 sağaldığıma.
Min cür327 şübhə, güman gəlir ağlıma,
Bəlkə hifz eləyib Yaradan məni?!
Bir sözü qatildi, bir sözü qurban,
Özü həm dərd verdi, həm də ki dərman.
Özü xilas etdi öz azarından,
Allahın bəxşişi – o adam məni!
XARI BÜLBÜL
Səninlə bağlıdır328 həyəcanlarım,
Ən rahat anlarım, xoşbəxt anlarım.
Sənin nəğmən ilə qanad açmışam,
Cənnətə düşmüşəm, göyə uçmuşam.
Səninlə bağlıdır göz yaşlarım da,
Dəli gülüşlərim, savaşlarım da.
Yenə köməyim329 ol, bu çətin anda,
Tapım o gördüyüm axarı330, bülbül.
Qaytar331 o əvvəli səadətimi,
Qaytar bəxş etdiyin baharı, bülbül.
Gəzim qarış-qarış, addımbaaddım,
O gözəl, o əziz diyarı, bülbül.
Yenə səsin gəlsin, qoy qanadlanım,
Qalxım nəfəsinlə yuxarı, bülbül -
Xarı bülbül!
BİR DƏ GƏLMƏYƏCƏK…
Elə möcüzələr yaratmısan ki,
Elə dəqiqələr yaşatmısan ki,
Olmayıb heç onun yüzdə biri də
Nə mənim dünyamda,
nə bu dünyada.
Sən elə telləri qırıb getmisən,
Sən elə yaralar vurub getmisən,
Təpəri332 yoxdu ki, dözüb dayansın,
Nə mənim dünyamın,
nə bu dünyanın.
Qəfil gəlişinlə suç eləmisən
Sənsiz keçən ömrü puç eləmisən
Vurmayıb heç333 zaman belə qar-yagış
Nə mənim dünyamı,
nə bu dünyanı
Bilmədim iblissən, ya mələk, Qadın,
Ətri, gözəlliyi çiyələk Qadın.
Bir də gəlməyəcək sənintək Qadın
Nə mənim dünyama,
nə bu dünyaya.
APARIB 334
Mənim uca335 qalamı,
Vurub boran, aparıb.
Daş üstdə daş qoymayıb,
Edib talan, aparıb.
Qəlbinin təpəriylə,
Beyninin bəhəriylə336,
Özü öz əlləriylə
Tikib-quran aparıb.
Gözümdən yaş axıdıb,
Qəm nəğməsi oxudub,
Ya sunami337 dağıdıb,
Ya da tufan aparıb.
SAXLA
Gözlə, hamı yığışsın,
Qurbanı kəsdir, saxla.
Səadət qazanında,
Payları isti saxla.
Topala heyranları,
Düzləri, yalanları.
Az sına qurbanları,
Qurtar bu testi, saxla.
Üzünü işıq elə,
Dərddən bir qaşıq elə,
Bir az qarışıq elə,
Mən doydum, bəsdi338, saxla.
MӘNİM QALAM
Günlərdən mənə
Әn əzizlərini seçəcəm,
Sözlərdən ayırmaq çətin olsa da,
Dartıb ən dərinlərdən
İstisini, durusunu götürəcəm.
Uçulmuş qalamın xarabalığını
Silib-süpürüb, yenisini quracam.
Bir az mənimki olan
Gözlərinin işığından,
Bədəninin istisindən,
Həyəcanın ən təbiisindən
Qatacam günlərimə,
Sözlərinlə bəzəyəcəm!
Bəlkə balaca339 olacaq,
Amma mənim qalam olacaq!
ÇӘKMӘ ӘLİNİ
Necə ki,
Acımasız, mayasız
Kündə340 küt gedir341, təndirdə durmur,
Tökülür köz üstə,
qapqara qazmağa dönür,
Mən də eləyəm indi -
Sənsiz, sevgisiz!
Çəkmə əlini!
Sonra bu əzabların üstündə
Cızdağı çıxan342 yanmış qırıntılarımdan
Adam düzəltmək343 çətin olacaq.
Çəkmə