artık.

      Deniz fenerinin bulunduğu araziye çıkan o küçük yola döndüklerinde sıra dışı görünüme sahip bir adamın fener kulesinden çıktığını görmek ikisinin de gözlerini dikip bakmasına sebep olmuştu. Bu adam kesinlikle hoş bir dış görünüşe sahipti. Uzun boylu, geniş omuzlu biriydi. Hatları çok düzgündü. Burnu kancalıydı ve gri gözlerinde samimiyet vardı. Zengin bir çiftçinin pazar kıyafetlerini giyinmişti. Four Winds’de yaşama ihtimali Glen sakini olma ihtimaline denkti. Adamın neredeyse dizlerine kadar uzanan kırışık bir sakalı vardı ve sırtından aşağıya doğru sıradan şapkasının altından kalın, dalgalı, kahverengi saçlar dökülüyordu.

      “Anne.” diye mırıldandı Gilbert adamın duyamayacağı bir mesafeye geldiklerinde. “Evden çıkarken bana verdiğin limonatanın içine tuhaf bir şeyler koymadın, değil mi?”

      “Hayır, koymadım.” dedi Anne kahkahasını bastırmaya çalışırken. Yanlarından geçip giden bilmecenin güldüğünü duymasını istemiyordu. “Bu adam da kim Tanrı aşkına?”