ЖЕННИ ГЕРХАРДТ. Теодор Драйзер. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Теодор Драйзер
Издательство: Yangi asr avlodi
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
єўлининг олдида яна бироз бєлди. Бассни ота-онаси кафилга олиши мумкинлиги ё мумкинмаслиги, солинадиган жарима ва турмада ётиш хавфи борлигидан гаплашишди-ю, лекин бир тєхтамга келишолмади. Ниіоят, Басс отасини кетишга кєндирди, бирої хайрлашаётганларида Герхардт бєлганича бєлди. Уни ўам букиб їєйганидан аранг олиб чиїишди.

      – «Иш расво, – деди Басс єзига-єзи камерага кирганида, отасини єйларкан. – Ойимга іам бир бало бєлади энди…»

      Басс ойисини єйларкан, ниіоятда іаяжонга тушди.

      – «Эі, афсуски, єша зормандани бир урганда аўдара олмадим-да, – дерди у ичида. – Мен аімої їочиб їололмаганимни кєрмайсизми».

      VII БОБ

      Герхардтнинг боши їотди. У кечаси иккидан эрталабки тєїїизгача кимдан ёрдам сєраш мумкинлигини билолмади. Хотини билан маслаіатлашгани уйига кирди-ю, кейин иш жойига їайтди. Ёрдам їилишга кєнадиган фаїат битта одам эсига келди. У іам бєлса шишасоз фабрикант Хеммонд эди. Бирої Хеммонд іозир шаіарда эмасди. Дарвоїе, Герхардт буни билмасди іам.

      Соат тєїїизга судга Герхардтнинг єзи борди. Уйда оиланинг бошїа аъзолари судга бормасин деган фикрга келишилганди. Миссис Герхардтни эри іамма нарсадан хабардор їиладиган, їайтиб келибої, барини айтиб берадиган бєлди.

      Судда Себастьян анча кутиброї їолди, чунки ундан олдин бир неча кишининг иши кєрилиши керак эди. Ниіоят, Себастьянни чаїиришди-да, ёўоч тєсиї олдига іайдаб келишди.

      – Кємир єўирлаган, жаноби олийлари, полициячига їаршилик кєрсатган, – деб тушунтирди Себастьянни їамоїїа олган полициячи.

      Судья Себастьянга диїїат билан їаради. Йигитнинг тирналган ва мушт тушган башарасини кєргандан кейин энсаси їотди.

      – Хєш, йигит, – деди у, – єзингизни оїлаш учун нима дея оласиз? Кєзингизнинг таги нимага кєкарди?

      Себастьян судьяга бир їаради-ю, индамади.

      – Уни мен їєлга туширдим, – деди изїувар. Компаниямизга їарашли платформада кєриб їолдим. Їочмоїчи бєлди, маікам ушлаб їолсам, менга ташланди. Манави одам гувоі, – изїувар шундан кейин Себастьянни ишлашга кємаклашган ишчини кєрсатди.

      – Сизни шу урдими? – судья изїуварнинг даіани шишганини кєриб сєради.

      – Іа, сэр, – изїувар єчи олинажагидан хурсанд іолда жавоб їилди.

      – Ижозатингиз билан, – Герхардт олдинроїїа эгилиб, гап їистирди, – у менинг єўлим. Кємирга юборишган экан. У…

      – Биз їарши эмасмиз, йєлда тєкилган кємирни териб олишаверишсин, изїувар Герхардтнинг гапини бєлди. – Бу эса платформадан шерикларига кємир ташлаётувди. Шериклари эса олтита эди.

      – Платформадан кємир ємармасдан кун кєришга їурбларинг етмайдими-а? – судья шундай деди-ю, ота ёки єўил жавоб беришга улгурмаслариданої їєшимча їилди: – Нима иш їиласиз?

      – Вагонларни тузатаман, – деди Себастьян.

      – Сиз-чи? – судья Герхардтга єгирилди.

      – Миллернинг мебел фабрикасида тунги їоровулман.

      – Іммм, – деди судья Себастьяннинг іамон єшшайиб ва тикка їараб турганини сезиб, – гап бундай, бу йигит зиммасида кємир єўирлашдек айбни олиб ташласа бєлади, бирої унинг їєли жуда югурик экан.