Кимлар – пойи пиёда.
Зор дилларга ўз вақтида
Гулшан бўлинг, гул бўлинг.
Ўз вақтида бўлинг кўприк,
Ўз вақтида йўл бўлинг.
Шеъру ғазал олам аро
Доим баланд янграсин.
Шоирларнинг эшаклари
Ўз вақтида ҳанграсин.
“ОЛТИН ҚАЛАМ” МАНЗУМАСИ
Ҳаёт мангу этар давом,
Сўнмагай ҳеч меҳру карам.
Ёруғликка шиор бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
Халқу Ватан, халқу Ватан,
Олтин даштим, олтин далам.
Сен элга дастиёр бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
Тошқин солсин ҳар бир сухан,
Мисли ёмғир, селу жалам.
Дилларга навбаҳор бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
Ватан – дуогўйим онам,
Ватан – бешикдаги болам,
Номус бўлгил, сен ор бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
Гоҳи титраб кетар дунё,
Гоҳи қалқиб турар олам,
Сен огоҳ бўл, ҳушёр бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
Рўйи замин, рўйи замин,
Унсин доим гулу лолам.
Эзгуликка сен ёр бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
Она юртим, она юртим,
Олтин қуёш, олтин далам.
Сен нурли ифтихор бўлгил,
“Олтин қалам”, “Олтин қалам”.
«Яхшию ёмондан – эркакми, аёл…»
Яхшию ёмондан – эркакми, аёл,
Уҳ чекиб, аста кўз юмдигу кетдик.
Бу дунё мисоли туш билан хаёл,
Бир лаҳза хаёлга чўмдигу кетдик.
Узоқ яшаш мумкин имонсиз, дилсиз,
Лекин не қилардик Ватансиз, элсиз?
Қанча зўр шоирлар бор эди, эсиз,
Барини бирма-бир кўмдигу кетдик.
ГЎЗАЛ
Эй қади шамшоду кўзлари жаллод,
Бир боқсанг, қиличлар сингусимидир?
Оғзини ғунчалар туққан паризод,
Лабларинг асалнинг синглисимидир?
Камон қошларингга қондошу ёндош
Фақат камон билан ёй бўлса керак.
Ҳусну жамолингга бериб бўлмас дош,
Отанг – қуёш, онанг ой бўлса керак.
“SMS”
Ўзимизга ўзимиз
Йўллаймиз биз SMS:
Улғайибди қизимиз,
Қачон кирар эсимиз?
Нафсимиз – тўнғизимиз
Бўғзин қачон кесамиз?
Ҳасад – юрак безимиз,
Қолурми ном, изимиз?
“Сен мени севасанми?
Мен сени севаманми?”
Бу – минг йиллик SMS,
Сарсон бўлди севгимиз.
Озғинмизми ё семиз,
Очми ё тўқ кезимиз –
Нечун ош-нон, тузимиз
Шувит қилмас юзимиз?
Бир кун тугар қиссамиз,
Қиссамиздан ҳиссамиз:
Худойимдан ҳаммамиз
Олгаймиз бир SMS.
Билайлик-да ўзимиз:
Бу – энг