Абдулла Қаҳҳорнинг юрагидир бу.
Шартмас ёзувчини бадарға қилмоқ,
Уни зиндонларда чиритмоқ шартмас.
Унинг атрофига наслу насаби
Номаълум нокаслар урчитилса – бас.
Фисқу фужурларга фаровон тузум,
Каттасидан тортиб кичигигача –
Душман деб санаган Қаҳҳорнинг ёзган
Асаридан тортиб кучугигача.
Замон шундоқ эди –
Мустабид замон
Адибнинг ҳақ сўзин кемиролмади.
Тоғдай вужудини емирдию, лек
Унинг иймонини емиролмади.
Ҳақ сўзни ҳар ким ҳам айтавермаган.
Ҳақ сўз алал-охир муҳтарам айлар.
У сўзлар ҳозир ҳам уйқу бермагай
Адабиётдаги муттаҳамларга.
“Чорак аср ҳамнафас” эмас,
Чорак аср дилдош, оғриқдош
Бўлиб яшагансиз, Кибриё опа.
Ёш шоирлар ўқир – кўзларида ёш.
Миллатни кўтаргай баъзан бир асар,
Озод мамлакатнинг осмонидир бу.
Адабиёт нима десалар агар –
Абдулла Қаҳҳорнинг виждонидир бу.
МАҚСУД ШАЙХЗОДА. ЁЗИЛМАГАН ХОТИРАЛАР
Мен бир бола эдим,
Бу тақдир мени
Минг бир бўлакларга бўлиб ташлади.
Вақтим талош бўлди ҳасратларимга,
Дардларга ем бўлди кўнглим даштлари.
Тонгларим оққушдай учдию кетди,
Мен бир бола эдим – шабнамдай бола.
Тошкент, биноларинг тил чиқарсалар,
Менинг исмим айтиб қилгайлар нола.
Ҳар касу нокаснинг кўнглин кўтариб,
Юрдим гоҳ мисоли беғам шаҳзода.
Букун айтинг энди – номардлар аро
Қандай кун кўрганди Мақсуд Шайхзода?
Қаттол рақиблару баттол рафиқлар
Гоҳ ошкор, гоҳ пинҳон тазйиқ этгану,
“Чорак аср девони”нинг асл нусхасин
Ёзолмайин олиб кетган у.
“Тоғдай одам эди…” дея эслайсиз,
Айтинг ўшал тоғнинг йиғлаганини.
Нураганларини айтинг,
Айтинг ортидан
Ҳеч ким кузатгани чиқмаганини.
Мен бир бола эдим.
Болалик қолдими?!
Замон виждон томон буткул ўзгарди.
Қаранг: “Халқ душмани” бўлганлар дўсту,
Душман бўлиб чиқди халқнинг “дўстлари”.
Айтса гап кўп дейсиз…
Йиллар қораяр,
Шом жом чалар Шошнинг курантларида.
Жанглар тинди, лекин тинмади ғийбат
Адабиёт фронтларида.
Сиз узоқ яшайсиз, худбин жасадлар,
Бироқ абадият буни билади:
Шайхзода ўлмаган,
Ҳозир достондан
Султон Улуғбекдай чиқиб келади.
БИР ИДИШ
Одам танасида қориндан ёмонроқ идиш йўқдир…
Ҳар кимсанинг иншосида
Келиш бордир ҳам кетиш.
Идиш-товоқ дунёсида
Одамзот ҳам бир идиш.
Олам катта ошхонадир,
Ярим фақир, ярим бой.
Битта қисми айшхонадир,
Битта қисми – қоринбой.
Келмоқ,