АСАРЛАР (III жилд). Сирожиддин Саййид. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Сирожиддин Саййид
Издательство: SHARQ
Серия:
Жанр произведения:
Год издания: 0
isbn: 978-9943-26-900-2
Скачать книгу
Оқсаройлар узра ойим,

      Бу янглиғ фахр бермишдир Худойим.

      Мени зор андалиб қилди бу соҳир,

      Ўзи шоҳу жаҳонда лек мусофир –

      Муҳаммад Бобурим чеккан аламдир,

      Менинг оламда саргардон боламдир.

      Буюк Бобораҳим Машраб тупуги,

      Ўлардим бахтли – тегса бир кўпиги.

      Муҳаббат сингари мангу, давомий,

      Бу осмонлар, тикилсам – бунча мовий…

      Улуғлар хокини кўзларга суртдим,

      Ватандай муҳташам сўзларга суртдим.

      Буларсиз ҳеч менинг шеърим, тугалмас,

      Булар бордир – менинг шеърим туганмас.

      Унинг қўрғони – юз минг жон ва тандин,

      Ватандин бошланиб битгай Ватандин.

      Қаросочу қарокўзу қаламқош,

      Тили минг ёшдаю лекин дили ёш.

      Баҳорий ҳандалакдан бир тилимдай,

      Унинг ҳар шеваси – бир севгилимдай.

      Булар бари қароғим, кўзларимдир,

      Менинг офтобда ўсган сўзларимдир.

      Неча бир мустабид давру замонлар

      Қаёндин келдию кетди қаёнлар?

      Жаҳонга ўз сўзимни айтдим охир,

      Яна мен ўзлигимга қайтдим охир.

      Дилим ҳар бир дарахт, боғ бирла ўсди,

      Шу эл бирлан, шу тупроқ бирла ўсди.

      Менинг хоксор элим, офтобпарастим,

      Жаҳонда бор экан-ку қадду бастим.

      Жаҳолат бирла кўп носозлигимдир,

      Менинг шоирлигим – озодлигимдир.

      Она юртим, менинг жону жаҳоним,

      Ўзингдирсан, ўзингсан, онажоним.

2006

      ШЕЪР ВА КУРАШ

Устоз Абдулла Орипов ва полвон Абдулла Тангриевга

      Шеър аро полвон бўлиш осон эмас,

      Шеър фақат гул атри ё райҳон эмас.

      Шеър – серташвиш умрдир, серазоб,

      Шеър – заминдир ҳам, фақат осмон эмас.

      Мир Алишернинг буюк беш панжаси

      Бор ҳақиқатдир, фақат достон эмас.

      Шоиру шеър – якка, сўз майдонида

      Шер билан шер олишур, инсон эмас.

      Чин кураш майдонидир асли ҳаёт,

      Бўлмаса полвонлари – майдон эмас.

      Бунда ҳам ранжу алам чекмоқ керак,

      Доимо у чеҳраси хандон эмас.

      Ору номусдан яралган халқмиз,

      Ўлдиролур бизни ор, ёлғон эмас.

      Дил муроди, эл муроди ўлмагай,

      Паҳлавон Маҳмудлари ўлғон эмас.

      Барчинойлар бирлан Алпомишлари

      Эскидан қолган қизу ўғлон эмас.

      Шаъну шавкат рамзидир Темур бобо,

      Шунчаки соҳибқирон хоқон эмас.

      Шул сабабдан мард Темурзодалар

      Паҳлавондир аввало, султон эмас.

      Жисмимизда кеча-кундуз қайнаган

      Ота-боболар ғурури, қон эмас.

      Енга олмаскан рақибин кимки, ул

      Ўзбекистонлик эмас, полвон эмас.

2006

      УМР ТАРТИБИ

(“Бозор ижодиёти”дан)

      Ҳар куни битта тухум

      Ҳаётинг учун муҳим.

      Ҳар куни тўртта илик

      Есанг – илигинг тўлиқ.

      Ўтказмоқ-чун бир тўйни

      Сўйдинг