Имин булсын бу дөньялар,
Тату гына яши алар.
Күп сөйләндем, инде ярар.
Һәм башкалар, һәм башкалар…
Ялкау кызлар
Син дә урта белемле лә,
Мин дә урта белемле шул;
Вузга кереп булмагачтын,
Нишләтик ул белемне!
Әнкәй, акча яумас микән,
Кесәгә таммас микән шул;
Маникюр ясатыйм әле,
Инженер алмас микән.
Алъяпкыч кесәләре, аһ,
Маскарад кичәләре, аһ…
Без кайчан булырбыз икән
Начальник бичәләре, уф!
Сабирҗан хаты
Сез ки гыйззәтле вә хөрмәтле дип,
Язып тормыйм сиңа, Шакирҗан,
Ә просто
Сәлам сиңа бөтен колхоздан!
Безнең колхоз яхшы эшләп бара,
Бездән читтә йөри начарлык,
Ә мин, туган, хәзер начальник.
Иң старший конюх булып киттем,
Конюшнине миңа бирделәр,
Бу Сабирҗан абзый гына эше,
Ышаныгыз аңа, диделәр.
Махы бирмә, Сабир малай, димен
Үз-үземә. Әмма эшемдә
Гаеп тапмый әле беркем дә.
Ә шулай да җиңгәң, бозау карап,
Миннән узып китте, чукынган, –
Мәскәү күреп, күргәзмәдә булып,
Йөреп кайтты колхоз чутыннан.
Уңыш яхшы булды, алты кило
Иген бирдек хезмәт көненә,
Клуб салдык, автомобиль алдык, –
Карап кына торчы үзенә…
Яшел калай белән түбә ябып,
Мәктәп салдык, малай, нараттан.
Ә начальник абзаң
Идарәгә йөри пар аттан.
Ил яшәрә, безнең иске авыл да
Танымаслык булып яңарды.
Карт топольләр шаулый җил-давылда,
Хәтерләтеп үткән заманны.
Туган җиребез чиксез байлык саклый,
Каян белә кеше барысын да?
Геологлар быел нефть тапты
Безнең колхоз җире астыннан…
Яшәрәсе килә, гомер ямьле,
Матурлана тормыш көн саен,
Бер син генә безнең арабызда
Күренмисең, Шакир дускаем.
Сагынырсың әле, бер кайтырсың,
Сагынмыйча булмый, күреп тор.
Кайтып килсәң, безгә кеше кирәк –
Бозау фермасына дирехтыр.
Бер эләксәң кайтып, ычкынмассың,
Җибәрмәбез сине авылдан.
Хезмәтеңдә зур уңышлар теләп,
Кайнар сәлам белән Сабирҗан.
Уку вакыты
Дус-ишләрем, күңел салыгыз шаян җырга,
Безнең гомер бүленәдер ике чорга:
Беренчесе диплом өчен уку чоры,
Икенчесе: белемнәрне оныту чоры.
Акыллылар киңәшенчә уку тиеш
Ак биләүдән аксакалга чаклы, имеш.
Гадел эшкә сәбәп
Хатын китте. Аерылыштык. Үч алырга
Уйламыйм да, гадел бит мин. Шушы көндә
Приказ бирәм МТСтан чыгарырга
Атасын да, абыйсын да, сеңлесен дә.
Пычак телле тәнкыйтьчеләр – начар халык,
Бездә, имеш, яши туган-тумачалык.
Җитәр инде, төзәлергә вакыт җитте.
Гадел