‒ Kişini? ‒ Kevin çevrildi. ‒ Hə. Daha doğrusu, yox, ancaq bu gün onu məhkəmədə görmüşəm.
Kişi yenidən güldü və başı ilə salam verdi. Kevin də cavab olaraq başını tərpətdi. Kişi bunu dəvət kimi qəbul etdi, yerindən durub onlara doğru addımladı. Bu, ucaboy və qədd-qamətli bir adam idi.
‒ Axşamınız xeyir, ‒ o, əlini Kevinə uzatdı. Naməlum adamın uzun barmaqları və qüsursuz manikürü var idi, çeçələ barmağına üzərində «P» monoqramı olan qızıl üzük taxmışdı. ‒ İcazə verin, təbriklərə qoşulum və sizin pərəstişkarlarınızın siyahısına düşüm. Pol Skolfild.
‒ Təşəkkür edirəm, Pol. Bu mənim həyat yoldaşım Miriamdır.
‒ Missis Teylor, ‒ Skolfild təntənə ilə baş əydi. ‒ Sizin fəxr etməyə tamamilə haqqınız çatır.
‒ Təşəkkür edirəm, ‒ Miriam qızardı.
‒ Sizə mane olmaq istəməzdim, ‒ yeni tanış sözünə davam etdi, ‒ ancaq mən də bugünkü məhkəmədə idim və sizi iş başında görmək imkanım oldu.
‒ Anlayıram, ‒ Kevin həmsöhbətinin gözünün içinə baxdı. ‒ Mən də sizi gördüm, amma əvvəllər görüşdüyümüzü düşünmürəm.
‒ Əlbəttə, yox. Mən burada yaşamıram. Vəkiləm, firmamız Nyu-Yorkda yerləşir. Qısa müddətə sizə qoşula bilərəm? ‒ o, Kevinin yanındakı boş stula işarə etdi.
‒ Əlbəttə.
‒ Təşəkkür edirəm. Görürəm, indicə içki sifariş etmisiniz, amma icazə versəydiniz, mən də sizi qonaq edərdim, ‒ o, barmenə işarə etdi. ‒ Zəhmət olmasa, şampan şərabı ilə kokteyl.
‒ Hüququn hansı sahəsi ilə məşğul olursunuz, mister Skolfild? ‒ Kevin soruşdu.
‒ Məni Pol deyə çağırın, rica edirəm. Bizim firmamız yalnız cinayət işləri ilə məşğul olur, Kevin. Bəlkə, siz bizim haqqımızda eşitmisiniz – «Con Milton və ortaqları».
Kevin fikirləşdi, sonra başını yırğaladı:
‒ Üzr istəyirəm, eşitməmişəm.
‒ Eybi yoxdur, ‒ Skolfild gülümsədi. ‒ Onsuz da bir problem yaranmayana qədər bizim firmamızı heç kim tanımır. İxtisaslaşdığımız sahə dar çərçivəni əhatə edir. Biz başqalarının imtina etdikləri işləri götürürük.
‒ Maraqlı… səslənir, ‒ Kevin ehtiyatla dilləndi. Bu adamı masaya dəvət etdiyinə artıq peşman olmağa başlamışdı. Söhbəti davam etdirmək həvəsi yox idi. ‒ Düşünürəm, öncədən sifariş elədiyimiz masa barədə düşünmək vaxtıdır, hə, Miriam? Nəsə yaman acmışam…
Miriam ərinin nəyə eyham vurduğunu anlayıb baş ofisianta işarə etdi.
Skolfild də məsələni başa düşdü.
‒ Zəhlətökənlik etmək istəmədiyimi artıq demişdim, ‒ o, cibindən vizitkartını çıxardı. ‒ Mən bu gün məhkəmə zalına təsadüfən gəlməmişdim. Biz sizin haqqınızda eşitmişik, Kevin.
‒ Doğrudan? ‒ gənc vəkil təəccübləndi.
‒ Bəli. Biz cinayət işləri ilə məşğul olan cavan və istedadlı vəkillərlə maraqlanırıq. Yeri gəlmişkən, hazırda firmamızda vakansiya var.
‒ Hə?
‒ Məhkəmə salonunda sizə göz qoyub anladım ki, bizim şərtlərimizə artıqlaması ilə uyğun gəlirsiniz. Vizitkartımı götürün və bu təklif üzərində düşünün.
‒ Bilirsiniz, məsələ burasındadır ki…
‒ Əlbəttə, Kevin, mən başa düşürəm, bu prosesdən sonra sizə çalışdığınız şirkətdə daha yaxşı şərtlər, çox güman, hətta ortaqlıq təklif edəcəklər. Qorxuram müştəbeh görünəm, amma deməliyəm ki, buradakı işdən siz nə zövq, nə də bizim verə biləcəyimiz maaşın yarısını ala biləcəksiniz.
‒ Maaşın yarısını?
Baş ofisiant onlara yaxınlaşdı.
‒ Masanız hazırdır, ser.
‒ Çox sağ olun, ‒ Kevin üzünü yenidən Skolfildə tərəf çevirdi. ‒ Siz maaşın yarısını dediniz?
‒ Bəli, ‒ Skolfild başını tərpətdi. ‒ Mən sizin indi işlədiyiniz firmada ortaqlardan biri olandan sonra nə qədər qazanacağınızı bilirəm. Mister Milton dərhal bu məbləğin ikiqatını verməyə hazırdır. Bundan başqa, siz tez bir zamanda yaxşı maddi mükafat da alacaqsınız. Buna tam əminəm, ‒ Skolfild ayağa qalxdı. ‒ Vaxtınızı bundan artıq almaq istəmirəm. İkiniz də baş-başa qalmaq haqqını qazanmısınız, ‒ o, Miriama göz vurdu.
Qadın qızardığını hiss etdi.
Skolfild piştaxtanın üstünə qoyduğu vizitkartını Kevinə yaxın itələdi.
‒ Sadəcə, bizə zəng edin. Peşman olmazsınız, ‒ Skolfild badəsini qaldırıb yenidən dedi: ‒ Sizi bir daha parlaq qələbə münasibətilə təbrik etmək istəyirəm. Missis Teylor.
O, şərabı başına çəkdi və uzaqlaşdı.
Kevin quruyub-qalmışdı. O, diqqətlə vizitkartına baxdı. Qabarıq şrift sanki kartonun üzərində qanad çalır, adamın gözünə girirdi. Həzin musiqi, ətrafdakı boğuq səslər kəsilmiş, hətta Miriam belə sakitcə dayanmışdı. Kevin özünü hardasa uzaqlarda hiss etdi…
‒ Kevin? – Miriam handan-hana ərinə səsləndi.
‒ Hə?
‒ Sənə nə oldu?
‒ Bilmirəm… Maraqlı təklifdir, elə deyil?
Skolfild artıq öz masasına qayıtmışdı və əvvəlki kimi Miriama baxıb gülürdü. Qadın üşürgələndiyini hiss etdi. Ürəyi tez-tez döyünməyə başladı.
‒ Kevin, masamız hazırdır…
‒ Hə, əlbəttə…
Kevin bir daha vizitkartına baxdı, sonra onu cəld cibinə basıb Miriamın ardınca restoranın yemək salonuna yollandı.
Onlar restoranın gözdəniraq bir yerində, tənha guşədə qoyulmuş masanın arxasında əyləşdilər. Masanın üstündəki balaca çıraq ətrafı incə, sehrli şüaları ilə işıqlandırırdı. Onlar ağ şərab sifariş verdilər, sonra da şərabdan içə-içə bu axşama bənzəyən digər romantik gecələrini, həyatlarındakı unudulmaz məqamları xatırlamağa başladılar. Kevin arvadının əlini dodaqlarına yaxınlaşdırdı və barmaqlarını öpdü. Onlar bir-birinə elə ehtirasla baxırdılar ki, sifariş qəbul etmək üçün yaxınlaşan ofisiant qız özünü itirib gözlərini kənara çəkməli oldu.
Ancaq sifariş verilmiş yeməklər masaya gətiriləndən sonra Miriamın yadına Pol Skolfild haqqında soruşmaq düşdü.
‒ Sən, həqiqətən, bu firma barədə eşitməmisən?
‒ Yox, ‒ Kevin bir anlıq düşünüb başını yırğaladı və vizitkartını cibindən çıxartdı. ‒ Burada yazılanlar mənim üçün heç nə ifadə etmir. Təkcə Nyu-Yorkda bilirsən nə qədər hüquq firması var? Amma orasını deyim ki, əla yerdir: Medison və 44-cü küçələrin kəsişməsi.
‒