İblisin vəkili. Эндрю Найдерман

altındakı xalis palıd ağacından düzəldilmiş parketdöşəmə göz oxşayırdı. Buradan aşağı qatda yerləşən və ağ mərmər buxarısı olan daha bir qonaq otağına yol var idi. Yerə səma rəngli təptəzə yaraşıqlı xalça döşənmişdi. Qonaq otağının künc tərəfinə spinet5 qoyulmuşdu.

      ‒ Kevin, bir bura bax! ‒ Miriam əllərini sinəsinə sıxıb hündürdən dedi. ‒ Həmişə bunu arzulamışam! ‒ o, barmaqlarını alətin dillərində gəzdirdi. ‒ Özü də kökdədi! ‒ Miriam «Memori»nin bir neçə giriş akkordunu çaldı.

      ‒ Miriam əla çalır, ‒ Kevin izah etdi. ‒ Biz çoxdan idi pianino almaq istəyirdik, amma öz evimiz olana qədər bu işi təxirə salmışdıq.

      ‒ Axı bu alət haradan peyda olub? Bu kimin ağlına gəlib? ‒ hələ də möcüzəyə inana bilməyən Miriam soruşdu.

      ‒ Kimin olacaq? Təbii ki, mister Miltonun, ‒ Pol olduqca sakit cavab verdi. Sanki bunda təəccüblü bir şey olmadığına işarə edirdi. Sonra o, çiyinlərini çəkdi. ‒ Ümumiyyətlə isə, alət çoxdan buradadır.

      Miriam əlləri ilə spinetin qapağını oxşadı və gülümsədi.

      ‒ Necə də xoş sürprizdir, ‒ qadın dodağının altında dedi.

      ‒ Bu alətin işinizə yarayacağına şadam, ‒ Pol cavab verdi.

      Hələ də təəccüb içində olan Miriam yuxarı qata – yemək otağına qalxdı.

      ‒ Kevin, yemək otağımız üçün mən məhz belə divar kağızları almaq istəyirdim. Onları qonşuluqdakı dükanda gözaltı etmişdim.

      Miriam büllur çilçırağa valeh oldu, sonra isə divarları limon rənginə çalan geniş mətbəxə keçdi. Burada tosterdən, mikrodalğalı sobadan, qab-qacaqdan tutmuş həvəngdəstə və qozsındıran kimi xırda şeylərə qədər hər şey var idi. Divarboyu vurulmuş rəflər az yer tutduğundan mətbəx böyük və işıqlı görünürdü. Pəncərə yemək otağında olduğu kimi Hudzon çayına baxırdı.

      Amma əsas sürprizlər qabaqda idi. Yataq otağını görəndə Miriamın az qala nəfəsi kəsiləcəkdi. Hətta Kevin yerində quruyub-qaldı.

      ‒ Blisdeyldəki yataq otağımızdan iki… ‒ Miriam kəkələdi.

      ‒ …dəfə böyükdür, ‒ Kevin onun sözünü tamamladı.

      Hamam otağının qapısının yan tərəfində ağ mərmərdən balaca tualet stolu qoyulmuşdu. Divardakı güzgülər otağı bir az da geniş göstərirdi.

      ‒ Kevin, ‒ Miriam yanıqlı-yanıqlı inildədi, ‒ Blisdeyldəki mənzilimiz indi gözümdə daxmaya çevrildi.

      ‒ Əzizim, öyrəşəcəksən. İnsan yaxşı şeyə tez öyrəşir.

      ‒ Ancaq iş orasındadır ki, bizə mebel lazım olacaq, özü də çoxlu mebel. Mənzili doldurmaq üçün… Bir gör nə qədər yer var.

      ‒ Hər şeyin öz vaxtı var, ‒ Kevin üzünü Pola tutdu. ‒ Başlandı. O lazımdır, bu lazımdır.