Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Рәдиф Гаташ
Издательство: Татарское книжное издательство
Серия:
Жанр произведения: Поэзия
Год издания: 2014
isbn: 978-5-298-02678-9
Скачать книгу
җанашым!

      …Бак күккә! Юккамы Кеше

      Йолдызга тиң яралган?

      Бәлки, шунда кайтасы бар, —

      Без бурычка җан алган!

      – Җиргә инде күп кат килеп

      Киткәнмендер, Гаташым!

      – Соң тапкыр Күккә ашканда

      Бергә булыйк, җанашым!

      «Иске саутыңда, тән, яңа шәрабмы?..»

      Иске саутыңда, тән, яңа шәрабмы? —

      Сәрхуш җаным мәңгелектә корабмы?

      Гомер җәе узган ирнең «азганы»,

      Бәлки, бу хис? Әллә «Хакның язганы»?

      Әллә табигатьтән соңгы мәрхәмәт —

      Синең сөю – канда яңа хәрәкәт?!

      Гади генә бер җир кызы сагышы

      Йолдызларга илтәчәк нур-балкышмы?

      Сайлап менә нәкъ минем рух-хисемне,

      Юнәлтәсең нигә шунда син мине?

      Гөнаһларым күп – моны белә халык,

      Биеклеккә нигә минем җан лаек?

      Пәйгамбәр дә, тик үлеп, аша күккә…

      Гашыйкны ни илтә үлемсезлеккә?

      Бөек Хыял һәм Ышаныч канаты

      Биреп, мине яшәрттеме ярату?!

      Иске саутыңда, тән, яшь җан шәрабым

      Чайпалсын тик… Мәңгелектә корабым!

      «Сүзләр гүя йөгерек су – җырлап акты!..»

      Сүзләр гүя йөгерек су – җырлап акты!

      Хисләр – үтә күренмәле, моң – якты!

      Төшлегеңнән соң, гомер, бу нинди нур? —

      Эт елыннан Дуңгыз елына чаклы?..

      Күңелнең җәе авышкан – бу хакмы?

      Әмма Кояш ник кыздыра бу чаклы?

      Болай да утларда янам – түзмәсәм

      Эт елыннан Дуңгыз елына чаклы?..

      Йолдызыннан чакыру, өнме? – Гаташны

      Галәм-күк юлына нинди көч атты?!

      Беләм, үлем юк анда – тик тетрәнү

      Эт елыннан Дуңгыз елына чаклы…

      Җаннарыбыз бүген сер – табышмакмы? —

      Көтәбезме биектә кавышмакны?

      Әле сагыну, шашу, сынау сәгате

      Эт елыннан Дуңгыз елына чаклы…

      Әле һәр көн, һәр мизгел җанга шакый:

      Кыйммәт булачак, ди, Сөю, җыр хакы. —

      Гомер белән түләнсә дә, йолдызым,

      Балкыт юлны – килсен илаһи якты! —

      Озак еллар, соңгы җырыма чаклы…

      Олыгайгач, бер дога

      Илаһым! Бу җанымны үзең

      Тугры юлга салса идең! —

      Ул юл – шул: йолдызымнан гел

      Аерылмыйча янса идем!

      Хаҗда, Кәгъбә ташын үбеп,

      Ләйлә өчен ауруын —

      Сөюен мәңгелек ит, дип,

      Мәҗнүннең ялваруын

      Исеңә төшерәм… Минем хәл

      Шуңа тиң, Тәңрем, бүген.

      Сәҗдәгә егылсам, хисем

      Әллә ул изге түгел?

      Әүвәл без – Син яраткан җан,

      Аннан соң – сөю колы…

      Мәхәббәткә юл уза тик

      Бөек әмерең аркылы…

      Кичер дә уем, ярлыка

      Гөнаһлы гашыйк җанын.

      Ялвара сиңа… Һәм ярына —

      Догасы ихлас аның!

      Илаһым! Һәр дөньяңда җан

      Ак юлыңда калса иде,

      Иманлы яшәп, пакь сөеп,

      Ахыргача янса иде! —

      Тугры юлдан барса иде!

      «Җырлар