Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке). Рәдиф Гаташ. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Рәдиф Гаташ
Издательство: Татарское книжное издательство
Серия:
Жанр произведения: Поэзия
Год издания: 2014
isbn: 978-5-298-02678-9
Скачать книгу
кайттыкмы соң? —

      күңел саф, пакь чишмәле…

      Яшьләрендә хәмер түгел,

      кыңгырау чәчәк тәме!

      Синең хат

      Син әйт: кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      Арыдым көтеп, күңелне шом баса…

      Колак салам гөрләвекләр таушына:

      Синнән хәбәр булып яңгырый, ичмасам!

      Син соң кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      Куркам: үзгәрсәң, элекке булмасаң?

      Яз турында бик яраткан җырым бар, —

      Шул җыр да никтер ишетелми, ичмасам!

      Син, дим, кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      Табигать тотрыксыз: юлыңны су басса?

      НЛОлар төшә, күбәйде күрәзә… —

      Киләчәкне әйтсә икән, ичмасам!

      Син әйт: кайчан кайтыр юлга чыгасың?

      «Ахырзаман» да гаҗәпме «сил ташса»?

      Кыйтгалар акса, аерылса халыклар?

      Аңлашырга тел-ымнары калмаса?

      Бәлки, акылга килербез, ичмаса…

      Тәүбә! димен, афәтләр юк, булмасын!

      Бу каргануым да үземнән узмасын…

      Син әйт: кайчан кайтыр юлга чыгасың?!

      Шәкерт бабамның яшел дәфтәрендә сакланган җыру

      Кәгазем беттеме минем язарга?

      Каләмемме тырный… әллә карам юк?

      Синнән хәбәрләр көтәм мин, ерак Яр,

      Шуңа барсы төшә кулдан – чарам юк…

      Хыялымда – таудан төшеп киләсең

      Су алырга чиләкләрең белән син…

      Чишмә янында сусаган мин ул, Яр,

      Бер догадай исемең миңа, беләсең…

      Табылды кәгазь дә – ниләр язарга?

      Каләм бар… Гыйшкым батарлык карам да…

      Хәбәр бирмисең, татлы яр, бу айда, —

      Дәрья-диңгезләр дә юк бит арада…

      Шул сәбәпле гашыйгың, бел, тынычсыз,

      Җитми җанын дөрләтергә җылы сүз.

      Бер кәлимә сүзең көтәм, и җан-яр,

      Тәгам ризык капмыйм, калдым йокысыз.

      Бәетләр, кем, җырулар килсә телгә,

      Язмыйм – каләм күтәрер көч-дәрман юк…

      …Савап микән: «ураза» мын, сине уйлап,

      Ә Ходайдан читтә уем һаман ник?

      …Гөнаһлымын, бәлки… әмма чарам юк!

      «Без кемнәр соң? Ходайдан ваз кичкәннәр?..»

      Без кемнәр соң? Ходайдан ваз кичкәннәр?

      Күңеленнән иман нуры киткәннәр?

      Каян күбәйдек җирдә без – пис ирләр,

      Денсез-моңсыз халыклар, кавем-илләр?

      Буйсындык соң кайчан без Кара көчкә?

      Язмышларны тапшырдыкмы… Иблискә?

      Тугач ук, әнкә сөтеннән яздыкмы?

      Фатихасыз калдыкмы без – аздыкмы?

      Нинди хәл бу – «илдә яхшы калмаса»,

      Барчабызны тоташ Дәҗҗал алдаса?

      Ялган белән багланса һәр уй, бар эш,

      Аң үлсә, җан сүнсә – качса намус?

      Без – таш җаннар… бәлки, җансызлар иле?

      Ут – рух өрер бер пәйгамбәрме килеп?

      Кем уятыр йокы-афәттән шулай?!

      Бер Ходаймы? Башка көчләр юк бугай…

      Сүз буйсынган, күр, ничек Кара көчкә:

      Бу җыр-догам укыла көчкә-көчкә…

      «Күренде ул миңа якты рәвештә…»

      Күренде ул миңа