Jest to niezwykle przyjemne dla owadów, które stają się głównymi zapylaczami roślin. Ich różnorodność dramatycznie rośnie. Kwitną krajobrazy mezozoiczne
Na niebie razem z pterodaktylami, które wyglądają jak ogromne nietoperze, latają już prawdziwe, czyli pierzaste ptaki.
Cała ta idylla kończy się 65 milionów lat temu, podczas wielkiego wymierania kredowo-paleogenicznego, które było najbardziej badane przez naukowców.
Krater Chicxulub
Główna wersja to upadek ciała niebieskiego, który spowodował pojawienie się krateru Chicxulub w pobliżu Półwyspu Jukatan (Meksyk). Średnica asteroidy zabójcy wynosi 10 kilometrów, głębokość krateru to 17—20 km. szerokość 180 km. Siła uderzenia jest 2 miliony razy większa niż energia uwolniona podczas testowania najpotężniejszej bomby wodorowej AN 602 na Novaya Zemlya.
Być może to uderzenie zostało wzmocnione upadkiem drugiego ciała niebieskiego, asteroidy lub komety. Dowodem na to zagrożenie jest owalny krater Shiva u wybrzeży współczesnych Indii, o średnicy 400 kilometrów w najwęższym miejscu. Faktem jest, że najwyraźniej po pierwszym wybuchu wyginięcia niektóre gatunki dinozaurów istniały przez kolejny lub dwa miliony lat.
W konsekwencji złoża kredy oddzielone są od skał z następnego okresu warstwą szarej gliny, piasku i wapna.
Nowa era – kenozoik («nowe życie»). Zaczyna się od paleogenu. Ten okres geologiczny wyróżnia się dość wyrównanym klimatem tropikalnym, dominacją ssaków, ptaków, pierwszych waleni, a także ryb dwunastnicowych. Niektóre głowonogi pozbywają się muszli i zamieniają się w znane nam ośmiornice, mątwy i kalmary.
Mesonychium, przodek wielorybów
Neogene otwiera się 23 miliony lat temu. Wieloryby nabierają kształtów. Ich podstawą jest mesonychia, wymarła 63—28 mln lat temu, jeden z nielicznych drapieżników wśród kopytnych. Przypominają jednocześnie wilka, niedźwiedzia i lwa.
…Dominują łożyskowce, czyli żyworodne ssaki. Fauna tego okresu jest już wyraźnie podobna do współczesnej.
Okres czwartorzędu jest także antropogenem («człowiekiem tworzącym»), który rozpoczął się 2,588 mln lat temu. Jest oddzielony od poprzedniej epoki paleomagnetyczną granicą Gaussa-Matuyamy. Północny i południowy biegun magnetyczny Ziemi są odwrócone. Pierwsza epoka – plejstocen (z greckiego «liczny» i «nowoczesny») – czas zlodowacenia i okresów międzylodowcowych, kończy się dopiero 11,7 tys. Lat temu. Tutaj, spójrz, otaczają cię nosorożce włochate, tygrysy szablozębne, lwy jaskiniowe, lwy torbacze, mamuty i diprotodony (coś w rodzaju grizzli torbaczy), mastodonty (uproszczone – mamuty krótkowłose o specjalnej budowie szczęk). Silne trzaski, podczas których lodowce zajmują 30% powierzchni lądu, trwają średnio 40 tys. Lat. Zastępują je międzylodowce trwające 20 tys. Lat.
Zlodowacenie Wurm
Ostatnia epoka lodowcowa, czyli zlodowacenie Wurm, rozpoczęła się 110 tysięcy lat temu. Wspaniała pokrywa lodowa rozprzestrzenia się z Norwegii po całej Eurazji. Powstają osłony Antarktydy. Ostatnie maksimum lodowcowe kończy się 11 tysięcy lat od naszego czasu z wami. Poziom Oceanu Światowego podnosi się o 120—135 m. Wydaje się, że wszystko jest w porządku.
Dlaczego skamieniałość dzisiejszych zwierząt stałocieplnych, przystosowanych do wielu perturbacji, wymarła? Główny powód, tak ukochany przez naukowców, jest wciąż ten sam – upadek asteroidy na terytorium dzisiejszej Kanady czy Meksyku i związane z tym gwałtowne, w ciągu jednego dnia, globalne, po prostu gwałtowne ochłodzenie. Mamuty zamrażają stojąc, nie mając nawet czasu na trawienie pokarmu.
Tak czy inaczej, czas główny jest zdominowany przez holocen („cały” i „nowy”), okres międzylodowcowy, który trwa do dziś, jest stosunkowo korzystny dla naszego życia.
Człowiek wyróżnia się ze świata zwierząt trzy miliony lat temu, w paleolicie, z grubsza zbieżnym z plejstocenem. Ludzie praktycznie nie do odróżnienia od współczesnych Homo sapiens ukształtowali się 35—40 tysięcy lat przed nami. Liczby te są kontrowersyjne, ale możemy je przedstawić jako podstawę wszystkich późniejszych obliczeń. Umiejętności – wyrabianie ceramiki, wędkarstwo, łowiectwo i inne narzędzia z kości, skóry, drewna.
Pojawiają się pierwsze rytuały religijne.
Kamień, brąz, epoka żelaza
Dziecko epoki kamienia łupanego. Rekonstrukcja historyczna
Późny holocen naznaczony jest szerokimi krokami Homo sapiens. Pierwsza z nich – neolit lub epoka kamienia – trwa od początku plejstocenu. Poprzedza go mezolit, kiedy ludzie gromadzą umiejętności wspólnego łowiectwa, doskonalą swoją mowę, rozwijają zrozumienie norm społecznych, zakazów religijnych i wieloletnich tradycji.
Współcześni uczeni reklamują pierwszą wyraźną kulturę archeologiczną – tzw. «Hamburg», który nagle pojawił się na terytorium współczesnej Holandii i Niemiec. Świadczą o tym kamienne groty włóczni z bocznym wgłębieniem i kamienne siekacze. Najstarszym miastem na Ziemi wymienionym w annałach jest Jerycho (po arabsku – «Ariha», po grecku – «Jerycho», położone obecnie na terytorium Autonomii Palestyńskiej, 30 km na północny zachód od Jerozolimy.
Ludzie neolityczni
Około 6, 5 tysięcy lat temu ludzkość przechodzi w epokę brązu (w Ameryce jest to raczej miedziowo-obsydian). Do XIII wieku pne kończy się era rozwoju ludzkiego, charakteryzująca się ogólnie pokojowym współistnieniem plemion, na dobre i na złe. Źródła wskazują na «rozłam w jednej wspólnocie protoindoeuropejskiej», wielkie migracje ludów i utratę dawnej kultury miłującej pokój.
Epoka żelaza naznaczona jest serią krwawych konfliktów zbrojnych, a jednocześnie gwałtownym rozwojem technologicznym. Epokę tę poprzedza tzw. «Brązowa zapaść». Przez dwa lub trzy stulecia ludzkość wpada w otchłań wielkich kłopotów i ogólnego upadku. Powodem tego jest erupcja superwulkanu Hekla na Islandii lub jego potężnego brata Santorini w przeciwnej części planety (XII wiek pne). Być może winowajcami są zmiany w prądach oceanicznych, totalna susza, pojawienie się żelaznej cudownej broni iw konsekwencji bezprecedensowa aktywacja klasy wojskowej. Tego wszystkiego możemy się tylko domyślać
Podwodny kompleks megalityczny Yonaguni, 183 x 150, wysokość 42 m. Naukowcy szacują wiek edukacji od 10 do 16 tysięcy lat. Ten i inne podobne megality nie pasują do ogólnie przyjętego obrazu świata.
To jest oficjalna historia naszej planety. Ale do budowy jego budynku wykwalifikowani mistrzowie naukowcy wybierają tylko te cegły wiedzy, które nie psują ogólnego wyidealizowanego obrazu.
Historia starożytności
Sumerowie. Starożytny Egipt
Starożytny Babilon. Malarstwo artystyczne. Kiedyś jadł i pił
…Sumerowie.