Cokolwiek powiesz, nic nie mów. Группа авторов. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Группа авторов
Издательство: PDW
Серия: Reportaż
Жанр произведения: Языкознание
Год издания: 0
isbn: 9788381911016
Скачать книгу
Family – and Their Allies in IRA Unit, „Guardian”, 15 listopada 1973; Girl Out of Her Depth, „Telegraph”, 15 listopada 1973.

277

Hugh Feeney, wywiad udzielony autorowi.

278

Marian Price, wypowiedź w filmie dokumentalnym Car Bomb, reż. Kevin Toolis, Many Rivers Films, 2008.

279

P-EM.

280

P-TKT.

281

What Ever Happened to the IRA?, „Time”, 28 marca 2008.

282

Car Bomb, dz. cyt.

283

Dieter Reinisch, Cumann na mBan and the Acceptance of Women in the Provisional IRA. An Oral History Study of Irish Republican Women in the Early 1970s, „Socheolas. Limerick Student Journal of Sociology” 2013, vol. 5, No. 1.

284

Three British Soldiers Shot Dead in Ulster, „Guardian”, 11 marca 1971; Dillon, The Dirty War, dz. cyt., s. 214, 215.

285

Memorial to the Scottish Soldiers Attacked, „Belfast Telegraph”, 3 maja 2015.

286

P-EM; P-TKT; Andrew Sanders, Dolours Price, Boston College, and the Myth of the “Price Sisters”, The United States of America and Northern Ireland blog, 24 stycznia 2013.

287

Engaged to the Revolution, „New York Times”, 9 września 1970.

288

I Made the Ring from a Bullet and the Pin of a Hand Grenade, „Guardian”, 25 stycznia 2001.

289

Jeffrey Toobin, American Heiress. The Wild Saga of the Kidnapping, Crimes and Trial of Patty Hearst, New York: Doubleday, 2016, s. 157.

290

Carrie Twomey, wywiad udzielony autorowi.

291

Dolours Price Won Rapid Promotion…, dz. cyt,.

292

The Sisters of Terror, „Observer”, 18 listopada 1973.

293

IRA Female Terrorists Work Havoc in Ireland, „Associated Press”, 21 września 1976.

294

Dolours Price Won Rapid Promotion…, dz. cyt.

295

W tym samym okresie podobne opowieści krążyły w Wietnamie – zob. Tim O’Brien, The Things They Carried, New York: Houghton Mifflin, 1990, rozdz. 9.

296

Dolours Price Won Rapid Promotion…, dz. cyt.

297

Eamonn McCann, wywiad udzielony autorowi.

298

Anthony McIntyre, wywiad udzielony autorowi.

299

P-TKT.

300

Napad był w tamtym czasie głośno relacjonowany przez prasę, nie znano jednak tożsamości sprawczyń – Spate of Robberies throughout North, „Irish Times”, 27 czerwca 1972; “Nuns” Hold Up Belfast Bank, „United Press International”, 27 czerwca 1972; IRA Ceasefire Preceded by More Killing, „Guardian”, 27 czerwca 1972; Cease-Fire Off to Uneasy Start in Northern Ireland, „Associated Press”, 27 czerwca 1972.

301

Ja, Dolours, dz. cyt.

302

A.I.B. Branch Robbed Again by Women, „Irish Times”, 18 lipca 1972.

303

P-EM.

304

Hospital Gang Grab IRA Chief, „Telegraph”, 30 grudnia 1972; Two Sisters from Belfast Republican Family…, dz. cyt.; IRA Leader Is Caught Year after Escape, „Times” (londyński), 2 lutego 1974. Udział Dolours Price w akcji został potwierdzony w P-EM.

305

P-EM; Disappeared IRA Victim and Provo “Love Triangle”, „Irish Independent”, 12 lipca 2014.

306

Informacje na podstawie wywiadu udzielonego autorowi przez osobę z rodziny Lynskeya, która poprosiła o zachowanie anonimowości; Behind the Story. Allison Morris on How She Broke the Story of Joe Lynskey’s IRA Execution, „Irish News”, 25 czerwca 2015.

307

Wywiad udzielony autorowi przez osobę z rodziny Lynskeya.

308

Joe Clarke, wywiad udzielony autorowi.

309

Searching for the Mysterious “Mad Monk” Who Fought for – and Was Killed by – the IRA, „Washington Post”, 30 czerwca 2015.

310

Ja, Dolours, dz. cyt.

311

Gerry Adams, Before the Dawn. An Autobiography, Dingle: Brandon, 2001, s. 62–64.

312

Stryjem tym był Paddie Adams. Uinseann MacEoin Ó Rathaille, The IRA in the Twilight Years: 1923–1948, Dublin: Argenta, 1997, s. 453.

313

Adams, Before the Dawn, dz. cyt., s. 88, 89.

314

Adams utrzymuje, że nigdy nie był członkiem IRA, ale wszystkie dowody temu przeczą. Wśród badaczy panuje konsensus, że wstąpił do IRA jeszcze jako nastolatek – zob.: English, Armed Struggle, dz. cyt., s. 110; Ed Moloney, A Secret History of the IRA, New York: Norton, 2002, s. 46; David Beresford, Ten Men Dead. The Story of the 1981 Irish Hunger Strike, New York: Atlantic Monthly Press, 1987, s. 23; Malachi O’Doherty, Gerry Adams. An Unauthorised Life, London: Faber, 2017, s. 24. Już w 1972 roku prasa przedstawiała Adamsa jako przywódcę IRA w Belfaście. W grudniu tamtego roku – a więc wtedy, kiedy zniknęła Jean McConville – londyński „Times” pisał: „Gerry Adams, dwudziestopięcioletni były barman, obecnie dowodzący Provos [w Belfaście], chce odgrywać większą rolę w polityce i w Sinn Féin, wie jednak, że nie może sobie na to pozwolić, bo natychmiast zostałby aresztowany” – The High Stakes of Mr. Whitelaw’s Luck, „Times” (londyński), 1 grudnia 1972. W 2010 roku WikiLeaks opublikowało tajną depeszę dyplomatyczną z 2005 roku, w której ówczesny amerykański ambasador w Dublinie pisał, że rząd Irlandii dysponuje „niezbitymi dowodami, że Gerry Adams i Martin McGuinness są dowódcami wojskowymi IRA”. Peace Process. GOI Shaken by Second IRA Statement, depesza dyplomatyczna Stanów Zjednoczonych, 4 lutego 2005.

315

P-EM.

316

Tamże.

317

Tamże.

318

Republicanism is Part of Our DNA, Says IRA Bomber Dolours Price, „Telegraph”, 23 września 2012.

319

Hunger Strikers Seek Only to Serve Sentences in North, „Irish Times”, 21 stycznia 1974.

320

Lest We Forget,