“Good afternoon,” skree Bossie by die Landie se regtervenster uit. “Are you okay?” Harde ‘rrr’. Bossie se Engels is nie te vrot nie, maar sy aksent verklap hom.
Voor in die nat grondpad staan ’n wit Toyota-dubbelkajuitbakkie met ’n plakker van die Eggogrotte. Zambiese registrasie.
Bietjie vreemd, soos Bossie gesê het.
Die grondpad is smal en deels onder water – en die Toyota-bakkie is effens dwars gedraai, wat dit moeilik maak vir die Landie om padlangs verby te ry. Die man wat by die agterwiel doenig is, kyk op. Hy’t spierwit hare en ’n ligte vel. Die ander een is ’n skraal man, wat veel meer na ’n Suid-Afrikaner as na ’n Zambiër lyk, maar dalk verbeel hy hom bloot net omdat Bossie gesê het dat die Toyota voor die grens beslis ’n Limpopo-nommerplaat gehad het.
Die skraal man kom nader gestap.
Uit die hoek van sy oog sien Paul hoe die Heckler se loop effens lig.
“Howzit? Flat tyre. We’re okay. Will you be able to pass?” Die man beduie na die liniaalbreedte stukkie grondpad waarop die Landie veronderstel is om verby te ry.
“Yes, thanks,” antwoord Bossie, maar laat sak nie die Heckler se loop nie.
Die skrale stap weer terug na die bakkie toe en wys hulle kan maar verbykom.
“Iets is nie pluis nie.” Bossie sit die Landie in eerste.
Paul kyk in die syspieël na die wit Toyota-dubbelkajuit wat op die grondpad agterbly. Eers toe hulle die bakkie nie meer kan sien nie, blaas hy sy asem stadig uit en laat die Luger se loop sak.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.