Hendrik sal teen sy ma moet optree indien sy die grense van hulle huishouding oortree. Dit maak dit baie moeilik vir sy vrou as sy dit moet doen. Hendrik sal moet leer dat sy primêre verhouding nou met sy vrou is en dat hy haar in daardie opsig moet ondersteun. Ook in die konteks waar sy ouers dalk in konflik met haar kan beland.
Pa en Ma se verhouding word ontmasker
Met die kinders uit die huis, word die tekortkominge in Pa en Ma se verhouding blootgelê. Die kinders is nie meer daar om die gapings op te vul nie en nou moet daardie verhouding verdiep, herstel of uiteindelik verbrokkel. Hendrik moet doelbewus uit daardie rol tree om nie langer die verbintenis tussen sy ma en pa te vergemaklik nie. Pa sal moet leer om ’n groter rol te speel in sy huishouding en Ma sal moet leer om meer van Pa op emosionele vlak te verwag. Sy kan nie langer daardie behoeftes by Hendrik vervul kry nie.
Hendrik moet werk aan die skuldgevoelens wat hy beleef wanneer hy vir sy ma moet nee sê. Om nee te sê, beteken nie ek het jou nie meer lief nie, dit sê gewoon my fokus het verskuif.
Verlaat jou ouers
In die Woord is die opdrag tog ook in ooreenstemming met die sielkundige teorie in hierdie verband. Die opdrag is om jou ouerhuis te verlaat en die hooffokus van jou lewe die verhouding met jou lewensmaat te maak. Ouers én kinders moet streef om hierdie proses reg te kry en die gedrag by mekaar aan te moedig en in stand te hou.
Hier is ’n paar vrae wat jy jou kan afvra om te bepaal of jy al die ouerhuis emosioneel-gesproke verlaat het:
1.Hoe gereeld praat ek met my ouers?
2.Aan wie se mening en dunk heg ek die hoogste waarde?
3.Weet my ouers wat die reëls van my huishouding is?
Indien Hendrik nie die verhouding met sy vrou eerste gaan stel nie, gaan sy verhouding met haar skade ly. Sy gaan voel hy het haar nie lief nie, hy ondersteun haar nie. Bitterheid kan baie vinnig deel word van die belangrikste verhouding in hulle lewe. Dit kan natuurlik tot konflik tussen sy vrou en sy ma lei wat die hele familiedinamika skade berokken. Nou word mooi en wonderlike familiedae bederf deur onduidelike grense en kompetisie tussen lede.
Uiteindelik gaan Hendrik verskeurd voel in hierdie onmoontlik-volhoubare situasie. Die oplossing begin by Hendrik se insig. Hy is die verbinding tussen sy gesin van herkoms en sy kerngesin; hy moet die proses fasiliteer en onderhou. Dit is en bly sy verantwoordelikheid.
Gaan kyk gerus na jou eie lewe en stel vas of daar sulke verhoudingsuitdagings in jou familielewe uitspeel. Praat met jou maat daaroor en kyk of julle ’n praktiese oplossing kan vind oor die grense van verhoudinge met familie. Indien julle nie tot ooreenstemming kan kom nie, gaan spreek iemand objektief wat julle met die proses kan help.
Ek was ontrou en het berou
Ek het geweet dit gaan uitkom
Frans het die afgelope drie jaar ’n buite-egtelike verhouding met ’n vrou wat hy by die werk ontmoet het. Hy was nie ongelukkig getroud nie, hy en sy vrou werk net albei baie hard en hulle tyd saam is meestal gefokus op die kinders. Die gesinslewe is goed, maar hy het die romantiese deel van hulle verhouding gemis.
Aan die begin het hy baie skuldig gevoel en was baie bekommerd dat die waarheid sou uitkom. Soos die tyd aangestap het en die verhouding ’n geheim gebly het, het hy minder angs beleef en uiteindelik net daarmee saamgeleef. Die vrou met wie hy die verhouding gehad het, was tevrede met die reëling dat hulle nie in die openbaar as ’n paartjie sou kon verskyn nie. Dit het haar skynbaar so gepas.
Op daardie aaklige Vrydagmiddag soek sy vrou na ’n foto van hulle kind se eerste skooldag. Dis deel van ’n skoolprojek, maar sy was besig by die werk en het nie die foto laat druk soos sy belowe het nie. Sy is haastig en moeilik. Frans bied aan om op sy hardeskyf na die foto te soek. Hulle is saam op die familiegroep se foto-albums wat deur die gedeelde internettoepassing geskep is.
Sonder dat sy vrou opsetlik na die inhoud op sy rekenaar kyk, klik sy op ’n lêer wat op die gedeelde skerm opkom. Sy word doodsbleek en sit hom en aanstaar waar hy oorkant haar sit en foto’s soek. Hy kyk uiteindelik op. Hy het nog nooit daardie uitdrukking op haar gesig gesien nie. Die mengsel van skok, pyn en woede is duidelik en hy wéét net dat sy weet.
Sy neem die kind na haar ma wat nie ver van hulle woon nie. Hy wag benoud tuis. Met haar terugkeer stap sy reguit na hom toe en vra of hulle asseblief eerlik hieroor kan praat. Frans onderneem om die waarheid te vertel.
Hoe lank al?
Dis die pyn in haar oë wat hom laat jok. Hy bieg dat dit al ’n jaar aangaan. Hy dag sy gaan flou word oor dit al so lank aangaan en sy niks agtergekom het nie. Sy vra oor alles. Waar het dit begin? Wie weet almal? Hoe ernstig is dit? Wil hy van haar skei? Het hy die ander vrou lief? Die vrae borrel by haar mond uit. Sy luister nie mooi na die antwoorde nie, en Frans moet bontstaan om die tydlyn van die leuens te onthou.
Kort voor lank vang sy hom uit oor die detail wat hy haar vertel het. Hy is benoud, want hy kan nie die detail van die leuens onthou nie. Hy moes so vinnig jok dat dit nie mooi deurdag was nie. Die volgende paar dae verloop in ’n waas. Sy vind net al hoe meer uit en hy jok hom daagliks dieper vas.
Uiteindelik beland hulle by ’n terapeut wat deur ’n vriendin aanbeveel word. Hulle eerste sessie is geweldig uitdagend. Die sielkundige verduidelik dat die inhoud van hierdie gesprek die res van die proses sal bepaal. Die waarheid, of leuens, sal die uitkoms van die gesprekke bepaal. Hy daag hulle albei uit om die volle waarheid te praat om sodoende die uitkoms van volkome vergifnis te kan verseker.
Die volle waarheid
Frans besef dat indien hy nou weer gaan jok en sy hom weer gaan uitvang sal hy haar verloor. Hy is opreg spyt en het in die afgelope paar dae besef hy is werklik lief vir sy vrou en wil haar nie verloor nie.
Hy vertel die storie vir die eerste keer volledig en duidelik. Sy vrou sit stomgeslaan langs hom. Elke keer dat sy hom in die rede wil val, hou die sielkundige sy hand op en dan vertel Frans verder. Hy is naar en bleek toe hy aan die einde kom. Die sielkundige vra dat hulle die gesprek sal voortsit binne die veilige ruimte van terapie en dat hulle nie by die huis verder daaroor moet praat nie. Hulle bespreek ’n sessie vir die volgende dag.
Natuurlik kon hulle dit nie regkry om nie verder daaroor te praat nie, maar hulle daag darem vir die volgende sessie op. Sy vrou is siedend. Sy het op sosiale media na die ander vrou gaan soek en haar maklik gevind. Daar het sy bewyse van hulle verhouding raakgeloop, baie subtiele verwysings na naweke weg en sakereise saam. Nooit ’n foto van hulle saam nie, maar altyd die verwysings na romanse en bederftye. Nou maak alles vir haar sin. Haar brein werk oortyd om al die dele bymekaar te bring. Frans is verslae oor sy vrou se vermoëns tot speurwerk. Hy is innig dankbaar dat hy die vorige dag die volle waarheid gepraat het.
Daar is geen waarborg dat ’n huwelik ontrouheid sal oorleef nie. Soms is die skade en die verlies aan vertroue te groot om herstel te bewerkstellig. In sommige gevalle is vergifnis en vryspraak die uiteindelike sleutels tot die herstel van ’n gebroke huweliksband.
Vergifnis en vryspraak kan slegs plaasvind as opregte berou deel van die proses is. Opregte berou vind plaas wanneer die oortreder met insig en opregtheid die daad kan evalueer, erken dat dit plaasgevind het, daarmee ophou en dan wegstap daarvan. Indien die daad dan nie weer plaasvind nie, kan die ander party begin met die proses van vergifnis. Dit is nie ’n gebeurtenis nie, maar vind oor tyd heen plaas en sodoende kan daar uiteindelik weer vertroue in die verhouding groei. Uiteindelik kan ons met ons verstand onthou dat die daad plaasgevind het, maar ons hart voel nie meer die pyn nie. Dis hoe vergifnis voel.
Jy kan jou gerus ’n paar vrae afvra oor vergifnis in jou verhouding:
1.Is daar enige pyn in jou hart oor iets wat jou maat aan jou gedoen het wat nie weggaan nie?
2.Is jy bitter teenoor jou maat vir iets wat tussen julle gebeur het?
3.Vertrou jy nie jou maat