Verteller: Gekruiysde arms soos die draaitak van an doringboom,
seet maagmeisie, keek hoe vellesak en bekbeen afdryf met die waterstroom.
Sagpraat ouma Klipskoen uun haar ôr:
Ouma Klipskoen: Als vellesak nie afsak uun die stroom,
had jy verloor,
sal jy ôr Griekoeswerwe laans moet swerf,
tot oudgeid an jou lyf bly kerf.
Niemand om jou hanne ôrmekaar te vou,
als dood met vasgrypvingers an jou nekpit klou.
Verteller: Skielik! Kolk en maal deet uun die kuiyl,
klink roepstem soos an smartseerkeend wat droeflik huiyl,
gryp hand vir bekbeen en vir sak,
lat deet uun die diepte sak.
Toe word deet als weer stil soos graf,
g’n branner wat ôr waters draf.
Soos Moses van jaar nêr,15
goi ouma Trooitjie oog tot ver
waar arend met sy vlerke oopgesprei
met winde van die lug baklei.
Smeer sy rooiklei an die kieriepunt,
dans en trippel soos an wipgat keend,
maar voorlat sy op water slaat,
begint sy spoebek sing en praat:
Ouma Trootjie: As Aramsram se lyfte jou gebeente uungeboor
had, sal druppels neffens jou se lyf loop
val, sal jy die evasblaar16 verloor
had, sal swaarweer altyd bo jou harspan raas,
sal waterslang vir ewig uun jou nekvel blaas.
Maar as ram se keend met ompad laans bly loop en blêr
had, sal spatsels ôr jou lyf bly stroom, sal waterslang se stêr,
blinkbles ôr jou voortyd17 hang, sal als vir jou met witbek lag
tot dourie voorkantsdag18
lat levensroksel om sal dop,19
jy soos an kleurselmot,20 opper, op
ôr witgatbome21 vlerk sal rek,
tot dour by oense himmelsplek22
waar jy weer ribbensbeen sal raak,
t’rug uun Aramsram se latlyf haak.
Als grootslang by die waters raas en huiyl en lyf lat rol,
sal ongewaste kolrok brandbors teun die rant uuthol.
Maar vir haar wat met die kieriewater
uutgeskoon is, sal kleurboog altoos om die nek bly hang,
sal banghaar nout orent spring op die kop als sy vir grootslang by fontein gewaar.
Als kwaad soos hoennerhaan op haar se levenspad kom kraai,
sal slang se draaisel saggies om die nek kom swaai,
sal tokkelos wat agter vaalbos skuiyl,
nout op haar se dak kom spore trap en huiyl,
sal hy bly vlug ôr verre rant,
met son wat voetsool skroei en brand,
nout weer t’rug na haar se werf toe kom,
nout weer om haar huus loop praat en vloek en kwaaiwoord brom.
Op haar wat met die waters uutgeskoon is,
rus krag om teussendeur die haak-en-steek23 te stap,
sonner lat g’n inkle tak vir kaalgesoolde voete krap.
Lammerkeend24 sal springspeul teun die rante wei,
en nout sal droogpram25 weer met keend se mond baklei.
Smôrens sal dour voorspoed ôr die rante spring,
sawens sal die sterre rus an vrede bring.
Voetnotas
1 Vaderliefie: God
2 evaspad: versigtigheid aan die dag lê
3 Aram: manlike geslag
4 ramkeend: seun
5 t!kam: vaskleef
6 voorloper: môrester
7 suuglyf: kindertyd
8 swelpram: volwassenheid
9 sampan: tampan
10 draaglyf: baarmoeder
11 voorkantskeend: nageslag
12 grypersvrou: vroedvrou
13 lammerooi: jongmeisies
14 Aramsramme: jongmans
15 jaar nêr: jare gelede
16 evasblaar: voorspoed van die lewe
17 voortyd: toekoms
18 voorkantsdag: tyd in die toekoms
19 levensroksel om sal dop: as die dood intree