Veearts-vriende: Tania en die towerfluitjie. Helen Brain, Nicky Webb, Rico Schacherl

brilglase. Haar arms hang pap langs haar sye asof hulle aan iemand anders behoort. Selfs haar voete is binnetoe gedraai soos twee moeë duiwe wat mekaar help regop hou.

      “Haai, Tania, haai, Pamela,” piep sy.

      “My naam is Pandora,” sis Pan.

      “My mammie thê jou naam ith Pamela,” lispel Fifi.

      “Sy hou nie van daai naam nie,” sê Tania. “Ons het jou laas toe jy hier was gesê, en die keer voor dit, en die keer voor dit ook.”

      Felicity word rooi in die gesig en dit lyk of sy gaan huil. Tannie Sylvia het ’n sesde sintuig – sy weet altyd wanneer Fifi in trane gaan uitbars. Sy kom ingewarrel met haar flappende malvapers rok en haar lang, maer nek.

      “Skaam julle, meisies, moenie lelik met haar wees nie,” sê sy in haar toeneusstem. “Fifi is nog klein, en julle moet haar mooi behandel, hoor? Sy sukkel met allergieë.”

      “Lus vir ’n cupcake, Felicity?” vra Pan en hou die bord na haar toe uit.

      “Jy weet sy kan dit nie eet nie,” keer tannie Sylvia. Sy gryp Fifi en druk haar styf teen haar vas. “Sy sukkel met allergieë!”

      Sy kyk diep in die meisietjie se oë. “Soet wees, my engelkind. Probeer dit geniet hier. Mamma sal nie lank weg wees nie – net sewe slapies en Mamma is weer terug, hoor? As jy nie lekker voel nie, sê vir tannie Arabella. As enigiemand lelik is met jou, sê jy dadelik vir haar, hoor?” Tannie Sylvia kyk nog een keer angstig na die boks medisyne wat sy op die tafel in die portaal neergesit het, dan tel sy haar handsak op en loop.

      “Kyk mooi na Fifi, meisies,” sê Arabella toe die Passat wegry. “Ek moet terugkom by die spreekkamer. En raak ontslae van daai kolwyntjies. Dis onregverdig om dit voor Fifi te eet. Julle weet goed sy sukkel met allergieë.”

      Tania sug. Dit gaan ’n lang week wees.