Rykdom in eenvoud. Willem Nicol

      God wys sy gesig in ’n mens wat niks bereik wat ons aandag kan aflei van dit waarvoor Hy gekom het nie.

      Dit is so eenvoudig dat ons dit in een frase kan saamvat: Jesus draai van Homself weg en wend Hom volledig na God en die mense.

      Kristalle

      • Laat die beeld van Jesus soos ons dit in die Bybel leer ken die magneet wees wat jou na ’n leefwyse van eenvoud aantrek.

      • Sorg dat jou reis na eenvoud begin by die begin, dit wil sê by die vreugde oor God wat Jesus vir ons gebring het. Laat dié vreugde jou in beweging bring weg van ’n oorwaardering van alle vlakker vreugdes af.

      • Wanneer jy met God praat, laat jou woorde eenvoudig en openhartig wees soos dié van ’n kind.

      • Probeer één ding in jou een lewe: nie om goed te doen vir jouself nie, maar om goed te doen aan ander. Laat jou lewe gekenmerk wees deur een ding: ’n volledige terugkering na God en die mense.

1 Die streng historiese wetenskap onderskei dikwels tussen die historiese Jesus en die verkondigde Christus. Hulle bedoel dat nie al die stof in die Evangelies streng gesproke historiese vertellings is nie, maar dat van die stof verkondiging is. As hulle dus ’n beeld wil vorm van hoe die konkrete, historiese mens Jesus destyds in Palestina geleef het, gebruik hulle nie al die stof in die Evangelies nie. In hierdie boek werk ek nie met so ’n skeiding nie. God het sy gesig vir ons gewys. Daarvoor het Hy nie net die lewe van Jesus gebruik nie, maar ook die wyse waarop Jesus se lewe die vroeë Christene aangegryp het en die wyse waarop hulle dit verkondig het. Die beeld van die ware mens en die ware God sien ons dus oral in die Evangelies. Dit verander niks aan die saak dat ons elke Evangelis se eie tipiese denkwyse ook in elke Evangelie kan sien nie. Maar dit sit in die Evangelie as geheel, en word, net soos die beeld van Jesus, nie hier van die res van die inhoud geskei nie.

2 Jeremias 1971:187.

3 Pilgrim 1981:46–47.

4 Strack & Billerbeck 1969: 698–699.

5 “Feesgedig” deur N.P. van Wyk Louw, aangehaal in Nienaber & Nienaber-Luitingh 1987:26–27.