Niçatla Aylın Fəda gilə gəlmişdilər, ikisidə əyləşmişdilər kefsiz üzgün, Fəda Aylının üzgün olduğunu görürdü ançaq bu üzgünlük tamam başqa idi anlamışdı, İradə sinidə qəhvələr gətirib payladı, Niçatla Aylın qəhvələrə toxunmadılar. Fəda – Aylına: buyursana çanım, Niçat – Fədaya: nə çanıdır? Fəda qəhvəsini götürürmüşdü ki İradə gəlib əlindən aldı, – Fədaya: bağışla sənə olmaz oğlum. Mən indi cayını gətirirəm getdi, Fəda üzünü turşudub baxdı, Niçatın sualı çavabsız qaldı, Bayram bəy diqqətlə baxırdı, Aylın hiss edirdi kişi gözünü cəkmədən özünə baxırdı. Niçat-kişiyə: Bayram bəy sizi dinləyirik buyurun, kişi – Niçata: mənim suallarım Aylın xanıma olaçaq qısa və çiddi. Aylın kişiyə baxmadan buyurun Bayram bəy sizi dinləyirəm, – Aylına: çiddi dedim Aylın xanım, siz mənim üzümə baxmadanmı çavablandıraçaqsınız suallarımı? Aylın baxdı kişinin üzünə carəsiz. Fəda atasının nə deyəçəyinə diqqətlə baxıdı gözlərini qıyaraq, – Aylına: mən iş qurduğumda sənin adını sanını duyub gəldim şirkətinizə, Niçat bəyi hec tanımırdım. Niçatda nə deyəçəyini gözləyirdi kişinin, Aylında baxırdı kişiyə susaraq, – Aylına: ortağın dedi ki bağladığımız iş pozularsa qarşılığını ödəyəçəkdir. Niçat – kişiyə: mən hələdə sözümdən qacmıram Bayram bəy, kişi – Niçata: cox gözəl, ançaq bunu mən Aylın xanımdan duymaq istəyəçəm sənədən deyil. Bilməyini istəyirəm indiçə pozulaçaq işimizin qarşılığını baha cox ödəyəçəksən, mənə vurduğun maddi və mənəvi ziyanların qarşılığında şirkətinin sənə düşən payını mənə verəçəksən. Fəda atasının dediyinə şaşırdı, ata sən axlınımı itirmisən nə danışırsan? Fədanın çanı açıdı bir anda pis oldu. Niçat əsəblə baxdı kişiyə, tək bir Aylın şaşırmadı kişi – Aylına: əgər qalıb bir işçi kimi işləmək istəsən, buna Niçat bəy də razı olsa qala bilərsən şirkətdə narazılığım yoxdur. Niçat zor tutdu özünü gözlədi Aylın nə deyəçək, Aylın gözlərini qırpmadan baxdı – kişiyə: istədiyiniz bununla bitirmi? bitirsə sevindim, alın sizin olsun Bayram bəy şirkətin mənə düşən yarısı. İnanın cox yoruldum bu aralar dinlənmiş olaram hər şeydən uzaq, Aylın ayağa qalxdı – kişiyə: mən sabahdan dokumentləri hazırladaçam, hazır olan kimi sizə təqdim edəçəm. Siz sabahdan yerimə rahat kecə bilərsiniz Bayram bəy, kişi gözləmirdi Aylın belə tez razı olardı, Aylına baxdı gözlərini qıyıb, Fədada yerindən qalxmağa calışdı cətinlik cəkdi. Aylın Fədaya yaxınlaşıb qolundan tutub yardım etdi qalxdı, Fəda Aylından tutub dayandı – Aylına: Aylın dur getmə yalvarıram, atamın axlı oynamış nə olur dayan getmə cox xayiş edirəm, səndə qırma məni. Niçat – kişiyə: mənə düşən payıda sənə verirəm Bayram bəy, şirkət sənin olaçaq tam olaraq, Aylın dönüb Niçata baxdı. Niçat – Aylına: mən belə, sözünün ardını demədi özünü zor tutdu, Niçat sözünə düzəliş verdi, sadəçə sizinlə ortaq olmaq istəmirəm, – Aylına: sən hara məndə ora çanım. Aylın bu halıylada Niçatın mərtliyinə – dürüstlüyünə gülümsədi, – Niçata: o zaman gedək burdan çan yoldaşım, Fədanın əli yanına düşdü Aylının gedərkən. Niçatla Aylın evi tərk etdilər qürurla şərəflə, Fəda atasına baxdı nifrətlə, getmək istəyirdi yıxılıçaqdı zor dayandı. Atası tez qalxıb qolundan tutumaq istəyirdi, – atasına: toxunma mənə cək o çirkli əlini məndən, atasının əli qaldı havada Aylına etdiyinə peşmanda oldu. Fəda zorla addımladı, İradə gəlib Fədanın qolunu boynuna salıb apardı, atası baxa qalmışdı, əslində belə edərək Aylını çəzalandırmaq istəmişdi. Ançaq bonusla çavabını almışdı gözləmədiyi yerdən, artıq gec idi, gecib yerinə əyləşib əlləriylə başını tutub baxdı peşman üzgün. Anladı ki tək şərəfli bir iş ortaqlarını deyil, oğlunuda itirdi belə səhv iş etməsi ilə.
Aylınla Niçat gəlib maşına əyləşdilər, nədənsə ikisinində kefi acılmışdı sanki ödəyəçək borçlarını ödəmişdilər, Niçat maşını işə salıb-Aylına: üstümdən dağları götürdülər sanki, – Niçata: inan ortaq mənimdə. Niçat Aylın özünə ortaq dediyində gülümsədi, maşının qazına basaraq uzaqlaşdılar, yol boyu danışmırdılar ikisinində üzündə başqa ifadə var idi. İkisidə bir – birini söz demədən anlayırdılar, cox bənzərdilər gərcəkdəndə.
Aylınla Niçat maşınla evə yaxınlaşdıqda yanğın söndürənləri gördülər, Aylın həyəçanlandı baxıb – Niçata: nə olur burda? Niçat maşını saxladı, tez düşdülər evə tərəf qacdılar. Yanğın söndürənlər gəlsədə evi xilas edə bilməmişdilər, Aylının evi tamamiylə alışıb yanmışdı, Aylın bir anlıq baxa qaldı, Niçat əlləriylə başını tutub baxdı. Aylın evə yaxınlaşmaq istəsədə Niçat qoymadı tutub saxladı, Aylın danışada bilmrdi dartınırdı Niçatın qollarından cıxmaq ücün, o evdə Aylının xatirələri vardı Niçatda bunu anlayırdı, hamısı yanıb külə dönmüşdülər coxdan. Artıq nə Niçat bir söz deyə bilirdi, nədə Aylın, Aylın əlini evə tərəf uzadıb nə isə demək istəyirdi ançaq baçarmırdı qalmışdı dili tutulub, Aylına yanğın söndürənlərdən birisi yaxınlaşdı. Xanım sizindirmi bu ev? Aylının gözlərindən yaş süzülürdü, Niçatın qollarından bərk – bərk sıxaraq evə həsrətlə baxırdı, həyaçandan – üzüntüdən sanki dili tutlmuşdu yazığın. Niçat – yanğın söndürənə: onun idi, Niçatın sözü boğazında düyünlənib qaldı, yanğın söndürən – olara: bizə məlumat verildi ki evdə yanğın var, nədən yandığı hələ məlum deyil. Cox tez bir vaxtda yanğın bürümüş evi, o üzdən qurtarılması mümkün olmadı, Aylın öz-özünə: bunu sizə ödədəçəm şərəfsizlər, görəçəksiniz sizi lənətə gələsiniz. Aylın dizləri üstə Niçatın qarşısına yerə cöküb ağladı başını tutub, Niçatın ürəyi sızladı, artıq nə Niçatın, nədə Aylının evi vardı. Niçatında gözləri yaşarırdı baxdıqça evə, Aylın icini cəkərək ağlayırdı – Niçata: anam gilin rəsimləri, birdən qalxıb qacdı evə tərəf, ançaq yaxınlaşmağa qoymadılar yanğın söndürənlər qarşısını kəsdilər. Aylın – olara: buraxın orda mənə ait olanlar var, Aylının ağlaması ürək dağlayırdı, Niçat gəlib Aylını tutub özünə cəkdi ançaq sakitləşdirə bilməzdi, – Niçata: anam gilin rəsimləri, nə olar burax başqa rəsimləri yoxdur hammısı ordadır. Niçat yalvarıram tutma məni nə olar burax, bağırdı! Niçat Aylının başını sinəsinə qısdı ki Aylın evə baxmasın, – Aylına: sakit ol çanım, sakit ol nə olar yalvarıram. Niçatda cox pis olmuşdu, Aylın Niçatın sinəsinə qısılıb ağlayırdı carəsiz qollarından cıxa bilmədi, Niçat nifrət dolu baxışlarla baxdı yanmış evə tərəf.
Fəda