Beləçə bir həftə kecdi, Aylın bilərəkdən kulubun qapısına gəlmişdi, Aylını icəri buraxmasalarda xəbər verilmişdi qalanlarına ki axtardıqları gəlmiş deyə. Aylın gəlib taxsiyə əyləşdi, taxsi şoferinə gedəçəyi unvanı dedi, şofer başıyla razılığını bildirib qaza basdı. Aylın yol gələrkən maşından baxırdı əlində tutduğu güzgüylə arxaya, Aylın üz – gözünə baxan kimi göstərirdi özünü, arxalarınça gələn maşını görüb hiss etdi ki özünün izinə düşmüşdülər şərəfsizlər. Aylın kinlə gülümsəyib, baxdı istədiyidə bu idi, şofer – Aylına: xanım dediyiniz unvan biraz şəhərdən kənardı qiymətini danışmadıq. Aylın çibindən artıqlamasıyla pul cıxarıb şoferin yanına qoydu, şofer baxdı başıyla razılığını bildirdi, – şoferə: məni catdırdıqdan sonra oranı baçardığın qədər tez tərk edin. Şofer güzgüdən Aylına baxdıb tamam xanım, bir probleminizmi var? bəlkə yardımım dəyər, pula baxıb işarə etdi ki yəni pula görə yardıma razıdır. Aylın – şoferə: ailən varmı? – Aylına: var xanım bir oğlum bir qızım var, Aylın dərindən nəfəs alıb – şoferə: o zaman dediyim kimi ayilənizə sağ – salamat dönməniz ücün ləngimədən tərk etməyi məsləhət görürəm sizə oranı. Şoferində gözündən qacmamışdı arxasınça gələn maşın, güzgüdən baxıb – Aylına: xanım anladım sizi, başınızın bəlada olduğuda bəllidir arxamızça gələn maşınlardan. Aylın maşınlar deyəndə biraz tuaflaşdı üzünün ifadəsi dəyişdi, şofer təkrar baxıb – Aylına: iki maşın var arxamızça. Aylın – şoferə: olsun mənim qorxaçaq yerim yoxdur, – Aylına: xanım bilirəm haqqım deyil soruşması, kim bunlar? niyə peşindələr? – şoferə: dəyərsiz şərəfsizlərdir, xəstə uşaqları diləndirərək pis işlərinə soxurlar. Ac – susuz səhərdən axşama kimi diləndirirlər yollarda, məndə olardan bir qızı almışdım uşaq evinə yerləşdirmişdim, ziyarətinə getdiyimdə tapmadım ordan təkrar alıb aparmışdılar. Sonra bir klubun önündə dilənmək adıyla pis alverlərini etdirdiklərini gördüm, yenə aldım qacırdım onu ordan, qan bahasına tapıb aldılar peşimi bir daha buraxmadılar. Şərəfsizlər evimi yandırdılar, buna bir son qoymağın zamanı gəldi artıq, şofer – Aylına: mənə başqa vaxt olsa anlatmazdınız elə deyilmi? Aylın başıyla yox deyə işarə etdi, şofer şüphəli baxışlarla süzdü Aylını. Aylın fikirli – fikirli şüşədən dışarı baxdı, sanki özünün bu savaşdan sağ cıxa biləçəyinə şüphəsi vardı, şofer başını narazılıqla sirkələyib öz – özünə: şərəfsizlər, parazitlər. Şofer – Aylına: hazırlıqlısınız xanım ümid ediriəm, inşallah fikrinizdə olanları Allahın köməkliyi ilə yerinə yetirə biləçəksiniz, Aylın çavab vermədi şoferə artıq, maşının sürəətini artırdı Aylının danışdıqlarından şoferdə əsəbləşmişdi, güzgüdən olara tərs – tərs baxırdı.
Niçatla Fəda və Bayram bəy Aylını gözləyirdilər iş yerlərində, Niçat saatına baxıb -olara: Aylın dedi bir saatdan burda olaçam, Fəda biraz yaxşılaşmışdı. Bayram – Niçata: arasaqmı Aylını? Niçat əlini alnına sürtüb, aradım mən telefonu bağlıdı, Fəda – Niçata: sən bildinmi Aylın kecən dəfə kimin maşınıyla gəldiyini? qızı almağa gedərkən deyirəm. Nişat – Fədaya: yox soruşmadım axlıma belə gəlmədi, Bayram bəy şüphəli baxışlarla baxdıb – olara: nə maşından danışırsız? Fəda – atasına: qızı almağa getdiyimizdə Aylını plana daxil etməmişdik. Orda sıxışdığımız an Aylın özünü yetirdi, planda olmayan başqa bir maşından enib şərəfsizləri vuraraq bizi qurtarmışdı. Atası həhəçanlı şüphəli baxışlarla baxdı, – Fədaya: oğlum bunu indimi deyirsən mənə? Fədayla Niçat baxdılar təçüblə, Bayram – olara: sizə bunu edən Aylına inandınız və buraxdınız onu indi əlinizdən eləmi? Niçat oturduğu yerdən ayağa qalxdı. Fəda da qaxdı, -atasına: nə demək istəyirsən ata? atası narazılıqla başını sirkələdi, oğlum niyə bunu mənə demədiniz vaxtında? Fədayla Niçat bir – birinə baxıb eyni şeyi düşündülər. Fəda öz – özünə: yox artıq, yox bunu etməz bizə Aylın biz bir plan qurduq, etməz elə deyilmi? Niçat əlləriylə başını tutub, offf Aylın off bunu etmə mənə, nə olar etmə. Atası – Fədaya: bizə bir saatdan dedi elə deyilmi? bizim geciykməyimiz ücün vaxtı səhv demiş, nə durursunuz hadi getdiyin, hamısı qacaraq cıxdılar otaqdan.
Aylını dediyi unvana gətirdi şofer maşını saxlayıb baxdı, Aylın maşından düşmək istədikdə – Aylına: xanım burası gözdən – qulaqdan uzaq bir yerdir kimsə catmaz yardımına, yaxşı düşündünüzmü? bəlkə düşməyəsiziniz maşından. Aylın – şoferə: tərk et buranı dediyim kimi, qapını acıb düşdü getdi evə tərəf, şofer başını narazılıqla sirkələyib maşını döndərib getdi. Aylınla Niçat şəhərdən qıraqda köhnə bir həyət evi tutmuşdular, yaxında evlər filan yox idi, kimsəyə bir şey olasın deyə düşünmüşdülər ətraflı, Aylın qapını acıb icəri girdi. Ardınça gələnər maşınlardan biraz qıraqda enib töklüşüb, busqu qurdular evə baxıb, üzü capıqlı birsi böyüklük edirdi – olara: hər kəs hazır olsun əmir etdi. Silahlarını cıxardılar – olara: yaxın gedəçəyik evin icində gəbərdəçəyik onu, gözünüzü dörd acın qacmasın işarə etdi ki getdiyin, yavaş – yavaş evə tərəf getdilər. Əyilə – əyilə ehtiyatla gedirdilər ki görməsin Aylın özlərini, gəlib evin qapısında dayandı iki nəfər, qalanlarıda gəlib yaxında əyilib hazır dayandılar, birisi qapını yavaşça acdı. Aylın qapını bilərəkdən bağlamamışdı, icəridən muzuka səsi gəlirdi o birilərdə duydular, qapını acan başıyla işarə etdi ki icəri giririk. Dörd nəfər eytiyatla icəri girdilər, qalan dört nəfərdə gəlib evin qapısının yanında dayandılar, üzü capıqlısı evdən biraz kənarda dayanıb baxırdı. Olarada işarə etdi ki girin, obirlərdə ardlarınça ehtiyatla evə girdilər, az vaxt kecməmişdi evdə bir – birinin ardınça partlayışlar oldu, üzü capıqlı partlayışın təsirindən yerə yatdı başını tutub. Ev alışıb yanmağa başladı, evin icindəkilərdən sağ qalan ola bilməzdi partlayış güçlü olmuşdu, üzü capıqlı başını qaldırıb evə tərəf baxdı həyəçan dolu baxışlarla. Adamlarından sağ qalanı olmadığını anlamışdı, bunun özlərinin Aylına etdiklərinin qarşılıqlı çavab olduğunu anladı, üst – başını cırpıb ayağa qalxdı. Arxadan başına dayanan silahı hiss edib dayandı, Aylın – ona: xoşuna gəldimi oyunum? şərəfsiz başının