Ramizlə Dilqəmdə işdən cıxırdılar iş saatı bitmişdi, Dilqəm cox kefsiz idi Mələkdə Nazlıya görə işə gəlmirdi artıq, – Dilqəmə: mən Nazlıya gedirəm. Dilqəm əsəblə – Ramizə: mənə o xayinin adını cəkmə, gedirsən get özün bilərsən, Dilqəm əsəblə gedib maşınına əyləşib getdi, Ramiz Dilqəmin ardınça baxıb üzüldü, gedib öz maşınına əyləşib getdi. Ramiz Nazlını tək qoya bilməzdi belə durumda, Dilqəm Nazlıdan inçiməyində haqlıydı.
Aylın Niçatla evə gəlmişdilər, Aylında Niçatda bilirdilər hələ təhlükə vardı olara qarşı, – Niçata: mən yeməyə bir şeylər hazırlayım sən biraz dinçəl. Niçat elə yorğun idi ki ayaq üstə zor dayanırdı, – Aylına: tamam çanım mən bir saat yatım qalxaçam, Aylın get deyə işarə etdi, birdən nə düşündüsə – Niçata: Niçat burda yatsanmı? kanepəni göstərdi. Niçat anladı Aylın qorxurdu özünə bir şey olar deyə, tamam çanım burda yatım o zaman, Niçat kanepəyə uzandı, Aylın gedib Niçatın üstünə salmağa adyal gətirdi. Niçatın gözləri bağlanırdı, Aylına baxa – baxa yuxu tuturdu, Aylın adyalı üstünə örtüb alnından öpdü, Niçatı yuxu tutumuşdu artıq hiss etmədi öpüldüyünü. Aylın gedib təkrar qapını yoxladı, gedib pənçərələridə yoxladı acıq deyil ki əmin olduqdan sonra mətbəxtdə kecdi, biraz rahat idi. Niçatı görürdü mətbəxtdən baxdığında, yemək hazırlamaq ücün dolabı acıb bir şeylər götürdü, Aylın mətbəxtdə yemək hazırlamaqla məşğul idi.
Fəda Aylının gəlmədiyini görüb darıxırdı, yerindən qalxıb divardan tuta – tuta otaqdan cıxdı, atası əyləşib həmişə kimi televizor seyr edirdi, oğlunun gəldiyini görüb ayağa qalxıb tez yardım etdi. Gətirib kanepədə otuzdurdu -Fədaya: niyə qalxdın oğlum? bir şey istəyirsəsə səslə İradəni məni, Fəda əyləşib başını söykəyib dayandı. Fəda – atasına: Aylın gəlmədimi? atası şüphəylə – təçüblə baxıb – Fədaya: Aylın gələçəkdi işdən cıxdığında, ançaq gəlmədi adamın işi güçü var oğlum biz varıq burda, Fəda İradəni səslədi telefonu vesənə. İradə gəlib ev telefonunu gətirib verdi, Fəda nömrəni yığıb gözlədi, telefona çavab verən olmadığında əsəblə telefonu kanepəyə atıb baxdı. Atası diqqətlə oğlunun hərəkətlərini izləyirdi, – oğluna: kimi aradın? – atasına: Aylını, – Fədaya: Aylınımı? şifahi Aylının nömrəsini bilirsənsə demək Aylını birinçi deyil arayırsan. Fəda – atasına: ata Aylın sən düşündüyün kimi deyil, onun haqda kimsənin səhv düşünməsi əsəbimə toxunur, atası dərindən nəfəs alıb – Fədaya: bəlkə anlatarsan mənə onun haqda? maraqlıdır mənə də kimdir bu Aylın. Fəda – atasına: zamanla tanıyaçaqsan anlatıb tanıtmaq zamanla tanımaq kimi deyildir, atası oğlunun sözünə gülümsədi, tamam oğlum zamanı gözləyərik ayağımızı – ayağımızın üstünə aşırıb. Fəda kefsiz idi Aylının gəlməməsindən, atası oğluyla yaxın olmaq istəyirdi, Fəda gözlərini yumub dayanmışdı, atası Fədaya yaxınlaşdı oturdu yanında. Fəda gözlərini acıb baxdı atasına, -Fədaya: qalx gedirik, – atasına: hara gedirik? – Fədaya: Aylına, Fəda atasının dediyi sözü səhv eşitmiş ola bildiyini düşündü. Atası – Fədaya: düz eşitdin, Aylın gəlmədi biz gedək, Aylının harda yaşadığını bilməmiş olmassan, nömrəsini şifayi bildiyin adamın ünvanını tanımaması şaşırdar məni. Fəda hələ inanmamışdı atasına, elə bilirdi özünü inçidir – Fədaya: qalx oğlum qolundan tutub qaldırdı, gedək mənimdə marağıma getdi iş ortağımız niyə gəlmədi görüşməyə. Atası – İradəyə: İradə biz cıxırıq, qadın gəldi ötürməyə gedək oğlum Fədanın qolunu boynuna salıb aparırdı, İradə – olara: mən Fədanın pençəyini gətirim, getdi. Atası – Fədaya: biz maşına yetişənə gətirər gedək, Fəda inana bilmirdi atasına hələdə.
Aylın yemək hazırlayıb mətbəxtdə əyləşmişdi ki Niçatı oyatmasın, qapının səsinə tez yerindən qalxıb getdi, qapıya gəlib belindəki silahına əlini tutdu qapını ehtiyatla acdı, qapıda atasından tutub dayanmış Fədayla Bayram bəyi görüb pərt oldu. Tez əlini belindəki silahdan cəkib, siz? Aylın atasının Fədanı gətirməsinə şaşırmışdı, Bayram – Aylına: oğluma dedim Aylın xanım görüşümüzə gəlmədi biz gedək, o da sənin kimi şaşırdı inanmadı önçə mənə. Aylının belinə nə ücün əlini tutuduğundan şühphəli baxdı, atasının gözündən yayınmamışdı Aylın əlini belində hazır tutduğu. Aylın tez qabağa kecib hörmətlə, – olara: xoş gəldiniz buyurun, Fədanın qolunu boynuna salıb yardım etdi icəri kecməsinə, Bayram – Aylına: xoş günün olsun. Aylınla atası Fədanı gətirdilər icəri, Niçat hec səsə oyanmamışdı, Bayram bəy yatan Niçata baxıb gülümsədi, – Aylına: iş yormuş yazığı. Aylın işarə etdi ki mətbəxtdə gəlsinlər, mətbəxtdə gətirdilər Fədanı otuzdurdular, atası biraz yorulmuşdu oğlunu daşıyıb, of qoçalıqda bir şey deyilmiş, bir vaxt quçağımda rahat – rahat gəzdirdiyim evladımı indi daşıya bilmirəm. Aylın – kişiyə: buyurun Bayram bəy əyləşin, kişi kecib əyləşdi, Aylının mətbəxtdi geniş və səliqəli idi, Bayram bəy nəzər saldı ətrafa. Aylın tez qəhvələr süzdü iki finçan, Fədaya isə cay süzdü gətirdi finçanları qoydu qarşılarına, mən indi Niçatı oyandırım rahat əyləşərik, Bayram bəy qoymadı yox gərək yox yatsın oyatma, əyləş xayiş edirəm. Burasıda hec pis deyil, Aylın kecib əyləşdi Fəda Aylına baxırdı, Aylın – olara: gələ bilmədiyim ücün üzür istəyirəm, Fəda – Aylına: telefonadamı çavab vermək cətin idi? – Fədaya: səsini kəsmişdim Niçat oyanmasın deyə. Duysam çavab verərdim, Fəda atasının qəhvəsini götürmək istədi atası qoymadı, oğlum həkim az vaxtlıq icmə dedi, Aylın – Fədaya: sevdiyin caydandır ic. Fəda cayını götürüb icdi mm bax bu başqa məsələ, əllərinə sağlıq çanım, Aylın Fədaya baxdı tərs – tərs çanım dedi deyə, Aylın – kişiyə: Bayram bəy oğlunuzun bəzi texniki sözlərinə fikir verməyin, başından almış zədənin nətiçəsidir. Atası səsli güldü Aylın Fədaya elə dediyində, – Aylına: Niçat bəy burdamı yaşayır? – Bayrama: evində bədbəxt hadisə baş verdi yandı evi. Aylın Fədaya baxdı hec xatırlamaq istəmirdi bu haqda, Fəda da anladı, o üzdən burda qalır, biz Niçatla tək iş ortağı deyil, çan bir dostlarıq sidaşıq bir-birimizdlə. Bayram bəy başıyla razılığını bildirdi – Aylına: cox gözəl sevindim, elə insanlar cox azdır bu zamanda, Aylın – kişiyə: elədir Bayram bəy, Fədanın çanı acıyırdı otura bilmirdi. Aylın-Fədaya: bəlkə səni aparaq otağa biraz uzansan? Fəda – Aylına: sənin otağına aparsan bəlkədə rahatlıq taparam, Aylın Fədaya əsəblə baxdı ki atasının yanında elə şeylər deyir ayıb edirdi. Aylın yağa qalxdı – Fədaya: mən səni aparım otağıma