Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 2. Fatma Nabieva. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: Fatma Nabieva
Издательство: Издательские решения
Серия:
Жанр произведения: Современные детективы
Год издания: 0
isbn: 9785449865298
Скачать книгу
Məliyə: sən bilirsənmi o zibil hardadır? Məlik anlamadı. Nə baxırsan üzümə mal kimi bildin kimi deyirəm, Məlik anladı Aylını deyir deyə -Sənubərə: yox bilmirəm xanım, telefonla danışırıq arada səhər – səhər, məzarlığa gəlir mənimlə orda görürük bir – birimizi. Sənubər – Məliyə: mənə onun ünvanını tap yada telefonunu ver, kişi narahat oldu bilirdi bundan yaxşı hecnə gözləmək olmazdı, Sənubər kobut davarınşla – Məliyə: mənə ünvanını öyrən anladınmı? kişi yaxşı dedi. Get örən gəl, zəngmi edirsən nə edirsən tap elə gəl kişi getdi, Sənubər gözlərini qıyıb nə isə düşündü.

      Aylın Sərdarın ilaçlarını verib yanında əyləşmişdi, Sərdar donurdu soyuqdan titrəyirdi, Aylın qalxıb başqa adyalda gətirib üstünü örtdü, yanında əyləşib -Sərdara: ilaç az vaxtdan salaçaq atəşini, Sərdar elə titrəyirdi ki sanki buzlaq yerdə qalmışdı. Aylın qapının zənginə getdi baxsın kimdir, az vaxtdan otağın qapısı acıldı gələn Nərgiz idi, Sərdarı yatan görüb – Sərdara: çanım qardaşım xəstələndinmi sən? tez gəlib quçaqlaşıb görüşdülər. Sərdar quçaqlayıb – Nərgizə: qurban olaram sənə mən gözəl baçım, nə yaxşı gəldin nəçəsən? titrəyirdi zorla danışırdı, Nərgizin yazığı gəldi Sərdara. Of qardaşım niyə xəsələnmisən sən belə? çann, cann off yazıq, yaxşıyam mən narahat olma bax nə hala qoymusan özünü. O gün mənə zəng etdiiyində dedimmi səsin bir təhər gəlir? aldatdın yaxşısan deyə, Sərdarın üstünü örtüb yanında əyləşdi. Aylın limonlu cay gətirdi, Nərgiz cayı götürdü – Sərdara: biraz başını qaldır mən icirdəçəm cayı, Sərdar o qədər halsız idi başınıda qaldıra bilmirdi. Aylın Sərdara yataqda otrmağa yardım etdi belinə yastıq qoydu, Nərgiz icirtdi caydan – Sərdara: ic yaxşı olaçaqsan. İşə filan getməyədə düşünmə Tahir həll edəçək işi, Sərdar titrəyərək gülümsədi, – Nərgizə: mənim qayğıma qalan gözəl baçım, – Sərdara: bundan sonra yalan yoxdur, səsində dəyişiklik hiss etsəm özüm iş yerinə gəlib baxaçam. Sərdar – Aylına: görürsənmi baçı neçə qiymətlidir? qayğıma qalır, Aylına – Sərdara: o bizim birdənəmizdi. Tahirdə gəlir yoldadır mən yeməyə baxım – Nərgizə: qardaşına axıra qədər icirt cayını getdi, Sərdar Nərgizin əllərinin üstündən əlləri ilə tutuaraq – Nərgizə: ikinçi rəyisin kəsin təlumatı var. Nərgiz güldü Sərdarın Aylına rəyis deməsinə, -Sərdara: ançaq rəyisimizin gözəl ürəyi var elə deyilmi? Sərdar titrəyə – titrəyə, – Nərgizə: həmdə cooox, – Sərdara: az qaldı birazda ic qardaşım.

      Axşam olmuşdu Aylın yeməklər hazırlamışdı, mətbəxtdə kücüyüdə yanında idi, Tahir Sərdarın yarımçıq qalan işlərini calışırdı. Aylın qəhvə gətirdi Tahir təşəkkür etdi, Aylın yanında əyləşib – Tahirə: azalıbmı işin? – Aylına: az qaldı dostum bitir, Nərgizdə gəldi – olara: yatdı qardaşım. Tahir- Nərgizə: atəşi düşdümü? Nərgiz əyləşib, hə şükür düşüb yoxladım, yazıq neçə soyuqlayıbmış – Tahirə: sən görmürdünmü onun halını? niyə baxmırsan ona. Tahir – Nərgizə: çanım xasiyyətini bilmirsənmu onun? necə dəfələrlə dedim yat gəlmə işə dinləmədi, dedim baçını göndərim yanında qalsın qoymadı sənə deyimdə. Zorlada olsa işdən sonra həkim aparaçaqdım bu gün, Nərgiz yenə narazılığını bildirdi -Tahirə: bu gün yox çanım coxdan lazım idı. Tahir dərindən nəfəs alıb – Nərgizə: qardaşın cox tərsdir nə edim? Nərgiz Tahirin qəhvəsini götürüb icdi, Tahiz zarafatla – Nərgizə: nuş olsun ürəyim. Nərgiz – Tahirə: sənə qəhvə düşmür qardaşıma yaxşı baxmamısan, Tahir Aylına baxıb aydaaa mən qaldım günahkar, Nərgiz getdi Sərdarın yanına qəhvənidə götürüb. Aylın gülümsəyib, – Tahirə: baçılar belə olurlar dostum qardaşı cox istəyillər, barış bununla səndə. Mən sənə yenisini gətirərəm ayağa qalxıb getdi mətməxtdə, qapının zəngi basıldı Tahir baxdı ki Aylın eşitmədi, qalxıb getdi qapıya. Gəlib qapını acanda tanımadığı qadını görüb, buyurun kim lazımdı? Sənubər -Tahirə: ünvanımı səhvmi saldım? Aylın adında birini axtarırdım. Tahir – Sənubərə: burda yaşayır dediyində dəvətsiz kecdi icəri, Tahir tez qapını örtüb gəldi ardınça, Sənubər gəlib evə göz hərləyib baxdı. Aylın əlində qəhvə finçanı ilə gəlirdi Sənubəri görüb pərt oldu, siz? Sənubər -Aylına: nə oldu? sənə evimə gəlib yaşamağa olarda mən gəldiyimdə siz deyə təçüblənirsənmi? Tahir – Ayına: dəvətsiz kecdi. Sənubər – Tahirə: ixtiyarım var mənim, Tahir anladı qadının mudar biri olduğunu -Sənubərə: bir şey demədik xanım, kecib yerində əylləşib işinə davam etdi. Aylın – Sənubərə: buyurun əyləşin kecib əyləşdi, Aylın Tahirin yanına qəhvəsini qoyub – Sənubərə: bir şey icirsinizmi? Sənubər evə göz gəzdirib yox icmirəm. Tahir altdan – altdan baxırdı qadına, Aylın – Sənubərə: hansı rüzgar atdı sizi bura? – Aylına: sən bilirsən hansı rüzgar atdı deyə. Aylın -Sənubərə: bu aralar başım cox qarışd ı ip uçu versəniz tez anlardım, – Aylına: sənin bizə borçun olduğunu unutmadın hər halda. Aylın təçüblə baxıb – Sənubərə: nəə borçummu? mən ödədim borçumu dayıma, söz vermişdim yerinə yetirdim, mənim artıq sizə borçum yoxdur. Sənubər kinlə gülümsəyib, – Aylına: var, sən o borçu kecmiş ərimə vermisən mənə deyil, dayın mənə demədi bu haqda bir söz, o pulu qaytarsaydın mənimlə bölməli idi. Aylin biraz qabağa gəlib -Sənubərə: mənim anama borç pulu dayım vermişdi siz deyil, mən kimdən götürülmüşsə sahibinədə qaytardım. Mən günahkar deyiləm siz hər şeyinizi sataraq qardaşınızın yanına getdiniz deyə, indi bütün varınızı əlindən alıb geri göndərdi məni yenə borçlumu sanırsınız özünüzə? birdəki mənə nə dayım o pulu səninlə böldümü – bölmədimi. Əsas olanı mən borçumu qaytardım bu qədər, artıq sizə aid olamayan Ramizin evindən də cıxdım siz dışarda qalmayasınız carəsiz, əğər məndən pul qopartmaq fikrin varsa boş yerə alqış – qarğış etmə, cünk artıq xeyri yoxdur. Gördüyün kimi qarşında əlil arabasında deyiləm, sənin alqışınla dünyaya gəlmədim qarğışında veçimə deyil inan, mənə dedin ailənin dağılmasında mənəm səbəbkar. Sən bir özünə güzgüdə baxsana, mənçə baxsanda puldan başqa hec bir şey görməyəçəksən, sənə nə ailə, nədə ər oğul puldan üstün deyil. Yazıklar olsun hər şeyini məhv etdin lənətə gəlmiş pul həvəsindən, Tahr anladı dayısının arvadı olduğunu, Sənubər – Aylına: eşitdim iki qat pul qazanmısan işindən. Bu evidə almamısan demək pulun durur hələ, sən o pulu çanın cıxa – cıxa mənə odəyəçəksən, əgər ödəməsən Tahir dözmədi – Sənubərə: yoxsa nə? yenə zəhərliyərsinizmi Aylını? Sənubər – Tahirə: səndə kim olursan sözümə qarışmağa? Tahir çibindən kimliyini cıxarıb göstərdi. Polisəm gördünüzmü? Aylınında ən yaxın çan bir dostuyam, Aylın dayısının xətrinə qoymadı o zaman sizi tutuqlayaq, artıq ərinizdən ayrılmısınız. İndi sənin biləklərininə kələbcələri taxaram duydunmu məni? Sənubəri elə bil ilan caldı, Tahirin polis olduğunu görüb susdu məçbur. Tahir – Sənubərə: duydun Aylının dediklərini borçunu ödəyib dayısına, bir daha dostumu narahat etdiyini görərsəm, ya duyarsam and olsun Allahıma səni ataram icəri. O işin üstü qaysaq bağlamış yara kimi durur əlimizdədir, qaşıyıb qanatma dört divar arasında qaşıyıb qanatdığına məlhəm olarsan uzun illər. Sənubər əsəblə ayağa qalxdı, Tahirdə qalxdı ayağa -Sənubərə: sizi qapıya mən ötürüm, qapı o tərəfdəndir