Bale, bale, bale, bale. Na ka haora i muri i te haora, i ia ra, i ia tau, i te tau, me… Ka ohorere tonu, ka puta mai te ahua kino o Toad i te whare kai, ka titiro, ka ataata ki te pirihimana.
– He aha taau e hiahia, stinker? Ka ui a Ottila.
– Ka taea e au te paowa, e te rangatira? ka patai atu te koroheke.
– He aha, ka piro?
– Kaore nga kupu tika. Ko koe, hike, ka huri i te tinana pirau o te kai kararehe?
– No, I pupuhi noa atu au ka tuku atu i te kukupa iti, kaore nei i te hāora.
– Te pai, paowa.
Ka haere atu taua koroua nei ka unuhia he hikareti.
– Taria!
– He, he?
– Me waiho noa to kaihe ki te whare taonga.
– Hehe, ka marama te pouri. – Motuhia ana e te whare paremata ka hiahia ki te whakangungu i te hikareti…
– … Cant, he aha ranei? – Tūtū bug.
– Kaore, he kati, ko Belomor anake.
– Haere mai ki konei.
Ka mau te koroua ki te kai hikareti. Ka mau a Ottila ka tahuna. He ma te tupeka, kaore he taapiri.
– Ki, paowa. – Hoatu Ottil ki te Toihara tupeka.
– A koe mo te wa roa ki a maatau?
– E ono nga tau i noho ai ahau ki konei ka whakaaro ahau ake ake. Kua rongo ahau I tuwhaina e ia tana mahi. Whakahoahohia mo tenei ao whakamiharo, no reira ka kawe te paru me te shit… Whakanuia ia. Ka poto nei, he aha au te ngenge o au?
– Kaore, i taku noho mai i konei a tae noa ki te wa whakamutunga i mahi ai ahau, kua hurihia nga pirihimana takiwa rite nga karapuhe.
– He aha hoki?
– He rereke nga take: he nui te inu i a raatau, katahi ka tahaetia e ratau.
– Ae, kaore e whakatuma ana i ahau. Kua tohua ahau ki waenga i aku rangatira hei rangatira kore-inu me te kaihoko. Korerohia mai ki ahau tetahi mea, ka taea ranei e au te hanga whare marena i mua o te ngahuru?
Ka tirotirohia e te koroua te whare, ko te haurua he mea hanga ki te pereki. Ko nga koikoi ka pakaru i roto i nga pakitara ka whakapiripiri: he piripiri pirau, katahi he mea tuanui, na ko nga putea.
– Ka taea e koe. Ko enei katoa anake ka hiahia kia hurihia. Ae, kua rereke nga pakitara.
– Ka hia o ratou tau?
– Aue! E te rangatira, ae, ki taku mahara, kua tu tenei whare. I konei ka waiho hei marae o te kaihokohoko. Hei ki nga huringa, e ai ki a raatau, i hopukia e ratau te rerenga mai i te whero-huruhuru, ka mutu i reira ko te whanau katoa.
– Hea?
– Hea, kei hea?
– Ma, kua oti.
– Ahau, pera me konei i roto i te whare witi. Na tera ano he toa putunga, i muri i te pakanga – he pa kaha.
– Mareka. Ka taea e koe? Ma te tika, kaua e paku ki te mutunga. Kei te kaha tonu nga mira, he kowhatu ano hoki. Kati ra tau.
– Mo te mataaratanga pai kaore e mahi. Ano hoki, me awhina tetahi awhina engari kaua kia kotahi, kaore e rua. Ana, he tika, he whakamua, katahi ka tu he whakauru.
– Ana, ka pai tetahi karaka whakakao i te waahi tata, engari ka kite tatou. Engari ka utua e au mehemea e whai take ana. Ka rite ki – Ka hoatu e au he kowhatu, engari kaore – ka whakawhiwhia e te kaiwhakawa tetahi chervonet. Na ka whakaae matou. Na i roto i nga kaiwhakawa, ka korerotia e ahau ki a koe a Idot. E mohio ana koe ki tenei?
– Ae. He haunga tenei mai i a Kyzikhston. – ka koroheke te koroua.
– He aha?
– Ae, he tangata taero ia, ka kiki ahau. – Ka kukuti te koroua ki te aporo a Arama na ona maihao.
– Ae ko koe?
– Ahau? Aukuhia, ko tenei te tino wairangi o tenei moron i taakihia.
– A he aha, he pono ta ratou korero? kei te pai a ia.
– A, i tukuna e ia tana moni taapiri. Na roto i te inu, o te akoranga.
– Ko te kooti, he tika, kaore koe e whakaatu i enei kupu whakahe ki a Idot.
– Ko koe kei te pupuri i a au mo tetahi, rangatira. Ehara ahau i te putaputa. Kaore au i te hikoi ka kore au e kanikani ki to paipa. He wa pai ake i te peere koreutu.
– Whakauhiko. Ko au tenei. Ka aha mēnā?!
– I maarama ahau, rangatira.
– Ka taea hoki a Baba Klava te mahi?
– Ae. Ahakoa kua 65 ana tau, ka parau a ia ano he kaarai. Engari ko Idot?! Ka puta mai nga raru.
– E kore e pena. Ka harikoa au ki a ia ano hoki.
– A he rite te moni mo te katoa?
– He nui ake koe, engari i muri i nga haora pai.
– Ki te mahi tatou, a kaore e pai ki te mahi i te mataaratanga pai?
– Tikina mai he Kiripi i ahau, kaore i whiua te whiu. He maha nga mahi.
– Engari he aha te mahi?
– Me piki te nui o te pigsty. Kei te pirangi au ki te whai poaka. E tika, ka, kei runga nga ringaringa?
Ka whiua te koroheke.
– Ana, mena i raro i enei tikanga tikanga, e toru nga waahanga.
– E wha koe, a kaua e wareware ki te whakataunga.
“Ko e, e,” wiri tona matenga, ka purepure i te whare, “e whakaae ana ahau.”
– Na i whakaae matou. Ka utua e koe. Ka hoatu e ahau he moni, engari kei te hiahia ano koe, kua tapahia e koe, Toea?
– Ooooh, ahau?! Uiui pātai, e te rangatira, kia mahi tatou!! – Ka koroi te koroua nei ka ruru ano tetahi atu hikareti. – Na, he pai ahau ki te peera?!
– He rite.
– A, no tehea te tiimata?
– Na inaianei, ka ki atu ahau ki a Arutun na Kawea mai a Idota raua ko Ema Klavka. Na ko Idot tenei.
– Kia mahara ki te moemoea, ka puta ia.
I puta mai a Idot ki te huarahi.
– Na, he aha i kawea mai ai e koe? – Ka ruri a Bedbug ki te Kid.
– I roto i te moni.
– E hia?
– E rua nga waahanga?
– He tika, engari ehara i te mea noa. Ka awhina koe i to koroheke, ka whakaaturia e ia nga mea katoa ki a koe.
– Ki tenei? Aue, rangatira, he ngoikore ia.
– Ka tiakina e ahau ou kanohi inaianei, whakautu mo te paera, kume? – I rere ano te Toi me te Pitchfork, kaore i tawhiti, i Idot.
– Taria! – ka mau ahau i te pu hau o Idot. – Inaianei ka kohia e ahau nga hua.
– Aue? Kei a koe he pu pu?
– He mea ture katoa, Tumu. Na Matua i hoatu. Na konei mai i nga ngata.
– Kaore koe i te wehi? Tenei koe i raro hopu. Ka taea e ahau te karanga i taku matua? E kore ia e puhipuhi i a koe, engari ka hoatu e koe he pipets, ka mahara koe ki to koiora. Hea i riro i a koe