Crazy Detektib. Makapukaw nga detektib. СтаВл Зосимов Премудрословски. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET

Автор: СтаВл Зосимов Премудрословски
Издательство: Издательские решения
Серия:
Жанр произведения: Юмор: прочее
Год издания: 0
isbn: 9785449801388
Скачать книгу
ania ang akong pasaporte, nga adunay screech, Harutun Karapetovich ug gihatagan siya usa ka penta. – Ruso. Usa ako Ruso, akoa!

      – Sama kanako, – nagdugang usa ka pent

      – Ug ako. – pagbuak sa iyang mga mata, dugang sa tigpangontrol

      – Sige, nabalik nimo tanan. – Ang pasaporte sa dahon nagpahayag sa usa ka pent, – bisan kung usa ka segundo, – mitan-aw gikan sa ilawom sa mga agtang, – usa ka artista ba? – sa daghang kolor nga mata, pagkahuman iyang gipaubos ang iyang pagtuon sa pagtan-aw sa mga dalunggan, – o usa ka bestial?

      Ang mga mata ni Ottila nangitag ug siya nahisama sa usa ka gelding, nagtan-aw sa Intsefalopat. Ang korporasyon nag-usab.

      – Oo, pagtahi, diin ang mga baka gipapahawa kanimo, o sa kultura sa balay? – gitugyan sa attendant ang passport kay Harutun.

      – Unsa man ako? Dili ako full-time nga katabang sa lokal nga baryo sa Sokolov Stream, Leningrad Region.

      – Oh, nabuak, paggawas dinhi. – gisugyot sa opisyal nga katungdanan.

      – Ania ang akong ID.

      – Kopal, giingon nimo? – ang sarsilyo nagtuyok sa iyang aping ug nagbutang usa ka liso sa iyang baba. – maayo, ikaw gawasnon, ug kini nga usa mouban kanako.

      – Unsa ang gipasabut, “kuyog ka”? – Ang Bedbug nasuko. – Tawga ko karon sa akong boss? Ibutang niya ang imong utok…

      – Nagtawag ka, nagtawag ka didto, sa akong opisina, ug sa una magsulay ako kanimo aron pangitaon, tingali ikaw usa ka terorista nga Chechen o nakaikyas gikan sa imong mga ginikanan. Tana, adto na ta. ang sulugoon nagbiay-biay ug yano nga gibalhin siya: bisan sa butas o sa baril, si Ottil gisalig kaniya nga usa ka assault rifle sa riles sa bantay nga guwardiya sa riles estasyon sa tren Gisundan siya ni Ancephalopath ug gusto pa nga sunugon ang iyang Ottila, ingon sa Klop, nawala dayon sa likud sa haligi ug nagpakaaron-ingnon nga wala nahibal-an si Klop.

      – Harutun, tawagan si Isolde, ipakuha niya ang mga dokumento! – singgit ni Klop.

      “Ug labi ka dali,” dugang pa sa sarhento, “kung dili siya magpabilin sa amon sa dugay nga panahon.”

      – Ug kanus-a kini buhian? pangutana ni Harutun.

      – Giunsa ang pag-establisar sa usa ka tawo…

      – Tulo ka adlaw? – nagpahiyom ang tigulang.

      – O tingali tulo ka tuig. – tubag sa tiguwang. – kung dili siya makigbatok sa mga awtoridad. – ug gipara ang pultahan gikan sa sulod.

      Ang Incephalopath, gamit ang mga tudlo sa iyang wala nga kamot, gigakos ang iyang nipis nga baba ug, nagbugkos ilalom sa iyang ilong, mihukom sa pagtuman sa buluhaton, nga nahiangay kaniya ug sa iyang Boss. Dali siyang naglakaw paggawas sa estasyon padulong sa kalsada ug mihunong dayon.

      – Asa ko moadto? Gipangutana ni Harutun ang kaugalingon.

      – To Isolde, buang ka. – gitubag nga wala’y pagsulti usa ka tingog sa sulod.

      – Busa walay kwarta? Unsa man ang akong moadto?

      – Ug ikaw, alang sa imong hinigugma, mangawat ka, gikan didto, gikan sa kana nga tambok nga tawo nga naglingkod sa usa ka itom nga dyip.

      – Siya, iyang gibunalan ang iyang nawong. Ug dili unta angay, ako usa ka pent?!

      Ug samtang si Harutun mikonsulta sa iyang kaugalingon nga tingog, si Klop, nga nakahatag sa iyang datos, mapainubsanon nga ninggawas samtang naglingkod sa usa ka unggoy.

      – Uy bum, maayong fart! – Gisinggitan ang tig-alagad. Nagpanglingo si Ottila ug gipabuka ang iyang mga mata. Gisuka niya ang iyang baba ug, gibati ang usa ka pagtulo sa iyang baba, gisulayan nga kolektahon ang iyang laway gamit ang iyang dila, apan wala’y igo nga kahilom sa iyang baba ug nangayo siya sa usa ka banyo.

      – Colleague, mahimo ba nako mogamit sa kasilyas?

      “Posible,” maayong tubag sa mga ansiyano, “apan kung hugasan nimo kini.”

      – Ngano? – Si Ottila nasuko, – Ako usa ka detainee, apan ikaw adunay usa ka babaye nga naglilinis sa imong estado ug kinahanglan niyang hugasan ang salog.

      – Kinahanglan apan dili obligado nga manghugas sa dolnyak pagkahuman sa ingon nga makahilo nga mga tawo. Aw, mao na?

      – Dili ako manghugas sa punto! – Sa kinatibuk-an ang giingon sa Bedbug.

      – Unya pagkahuman sa imong karsones. Ug kung adunay usa ka butang nga naigo sa salog, nan imong mabalaka ang tibuuk nga kompartamento.

      – Kini supak sa balaod; kinahanglan nga hatagan mo ako sa usa ka banyo ug telepono.

      – Ug unsa pa may utang ko kanimo? Ahh? – miabut ang sarhento.

      Wala’y gisulti si Ottila. Ug kay gibati niya nga hapit na siya magdako, nagkasabut ang tanan. Dugang pa, wala’y nakakita.

      – Maayo, uyon ko.

      – Okay. nalipay ang sarhento ug gidala si Klop sa banyo. – usa ka basahan, pulbos didto, ilawom sa lababo. Ug para sa mga teknikal nga makuha nako. Ang krisis, hahaha.

      – Ug hain ang papel ug balde sa banyo?

      – Hugasi ang basahan sa lababo, ug hugasi ang imong asno gamit ang imong tudlo. – ang sarhento nakasala.

      – Giunsa kini? – nakurat si Klop.

      – Giunsa nimo nahibal-an, ako adunay sukaranan nga papel de liha, mahimo nako ihalad, ug sa yano nga papel kita adunay daghang tensiyon. Ang krisis sa nasud. Dugang pa, kita mga empleyado sa estado.

      Si Ottila nangasimpla sa iyang nawong ug, gikuha ang gisugyot nga papel, misaka sa banyo. Adunay kusog nga pag-agay, si Pent milingi ug migawas sa gawas, gisira ang poste. Ug si Ottila relaks, nagtan-aw sa taliwala sa iyang mga bitiis ug nagpagahi sa iyang nawong. Dili lang ang baho sa maasul nga mga mata nasakitan, apan ang tanan nga mga pantalon sa gawas gikan sa gawas giwagtang sa usa ka gamay, dili maayo nga kolor, bugnaw nga drysnyak. Wala’y pangutana sa kasilyas. Bisan ang mga tulo sa diarrhea gitapok sa dingding.

      Ang Incephalopath nagtindog sa kolum ug, pagkakita sa sarhento nga nahawa sa poste, dali nga midagan ngadto kaniya.

      – Kumusta! apchi, “siya nag-uban.

      – Unsa, naghulat ka ba sa apo? mapangahason nga nangutana si Penth.

      – Unsa ang apo? Apchi, – hungog nga Arutun Karapetovich.

      – Unsa ang imong gitukod nga grimaces alang kanako dinhi? O siya ba ang imong kauban? Unsa ang imong gihunahuna, mga bisita nga trabahante?

      – Kinsa? Apchi, “nahadlok si Harutun.

      – Unsa ang imong gitukod usa ka buang? Ang imong panaghigalaay gusto sa federal. Kauban nimo siya

      – Ah? apchi, – nagngisi sa iyang mga aping sa usa ka Incephalopath. – dili. Wala gyud ko nakaila niya. Sa una nakong makita.

      – Ug unsa ang imong gilat-an alang kaniya? Patay, uyoan. – Sa kalit ang panit sa sarhento. Mibiya si Harutun. – Siya nagpagamit alang kanimo, alang sa imong kaugalingon, ug ikaw?

      – Ako, apchi, nakaila ako kaniya, apan grabe kini daotan, ug salamat lamang sa iyang asawa.

      – Unsa? – Nagpahiyom si Pent.

      – Natulog ako kauban ang iyang asawa! – nakumpirma nga Harutun. Ang sarhento nagngisi ug miadto aron magpana sa mga dokumento alang sa beer.

      – Ug kanus-a kini buhian? – gipalanog sa lobby.

      – Giunsa ang kasilyas sa balay ug ang tubag moabut. Mao nga tulo ka adlaw naa koy katungod nga ipatungha siya.

      – Mahimo ba nako siyang tabangan? – gisugyot Harutun sa tibuuk lobby.

      – Hugasan ang kasilyas?

      – Oo, aron buhian nga labi ka paspas.

      – Dili,