Китте… Йөрәк әрнүен дә онытып, торып йөгерәсе иде шул трамвай артыннан… Туктатасы иде. Рәйсәнәне гомер бакый үз янында калдырасы иде. Юк шул, бу – күңеле нечкәргән егетнең тормышка ашмастай хыялы гына. Әнә ераклашканнан-ераклаша бара… Трамвай түгел, аның яшьлектә сөйгән яры мәңгегә китеп бара. «Хуш, сөеклем! Исән-сау бул! Бәхет касәң һәрдаим тулып-ташып торсын!..»
Икенче номерлы трамвай тукталышында калган Габделнур бармакларында әле һаман яшьлек дусты кулының җылысын тойгандай булды. Һәм кинәт кенә, армиядән кайткач, әнисе белән ишегалдында очрашуы исенә төште. Рәйсәнә кулыннан да шундый ук наз, җылылык һәм сагыну хисе бөркелә иде түгелме соң?! Гөлзифа түтинеке аналарча булса, Рәйсәнәнеке бүтәнчәрәк – үкенечкә калган еллар истәлеге иде… Бәлки, егеткә генә бу шулай тоелгандыр? Ай-һай…
Бераздан «Татпотребсоюз» бинасының аскы катындагы ашханә яныннан узды. (Бүтән вакытта ул, һичшиксез, анда сугылыр иде. Чөнки кайда туры килсә, шунда тамак ялгарга өйрәнгән.) Ул ашыйсы килүен дә онытты, урам аша чыкты, балык исе тышка ук аңкып торган кибет яныннан үтте; гүя сукыр – беркемне күрмәде, берни ишетмәде, хәрәкәт-адымнары гына аны таныш юлдан тукталышка алып килде. Чөнки бөтен уе тауга менеп киткән трамвайда һәм аңа утырган Рәйсәнәдә иде. Менә ул ГИДУВ каршында трамвайдан төшәр, Комлев урамы буйлап сулга таба китәр. (Шунда бер апада фатирда торам, дигән иде бит.)
Егетнең уй-хыяллары әле һаман аксыл күлмәкле сылу алиһәгә ияреп бара, ә үзе Бауман урамы чатында, аптека каршында туктаган беренче номерлы троллейбуска утырып, тулай торагына, дүрт кеше яши торган, биш атламлы шыксыз бүлмәсенә кайтып бара. Алгысыган күңеленә урын таба алмады егет. Рәхәтләнеп, җырдагыча, күз керфекләре талганчы күреп тә кала алмады, назлап күкрәгенә дә кыса алмады бәгырькәен… Парә-парә булган йөрәге ярсуын басарлык итеп, Рәйсәнәнең гүзәллеген бөтен галәмгә ишеттерерлек итеп, кычкырып-кычкырып җырлыйсы килә иде аның: «Их, дускаем, матур да син, батып тора иягең, кай җирләреңә урнашкан мәхәббәтле сөягең?..» Очрармы аңа тагын Рәйсәнә сылуны хәтерләткән, бөтен йөрәген ут белән чорнап алырдай берәр мәхәббәт кошы?! Кайларда йөри икән ул аңа сөю-сәгадәт бүләк итәчәк насыйп яр?! Их бу тормыш… «Чынбарлык һәрвакыт кешегә ул таләп иткәннән азрак бирә» дигән бер акыллы баш…
Соңрак аны икенче төрлерәк уй-хисләр биләп алды. Кәефе кырылган егет ихтыярсыздан моңарчы үзен басып-изеп торган ниндидер авыр йөктән арынгандай булды. Тик бу авыр нәрсә таш та, тимер дә түгел, ә аның күңеленә кереп укмашкан