Искәндәр. Авырайтмас микән?
Әлмәндәр. Атаң кушкач авырайтмас.
Искәндәр балдан авыз итә дә кружканы Әлмәндәргә суза.
Әлмәндәр кружкада калган балны эчеп бетерә.
Менә шулай, улым.
Искәндәр. Нәрсә шулай?
Әлмәндәр. Үләргә ашыкма, дим.
Искәндәр. Мин ашыкмыйм да бит…
Әлмәндәр. Ашыгасың. Син әле дүрт энекәшең өчен дә яшәргә тиеш. Кызык менә шунда була: сиңа Әҗәл килеп әйтә, Искәндәр, саубуллаш дөнья белән, ди. Барыбер зарланып ятасың, ди. Син үзең дә, болай интегеп яшәгәнче дип, риза буласың. Риза булмаска кирәк. Алдарга кирәк әҗәлне.
Искәндәр. Алдарсың аны.
Әлмәндәр. Ә син алда. Җаен тап. Моның вакыты җиткән дип, Әҗәл килә. Куркыткан була. Ә син сер бирмисең. Ул синең белән мәшәкатьләнгән арада, көн үтә, бүтәннәр янына барырга соңга кала, синең аркада бүтәннәр дә озаграк яшәп кала. Менә шулай…
Ала карга дигән, әй, асыл кош,
Кунган җирең кайсы имәндә?
Син башың исәң дә, мин имәдем,
Башкаема хәсрәт килгәндә.
Кушылып җырла миңа, улым.
Искәндәр. Хәлем юк.
Әлмәндәр. Җырла!
Искәндәр. Ала карга дигән, әй, асыл кош… Булмый, әти.
Әлмәндәр. Пешмәгән арыш чумары! Боламык! (Паузадан соң.) Әй, улым… (Өстеннән казакиен салып җиргә җәя.) Таянып тор.
Искәндәр. Өйгә керим.
Әлмәндәр. Сөйләшмәдек бит әле, улым.
Искәндәр. Булды, әти, сөйләштек. (Утырган урыныннан торырга азаплана, булдыра алмый. Әлмәндәр аңа ярдәм итмәкче булып кулыннан тота.) Үзем. (Көч-хәл белән торып, өйгә таба атлый.)
Әлмәндәр. Хатыныңа әйт, бераздан миңа чәй чыгарсын. (Искәндәр артыннан карап калып җыр суза.)
Ала карга дигән, әй, асыл кош…
Әҗәл. Аңлашылды, Әлмәндәр.
Әлмәндәр. Ни аңлашылды, Әҗәлетдин?
Әҗәл. Үз хәйләңне үзең ачып бирдең. Һаман мине алдап йөртәсең. Килешми, Әлмәндәр. Яхшылыкка яманлык белән кайтарасың. Алайга китсә… Куй хәзер үк кулыңны. Куй, боргаланып маташма, картлач.
Әлмәндәр. Нәрсә җикеренәсең? Куймыйм дигәнем юк. Китер кәгазеңне.
Әҗәл (кесәсеннән кәгазь алып, Әлмәндәр каршына җәеп сала). Аңлашылырлык итеп куй.
Әлмәндәр. Кайсы җиренә? Шушындамы?
Әҗәл. Шунда.
Әлмәндәр. Яза белмим бит мин, Әҗәл дус.
Әҗәл. Хәйләләмә. Председатель булып эшләдең.
Әлмәндәр. Соң, җаным-бәгырем, вакыты шундый иде.
Әҗәл. Кил, кулыңнан тотып яздырам.
Әлмәндәр. Орынма. Әлмәндәр дип искечә яза беләм. Тик аз гына сабыр ит, бал кабып куйыйк.
Әҗәл. Капмыйсың, Әлмәндәр.
Әлмәндәр. Балдан ни була?
Әҗәл. Өйрәнеп алдым мин сине. Бал кабам дип, этлек эшләргә җыенасың.
Әлмәндәр. Юк ла инде. Нәрсә син ул чаклы? Кил, утыр, торма каршымда тасраеп. (Кружкага бал салып.) Йә, тотып куй минем исәнлеккә.
Әҗәл.