„Добро, тато. Те сфаќам јасно и гласно.“ Всушност, таа тоа го знаеше
одамна, но сметаше дека не се однесува на нејзините родители, како што
тој сега посочи. Меѓутоа, очигледно се однесуваше, така што научи уште
една лекција.
Џон ја запозна ќерка си со Пако, којшто управуваше со малото дуќанче, зеде филџан кафе и потоа ги остави да работат. Пако и Џон имаа меѓусебен
однос како на стари пријатели, но кога вториот си замина, првиот стана
претпазлив пред Дејзи.
Таа го прашуваше за бројот на трансакции во еден ден и за нивната
просечна вредност, за најпрометните периоди, како и за најпрометните
денови. Таа веќе ги имаше информациите до, и заедно со, претходниот
квартал, но сакаше да види колку е запознаен Пако.
Во четиринаесет часот одглуми дека е гладна и одвози. Меѓутоа, своето
фалбаџиско порше го одвезе само подалеку од видокругот, а потоа пеш се
врати во еден ресторан на плажата, дијагонално отспротива од киоскот, носејќи шамија на главата и очила за сонце, како маска на божемна
старлета. Со часови боцкаше салата од гргеч, проследена со сладолед, а ги
фотографираше сите што влегуваа во киоскот преку леќата за зумирање на
својот фото-апарат никон СРЛ.
Таа се израдува за своето откритие и сакаше да му го соопшти на татка
си додека вечераа истата ноќ, но му одолеа на искушението поради тоа што
тој ѝ го кажа утрината. Му кажа само дека за целосна анализа ќе бидат
потребни повеќе денови и дека нема да има потреба да ја запознае со
следниот бизнис до идната сабота или пак понеделник, како сака тој.
Таа недела секој ден се враќаше во ресторанот, на долг ручек, а
извештајот го напиша во петокот вечерта. Нејзината прва анализа беше
готова, за што таа беше неизмерно горда.
Ја претстави пред своите родители по петочната вечера.
По извештајот, кој одзеде дваесет минути, таа се осврна на своите
заклучоци.
„Мојот прв впечаток е дека менаџерот Пако или често не отворал или пак
ги филува бројките. Сепак, со задоволство известувам дека, и покрај тоа
што се чини дека Пако ја губи контролата врз фирмата, тој е искрен, и
вистински работи во сето пријавено време. Меѓутоа, концернот едвај вади
профит затоа што, под а) на луѓето им одговара да повлекуваат локална
валута директно од своите банкарски сметки со помош на картичка и под б) продажбата на травелер-чекови е со години во опаѓање, па тоа се одразува
на профитот.
„Ако се водиме според мотив заснован на профитот, разумно е да се
затвори концернот. Повратот може да се инвестира во некој од другите
бизниси, но сѐ уште не можам да кажам кој.“ Таа седна, додека мајка ѝ ѝ
аплаудираше.
„Зар не го прочита Дејзи ова добро, Џони? Како вистински
професионалец... и да не заборавиме: „Подобро да се спречи,