Sy is die dogter van ’n bekende Paarlse wynboer en kom uit ’n hegte gesin, saam met wie sy gereeld vakansie hou en waterski. Sy is lief vir motorfietsry en perdry. Haar ma is haar beste vriendin. Sy is fisiek sterk, want sy gim elke dag.
Te veel goeie dinge vir een man se vlees en bloed om dit te hou, het hy gevoel.
Vir hom was sy net te ordentlik, te lieftallig soet en goed om ’n Sport SA-swemdragmodel te wees – die meisies op hulle voorblad moet darem ’n stoute vonkel in die oog hê. En daarvoor móét jy al so ’n bietjie ervaring hê. Dit lyk nie eens vir hom of daar ’n man in Donna se lewe is nie.
Dan is daar ook die elitistiese hoek: ware modelle sien eintlik neer op swemdragmodelle en swemdragwerk. Veral iemand soos Donna wat al jare lank op die loopplanke in Parys, Londen en New York skeppings van die voorste modehuise dra.
Hoekom het sy die opdrag aanvaar? het hy oral probeer uitvis.
Maar noudat hy die romantiese interlude hier op die strand tussen haar en Chris gesien het, wonder hy nie meer nie. Dis skielik vir hom duidelik: dié ou hartebreker se sjarme is nog steeds dodelik. Hy wat Simon is, werk darem al lank genoeg saam met Chris om hom te kan peil.
Chris neem nou al vir die afgelope vyf jaar die foto’s vir Sport SA se swemdraguitgawe, en Simon het hom in dié tyd as buitengewoon professioneel leer ken. Iemand wat nie veel tyd saam met die manne bestee nie, behalwe as daar belangrike sport op die TV is. Maar waar Chris Naudé is, is daar altyd ’n skoonheid of twee in die rondte. En hierdie keer is sy teiken duidelik Donna Joubert.
Simon kyk met ’n siniese glimlaggie na waar Donna die teuels oor haar perd se kop swaai en die groot dier gemaklik bestyg. Sy kyk vir ’n oomblik uit die hoogte na hom af en swaai dan die perd om.
Dis net nie regverdig nie, dink Donna ontstig. Sy het gedink Simon Conradie is al skuins anderkant vyftig, en nou lyk dit of hy nie eens veertig is nie. Sy stem het haar ook onder ’n wanindruk gebring – dit het ’n diep grinterigheid wat hom veel ouer laat klink. Asook die enkele keer wat sy hom vlugtig in die halfdonker by ’n funksie gesien het.
’n Mens weet nooit met hierdie sportiewe tipes nie. Hy het die breë skouers van iemand wat beslis mededingend geswem het en die kuite van ’n fietsryer. Sy hare is kort geknip en ekstra blond van sonblootstelling. Sy vel het die tekstuur van iemand s’n wat dikwels in die buitelug is; dis duidelik dat hy versot is op sport. Hy lyk geensins soos iemand wat gedurende die dag agter ’n lessenaar inskuif nie. Sy groen oë lyk asof hulle gereeld verre horisonne opsoek, want daar is fyn plooitjies om hulle soos wat jy dikwels by seiljagvaarders sien wat hul oë op skrefies hou om in die verte te fokus.
Sy skud haar kop vir haar gedagtes en kyk vlugtig oor haar skouer. “Ek is bly om hier te wees, dankie. Gee my net tyd om ’n bietjie meer sonbruin te word. Julle het seker ’n paar dinge om te bespreek. Sien julle later by die hotel.”
Laat Simon Conradie maar sy eie gevolgtrekkings maak, dink sy terwyl sy die perd op ’n stap wegstuur. Ons is almal grootmense hier, wou sy vermakerig vir hom sê toe sy sien hoe intens hy na haar staar, maar sy het haar ingehou.
Tydens hulle telefoongesprekke wou hy oor en oor weet hoekom sy bereid is om vir ’n swemdraguitgawe te poseer. Is dit nie sleg vir haar beeld nie? Sy moes hom herhaaldelik verseker dat sy daarvan hou om alles ten minste een keer in haar lewe te probeer. Maar sy is seker sy het hom nie oortuig nie. As hy maar die waarheid kon geweet het . . .
Die man ontsenu haar elke keer wat sy met hom te doen kry. Hy het dit reeds op die telefoon en per e-pos reggekry. Hier ry sy nou weer met gloeiende wange weg. Sy kan nie ontken dat sy nonchalante blik oor haar en Chris se vurige omhelsing haar omgekrap het nie. Sy voel asof sy met haar hand in die lekkergoedfles betrap is.
2
Toe Donna veel later die ruim voorportaal van Hotel Beau Vallon binnestap, sit Die Droomlyf, Chloe Heiberg, en die klassiek mooie Michelle Malherbe in hulle volle swemdragglorie op die hotelstoep en ontspan. Beide lyk waaghalsig en avontuurlik in piepklein bikini’s, met kleurvolle drankies in die hand. Hulle knik verwelkomend en wuif uitbundig in Donna se rigting met skitterwit glimlagte.
Sy stap effe onwillig nader om hulle te groet. Sy het al saam met beide op fotosessies gewerk, maar is nie juis ’n bewonderaar van dié twee katterige glansmodelle wat knypies en krappies uitdeel asof dit gratis parfuummonsters is nie.
Hulle is ook die soort wat links en regs soentjies en drukkies uitdeel en dan agter jou rug kwetsende en sarkastiese opmerkings maak. Al twee is nogal bitsig op haar eie, kenmerkende manier en bekend vir hul snydende kommentaar. Hulle is ook so vol prima donna-nukke dat die fotograwe hulle fotosessies so vinnig as moontlik verbykry.
Met Chloe is daar boonop sprake van dwelmmisbruik. Sy is bekend as iemand wat impulsief en onvoorspelbaar is. Michelle het ’n eetsteurnis en vloek soos ’n matroos. Meer geslepe, agteraf en berekenend sal jy nie maklik kry nie. Sy stuur sommer maklik op ’n fotosessie iemand na sy peetjie.
In die modebedryf is al twee uiters mededingend en ambisieus. Daar is nie ’n teruggetrokke haar tussen hulle subtiel getinte blonde hare nie.
Hierdie twee is deel van die rede hoekom Donna ingestem het vir die Sport SA-kontrak. Haar twee beste vriendinne in die Kaap, die voormalige New Yorkse glansmodel Benita Raubenheimer en die vooraanstaande stilis Christina Roets, het haar uitgedaag om die fotosessie te doen. Om presies te wees, hulle het haar uitgedaag om te sorg dat nie Chloe of Michelle die voorblad haal nie.
“Girlfriend, daai poppies moet van die voorblaaie waai!” het Benita haar aangemoedig. “Hulle maak enige vrou se naam sleg.”
Dit het begin as ’n lekker lawwe grap toe hulle drie een aand op ’n partytjie lighoofdig was van vonkelwyn en min kos. Hoe om vir Simon Conradie te uitoorlê en hul twee aartsvyande te wys hulle kan op hul spesialisgebied aangevat en gewen word, het skielik vir Donna ook soos vet pret geklink.
Om alles te kroon, het Benita ’n Armani-rok op die spel geplaas: as Donna die voorblad haal, is die rok hare. En wat ’n droomrok is dit nie! Skouerloos en van ivoorkleurige sy wat sag om die knieë in valle uitklok. Die soort rok waarin jy wil trou . . .
Boonop het die loopplankseisoen in die modehoofstede van die wêreld nog nie begin nie. Donna het mooitjies ’n tydjie tussenin gehad waarin sy net een afspraak moes kanselleer om na hierdie eilandparadys te kom. Wie gaan in elk geval nee sê vir ’n betaalde vakansie op die Seychelle-eilande? ’n Week waarin sy nie in die geselskap van die beroemdes en bekendes hoef te wees nie. Wat ’n verligting. Die glanswêreld raak soms net te veel vir haar.
En Chris?
Donna het lank voor die weddenskap al geweet hy sal hier wees. Miskien het dit Benita-hulle se uitdaging om die twee blondines van die voorblad af te hou net ’n bietjie meer kleur gegee.
Haar en Chris se paadjies het die eerste keer gekruis tydens ’n fotosessie vir ’n vrouetydskrif. Die tipiese “Suid-Afrikaanse glansmodel kom huis toe vir Kersfees”-artikel is tydens haar laaste besoek aan die Paarl, haar geboortedorp, gedoen. Sy moes op haar ouers se wynplaas tussen die wingerde en in die kelder, sowel as aan ’n gedekte Kerstafel onder die diepgroen akkerbome saam met haar gesin poseer.
Chris wou ook ’n sonsondergang oor die Bolandse berge afneem. Ná ’n lang werkdag het sy vir hulle ’n verkilde bottel van haar pa se beste chardonnay saam met kaas en beskuitjies ingepak, en hulle het met die perde berg-op gery om die beste vista vir ’n foto te kry. Dis toe dat sy ontdek het wat ’n uitstekende perderuiter die voormalige wildbewaarder is.
Ná ’n wilde jaagtog die veld in, het hulle uitasem tot stilstand gekom. Sy moes ruiterlik erken dat hy die resies teen haar en haar Arabier-hings, Sachen, gewen het. En dit op ’n perd waarmee hy toe pas kennis gemaak het, boonop met ’n kamera om sy nek.
“Perde is duidelik in julle