(1618–1656) – książę, koniuszy wielki koronny i starosta łucki, jeden z najbogatszych magnatów Korony. [przypis redakcyjny]
146
sub tutela (łac.) – pod opieką. [przypis redakcyjny]
147
exemplum (łac.) – na przykład. [przypis redakcyjny]
148
afekt (z łac.) – uczucie; tu: miłość. [przypis redakcyjny]
149
pocztowy – członek pocztu, sługa. [przypis redakcyjny]
150
dysymiluje (z łac.) – ukrywa, przemilcza. [przypis redakcyjny]
151
negligenter (łac.) – niedbale, obojętnie. [przypis redakcyjny]
152
mens, mentis (łac.) – umysł, rozsądek; zdrowie psychiczne, tu B. lp mentem. [przypis redakcyjny]
153
wasze – skrót od: wasza miłość pan. [przypis redakcyjny]
154
siła (daw.) – wiele, dużo. [przypis redakcyjny]
155
g'rzeczy (starop.) – do rzeczy, rozsądnie, na temat. [przypis redakcyjny]
156
o ryżą kosę – o rudy warkocz; tj. o ładną kobietę. [przypis redakcyjny]
157
Zachciało się Chmielowi Czaplińskiej czy też Czaplińskiemu Chmielnickiej – powstanie Chmielnickiego poprzedził konflikt pomiędzy nim a Czaplińskim o nieznaną z imienia kobietę, zwaną „Heleną kresową” (w nawiązaniu do Heleny Trojańskiej), która najpierw była kochanką Chmielnickiego, a potem żoną Czaplińskiego. [przypis redakcyjny]
158
chan – władca Tatarów, Islam III Girej (1606–1654). [przypis redakcyjny]
159
zali (starop.) – czy. [przypis redakcyjny]
160
niech ona znajdzie taki przytułek, jakiego i ja będę szukał – tj. klasztor. [przypis redakcyjny]
161
Krzywonos, Maksym (ukr. Krywonis, zm. 1648) – jeden z przywódców powstania Chmielnickiego, brał udział w bitwach pod Korsuniem i pod Piławcami, zdobył Bar, Krzemieniec i Połonne oraz Wysoki Zamek we Lwowie, gdzie zmarł kilka dni po bitwie. [przypis redakcyjny]
162
Kamieniec Podolski – miasto i zamek w płd.-zach. części Ukrainy, ok. 140 km na południe od Tarnopola i Zbaraża; naturalna twierdza w zakolu rzeki Smotrycz opierała się oblężeniom tureckim i kozackim aż do 1672 r.; po panowaniu tureckim (1672–1699) pozostał w Kamieńcu muzułmański minaret przy katedrze św. Piotra i Pawła. [przypis redakcyjny]
163
dobrudzcy Tatarzy – orda tatarska z zachodu, terenów dzisiejszej Mołdawii i płd. Ukrainy. [przypis redakcyjny]
164
białogrodzka orda – Tatarzy, mieszkający w Białogrodzie; Białogród a. Akerman (dziś ukr.: Biłhorod-Dnistrowskij) – miasto położone nad limanem Dniestru, ok. 20 km od Morza Czarnego, na terenie dzisiejszej płd. Ukrainy, ok. 50 km na płd. zach. od Odessy, założone w VI w. p.n.e. jako kolonia grecka, w XVII i XVIII w. w rękach tatarskich. [przypis redakcyjny]
165
Zasławski-Ostrogski, Władysław Dominik (1618–1656) – książę, koniuszy wielki koronny i starosta łucki, jeden z najbogatszych magnatów Korony. [przypis redakcyjny]
166
Konstantynów (dziś ukr.: Starokonstantyniw) – miasto w środkowo-zachodniej części Ukrainy, założone w XVI w. przez magnatów Ostrogskich, twierdza obronna przeciw najazdom tatarskim. [przypis redakcyjny]
167
towarzyszów – dziś popr. forma D. lm: towarzyszy. [przypis redakcyjny]
168
chutor a. futor – pojedyncze gospodarstwo, oddalone od wsi; przysiółek. [przypis redakcyjny]
169
Zbrucz, Smotrycz, Studzienica, Uszka, Kałusik – rzeki w zach. części Ukrainy, w dorzeczu Dniestru. [przypis redakcyjny]
170
Jahorlik – rzeka w płd.-zach. części Ukrainy, lewy dopływ Dniestru; miasteczko i stanica wojskowa u ujścia rzeki Jahorlik do Dniestru, ok. 150 km na płd. od Bracławia, wówczas przy granicy z Mołdawią i Turcją, dziś na terenie Mołdawii. [przypis redakcyjny]
171
basza a. pasza (z tur.) – wysoki urzędnik turecki; pan. [przypis redakcyjny]
172
Chocim (ukr. Chotyn) – miasto i twierdza nad Dniestrem, ok. 20 km na południe od Kamieńca Podolskiego, wówczas na granicy z podporządkowaną Turkom Mołdawią, dziś w płd.-zach. części Ukrainy. [przypis redakcyjny]
173
Raszków – miasteczko nad Dniestrem, dziś na terenie płn. Mołdawii. [przypis redakcyjny]
174
czerń – chłopstwo. [przypis redakcyjny]
175
mołojec (ukr.) – młody, dzielny mężczyzna, zuch; tu: Kozak. [przypis redakcyjny]
176
Bracław – miasto i stolica województwa, należącego do Rzeczypospolitej, dziś miasteczko w centralnej części Ukrainy, ok. 60 km na płd. wschód od Winnicy. [przypis redakcyjny]
177
watażka – dowódca oddziału kozaków lub bandy rozbójników. [przypis redakcyjny]
178
bat'ku (ukr.) – ojcze. [przypis redakcyjny]
179
Ne zderżymo (ukr.) – nie damy rady, nie wytrzymamy. [przypis redakcyjny]
180
kiścień – rodzaj broni, złożonej z trzonka i kolczastej kuli na łańcuchu. [przypis redakcyjny]
181
wraży (z ukr.) – wrogi, nienawistny. [przypis redakcyjny]
182
hołowu spasajete (ukr.) – (własną) głowę ratujecie. [przypis redakcyjny]
183
siła (starop.) – dużo, wiele. [przypis redakcyjny]
184
komunik (daw.) – jeździec, kawalerzysta. [przypis redakcyjny]
185
pocztowy – członek pocztu, sługa. [przypis redakcyjny]
186
towarzyszów – dziś popr. forma B. lm: towarzyszy; towarzysz – rycerz, szlachcic. [przypis redakcyjny]
187
na spasenie Lacham (z ukr.) – na ratunek Polakom. [przypis redakcyjny]
188
na pohybel (ukr.) – na zgubę, na śmierć. [przypis redakcyjny]
189
dziegieć – lepka, gorzka substancja pochodzenia roślinnego, używana jako smar, klej, impregnat, lek przeciw chorobom skóry i in. [przypis redakcyjny]
190
altembas – kosztowna tkanina z wypukłymi wzorami, przetykana złotymi nićmi, rodzaj brokatu aksamitnego. [przypis
