Historia żółtej ciżemki. Domańska Antonina. Читать онлайн. Newlib. NEWLIB.NET
NEWLIB.NET

Historia żółtej ciżemki. Domańska Antonina

Читать онлайн.

Автор: Domańska Antonina
Издательство: Public Domain
Серия:
Жанр произведения: Повести
Год издания: 0
isbn:
Скачать книгу
co mi to za starosta, co do nikogo nie przypija! Hej, kumotrze, za zdrowie wasze!

      Ktoś nalał miodu kubeczek.

      – Pij, pij, to dobre, słodkie…

      Wypił, zasmakowało, dali jeszcze, wypił i drugi kubek.

      Drużba go spuścił z rąk, bo mu pilno było do tańca; kobziarze już zaczynali buczeć. Ale dziewczęta się wymawiały, że zmęczone i głodne, że muszą jeszcze przekąsić.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Wit Stwosz (ok. 1448–1533) – niemiecki rzeźbiarz, grafik i malarz, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli późnego gotyku w rzeźbie. Mieszkał i pracował w Krakowie w latach ok. 1477–1496. [przypis edytorski]

      2

      Michałowski, Piotr (1800–1855) – malarz, organizator życia społecznego i gospodarczego, uczestnik powstania listopadowego. [przypis edytorski]

      3

      Kremer, Karol (1812-1860) – architekt krakowski. [przypis edytorski]

      4

      mię – dziś popr.: mnie. [przypis edytorski]

      5

      jeszce… juz (gw.) – jeszcze, już; w wielu gwarach polskich występuje zjawisko mazurzenia, tj. wymowy głosek „cz”, „ż”, „sz”, „dż” jako „c”, „z”, „s”, „dz” (mazurzeniu nie podlega „rz”). [przypis edytorski]

      6

      ady a. dyć (daw.) – przecież, właśnie, ale. [przypis edytorski]

      7

      kiej (gw.) – kiedy, skoro. [przypis edytorski]

      8

      jagły – kasza. [przypis edytorski]

      9

      on, onego (daw.) – ten, tego a. on, jego; tu B. lp r.n. ono: to. [przypis edytorski]

      10

      postronek – sznur. [przypis edytorski]

      11

      obiadować (daw.) – jeść obiad. [przypis edytorski]

      12

      zawdy (daw.) – zawsze. [przypis edytorski]

      13

      chłoposko (gw.) – chłopisko, chłopaczysko. [przypis edytorski]

      14

      dziewiąci – dziś popr.: dziewięciu. [przypis edytorski]

      15

      dawać pozór – zwracać uwagę, pilnować. [przypis edytorski]

      16

      coby (gw.) – żeby. [przypis edytorski]

      17

      statki – tu: naczynia. [przypis edytorski]

      18

      ino (gw.) – tylko. [przypis edytorski]

      19

      postoły – obuwie z łyka (łapcie) a. ze skóry zwierzęcej (skórznie). [przypis edytorski]

      20

      juści (gw.: już ci) – oczywiście, rzeczywiście, w istocie. [przypis edytorski]

      21

      kamionka – gliniane naczynie. [przypis edytorski]

      22

      wedle – obok, przy. [przypis edytorski]

      23

      spominać (daw.) – wspominać. [przypis edytorski]

      24

      Sprawiedliwie gadają Piotr (gw.) – Piotr mówi prawdę. [przypis edytorski]

      25

      o bitwie pod Warną – Szczegóły historyczne o bitwie pod Warną wzięte z Kroniki Bielskiego. [przypis autorski]

      26

      moiściewy (gw.: moiście wy) – zwrot do słuchaczy, wyrażający emocje; dosł. jesteście moi, tj. moi drodzy. [przypis edytorski]

      27

      niewiela (gw.) – niewiele. [przypis edytorski]

      28

      Władysław III Warneńczyk (1424–1444) – syn Władysława Jagiełły, król Polski (1434–1444) i Węgier (1440–1444). [przypis edytorski]

      29

      leciech (daw.) – dziś popr. forma Ms. lm: latach; w jednych leciech: w tym samym wieku. [przypis edytorski]

      30

      łacnie (daw.) – łatwo. [przypis edytorski]

      31

      mi się na pięćdziesiąty szósty obróciło (gw.) – skończyłem pięćdziesiąt sześć lat. [przypis edytorski]

      32

      roki, roków (gw.) – lata, lat. [przypis edytorski]

      33

      znać (gw.) – wiedzieć. [przypis edytorski]

      34

      Huniad – właśc. Jan Hunyady (1387–1456), magnat węgierski, wojewoda siedmiogrodzki, po śmierci Władysława Warneńczyka regent Węgier, sprawujący władzę w zastępstwie czteroletniego nowego króla. [przypis edytorski]

      35

      Siedmiogrodziany

Скачать книгу