Upadek Premiera - opowiadanie erotyczne. Alexandra Södergran

między prezydentem a bezdomnym żebrakiem. Pociągało go to na swój sposób. Uważał, że to dość inspirujące. Była w tym jakaś władza, a Dragan kochał władzę. Jednak teraz aż swędziały go palce, żeby dać jej pstryczek w ucho. Przytrzymał się mocniej krawędzi stołu i spojrzał na nią.

      – Czy ty w ogóle wiesz, kim jest premier?

      – No tak, znowu coś, czego nie wiem – zadzwoń na policję! „Uważaj, żeby przy okazji słońce nie spadło z nieba” – pomyślała, nie przestając się zajmować swoimi myślami.

      – Niee – przyznała.

      Padły kolejne pytania, ale już po chwili zdołała odciąć się od tembru jego głosu, z taką łatwością, jakby ściszała w pilocie dźwięk. Po chwili rozejrzała się po sali, dostrzegając, jak światło padające z żyrandoli pięknie błyszczy na rozłożonych talerzach. Ludzie siedzący przy stołach przypominali postacie z filmu. Nudnego kina rodzinnego.

      I wtedy go dostrzegła. Zapomniała o całym świecie. Czuła się, jakby cofnęła się o dwadzieścia lat. Miłość jej życia. Ta pierwsza. Siedział otoczony sporą grupą, odzianych w garnitury mężczyzn i w towarzystwie kilku kobiet. Niektórzy z facetów wyglądali na ochroniarzy. Stanowił centrum całego towarzystwa.

      „Może został mafijnym bossem” – pomyślała i ogarnęło ja uczucie głębokiego szacunku. Przyjemny dreszcz przebiegł jej po plecach. Dragan zupełnie zniknął z jej horyzontu.

      Założyła nogę na nogę i zaczęła wymachiwać stopą. Nie przestawała wpatrywać się intensywnie w swoją utraconą miłość, spoglądając w poprzek lokalu tak długo, aż w końcu złowiła jego spojrzenie. Miał obojętny wyraz twarzy. Próbowała utrzymać jego uwagę. Oblizała usta. Czy naprawdę jej nie rozpoznał?

      Ponownie na nią spojrzał. Z wahaniem, ale i z większym zainteresowaniem.

      Wtedy dała z siebie wszystko. Z odpowiednią wyrazistością zaczęła głaskać się po udach, aż jej sukienka podciągnęła się do góry. Gdy upewniła się, że nadal jej się przygląda i że nikt tego nie zauważył, z najwyższym spokojem ściągnęła majtki. Równie czerwone jak jej sukienka. Bez pospiechu, z wielką gracją otworzyła torebkę, zwinęła starannie majteczki i włożyła je do środka. Nikt z gości niczego nie zauważył. Posłała mu ukradkowe spojrzenie, które mówiło „chodź tutaj i weź mnie”, po czym podniosła się z krzesła. Dragan przyjrzał jej się pytająco, ale go zignorowała. Z wyrazem złości na twarzy sięgnęła po swój telefon. Z gracją opuściła salę, nie oglądając się za siebie.