Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1. Fatma Axmed kızı Nabieva

uşaq kimi, atası qızını sinəsinə sıxaraq alnından öpüb – Aylına: bax buda mənim ərköyün şıltaq qızım. Nərgiz – atasına: biz tanış olduq Aylınla, sevdim onu görən kimi cox şirindir, atası – qızına: cox gözəl qızım sevindim tanışmışsınız. Əyləşin buyurun ayaqda qalmayın Aylınla Kamillə oturdular, Nərgizdə gəlib Aylının yanında əyləşdi, başını ciyninə qoyub baxdı. Atası – olara: anan yoxmu? Kamil – atasına: Ramizlə mətbəxtdədilər. Atası oturmadan – olara: mən bir baxım Ramizi görməyən bir aydır darıxdım oğlum ücün getdi. Nərgiz Aylının əlini sarıqlı görüb, əlinə nə olub? Aylın əlinə baxıb – Nərgizə: ehtiyatsızlıqdan qab yuyarkən kəsdim, Kamilə baxdı ki başqa söz deməsin Nərgizin yanında. Kamil dərindən nəfəs alıb kənara baxdı, Nərgizin ürəyi yandı Aylının əlinin kəsilməsinə – Aylına: ayy yazıq cox açıtmışdır, ehtiyat et birdə kəsmə tamammı? Aylın Nərgizə baxıb gülümsədi. Tamam olaram ehtiyatlı sən üzülmə, Nərgiz – qardaşına: Aylınla məni gəzməyə aparaçaqsınızmı? Kamil baçısına kefsiz baxdı, Aylın tez çavab verdi Kamiln əvəzinə – Nərgizə: nə hünərləri var birçəcik baçılarını aparmasınlar. Sən hara desən aparaçaqlar elə deyilmi qardaşı? Kamilə baxdı ki qızın xətrinə dəyməsin, Kamil sevindi Aylının bir anlıq başqa bir şeydən danışaraq fikrini dağıta bildiyinə görə. Kamil – Aylına: əlbətdə səndə gələçəksənsə gedərik apararam hara istəsəniz, Nərgiz uşaq kimi şad oldu Aylına qısılıb quçaqladı, urra nə yaxşı gəzməyə gedəçəyik birlikdə, qardaşım hara desək aparaçaq. Aylın Nərgizin ciynindən tutub özünə sıxaraq şiltaqlığına baxaraq gülümsədi, anası gildə gəldilər əllərində qəhvə dolu sini ilə, Ramiz yardım etdi qəhvələri paylamağa. Ramiz – Solmaza: anam əyləş mən həll edərəm, atasıda kecib əyləşdiyində Aylının kəsilmiş əlinə baxaraq dərindən nəfəs aldı, mətbəxtdə arvadı anlatmışdı ərinə olanları, kimsə Aylının əli haqda soruşmadı artıq Nərgizdən başqa, hamı kecib əyləşdilər yerlərində. Solmaz – Aylına: bax qızım bu gündən səndə bizim qızımız sayılırsan, tez – tez gələçəksən bura danışdıqmı? qızımda tək darıxır evdə birlikdə vaxtınız gecər darıxmazsınız. Aylın – arvada: cox sağolun gələrəm Solmaz xala, əridə arvadının sözünə dəstək oldu – Aylına: öz evin bil qızım utanmağnı – cəkinməyini istəmirik, Nərgiz Aylının qəhvəsini birazda yaxınına qoydu. Sənin əlin yaralıdır mən qulluq edim sənə, Aylın Nərgizin uşaq kimi xasiyyətinə – danışığına baxıb gülümsəyərək, təşəkkür etdi – Nərgizə: cox sağol baçım, artıq belə baçım var müharbəyə belə könüllü gedərəm yaralanmaqdan qorxmaram. Nərgizin sözündən hamı bi kef olsalarda Aylının zarafatına gülümsəyərək baxdılar, Solmaz – Aylına: bu gün burda qalmanı bizimlə söhbət etməni istəyirik, yaxındanda tanış olarıq söhbət edərik nə deyirsən qızım? Aylın – arvada: başqa vaxt gələrəm Solmaz xala. Birdən xatırladı nəyi isə – Ramizə: unutduq şirinyatı maşında, Ramiz tez ayağa qalxıb – Aylına: indi gedib mən gətirərəm, Kamildən maşının acarlarını götürüb getdi. Arvad – Aylına: nə şirinyatdı qızım? Kamil – anasına: yolda maşını zorla saxladıb şirinyat aldı bildiyində bura gəldiyini, qonaq gəlirəm əli boş olmaz deyə tutdurdu. Anası gülümsəyərək, – Aylına: qızım sənin gəlməyin bizi cox şad etdi gərək deyildi zəhmət cəkmisən, sən gəl şirinyatı məndən olsun tamammı? Aylın – arvada: bir şey deyil Solmaz xala. Böyüklərimdən elə gördüm, adətimizdə var gedilən evə əli boş getməzlər deyərdilər, əri gülümsəyib arvadına baxaraq Aylının mətəfətindən – mədənyyətindən xoşu gəldiyini işarə etdi.

      Ramizlə Aylın geç gəldilər evə hamı yatmışdı, Aylın – Ramizə: geçən xeyrə qalsın birdənəm, cox sağolun ikinizdə bu günkü gün ücün. Ramiz – Aylına: geçən xeyrə çanım xoşdur, əlini gözlə yatarkən əzilməsin açımasın, cəkinmək yox nə isə lazım olsa məni oyat tamammı? Aylın – Ramizə: Allah rahatlıq versin lazım olsa deyərəm yat səndə, otagına getdi. Ramiz – Aylına: sənədə canım, otagının qapısını acıb otağına kecdi.

      Kamildə yatagına uzandı dərindən nəfəs alıb fikirləşirdi, axlından cıxmırdı bu gün olanlar ürəyi sıxıldı yerində oturdu, dərindən nəfəs alıb telefonunu götürüb bu günkü Aylınla Sənubərin danışığına qulaq asdı təkrar. Qulaq asarkən gözlərini bir nöqtəyə zilləyib baxdı, öz – özünə: sən bunu belə qoymayaçaqsan bilirəm pis qadın, yenə bir şeylər qarışdıraçaqsan dayanmasan rahat əvəz cıxmadan. Yazıq qıza daha nələr edəçəyini bir Allah bilir, birdə pis əməlləri olan sən, Ramizə zəng etdi alo yatmamısan ki? qulaq as nə deyirəm. Coxda rahat yatma, gözün – qulağın Aylında olsun anladınmı məni? mən cox narahatam bu geçədən. Kamil biraz qulaq asıb dərindən nəfəs aldı, – Ramizə: yaxşı sənədi ümidim geçən xeyirə qalsın, telefonu söndürüb kənara qoydu yatağına uzandı, ançaq gözünə yuxu getmədi baxa qaldı.

      Səhər acılmışdı Aylın yerindən qalxıb həyətə gəldi, Məlik həyətin qapısından cıxırdı ki Aylın arxadan səslədi, Məlik dayı gözlə məndə səninlə gəlirəm. Kişi Aylını gözlədi, Aylın catıb – kişiyə: sabahın xeyir Məlik dayı, mehribanlıqla – Aylına: sabahın xeyir qızım, xanım əsəbləşməsin yenə mənimlə gəldiyinə görə. Aylın əliylə Məliyin qolundan tutub – kişiyə: gedek sən ona fikir vermə, birdəki unutdunmu özün dedin səbir edim, bax edirəm sənin xətrinə gülümsədi. Özün duydun o dəfə mənə dayım içazə verdi səninlə hara olsa gedə bilərəm dedi, qapıdan cıxdılar Məlik Aylının əlinə baxdı – Aylına: əlinə nə olub qızım? Aylın olduğu kimi dedi – Məliyə: xanım qabların icinı kəsik finçan qoyub ki mən əlimi kəsim. Kişi Aylına baxdi dayanıb getdiyi yerindən ayaq saxladı, – Aylına: qızım anlayıram səni sevmir xanım, ama bu qədərinidə etməz, arxadan səs eşidildi – Məliyə: etdi düz deyir Məlik dayı. Aylınla Məlik dönüb baxdılar Ramiz idi gələn, yaxınlaşıb – kişiyə: Aylın düz deyir Məlik dayı anam etmiş bilərəkdən, ançaq bundan sonra Aylına yan baxışlarıyla belə baxa bilməyəçək, əks halda bilir başına gələçəkləri. Kişi eşitdiklərindən baxa qalmışdı pərt, – Ramizə: neçə yəni düz deyir? xanım bilərəkdənmi etmiş bunu? Ramiz kişinin qolundan tutub gedəyin coxdandır məndə getməyən dostuma – xalama. Məlik sağ – solunda özüylə məzarlığa doğru addımlayan Aylınla Ramizə baxıb fəxr etdi, gözlərində sevinc işığı göründü, eyni andada göz yaşlarına hakim ola bilmədi gözlərinin yaşını qoluna sildi uşaq kimi. Aylınla Ramiz anladılar kişinin kövrəldiyini, Aylın bir qoluna, Ramizdə o bir qoluna qollarını salaraq mehribanlıqla yanınça getdilər.

      Kamil geçəni yata bilməmişdi anası gəlib yanında oturdu, oğlunun saclarını sığallayıb mehribanlıqla – oğluna: oglum səhər yeməyinə qalxmadın yatmadınmı sən geçə? Kamil gözlərini acıb anasına baxı. Anası – Kamilə: oğlum xəstələnməmisən ki? bu qədər yatmazdın sən hec, hər səhər qacardın idman edərdin bu gün qalxmadında yerindən, Kamil anladı yatıb qaldığını – anasına: yox anacan narahat olma xəstə deyiləm. Bu geçə geç yatdım oyana bilmədim, anası oğlunun saclarını mehribança sığallayaq, Aylına olanlarla əlaqəlidir bilirəm narahatsan bu aralar, ançaq bax Sənubəri lazımı yerinə otuzdurdu Ramiz. Calış artıq üzülmə tamammı oğlum? Kamil yerində oturub əlini üzünə cəkib