– Zoals, heh. – vastgezette Idot. – op de tractor.
– Wat vervolg je, salaga? – Harutun woedde. – Op een tractor krast het. Ga zitten, klootzak! Voor het leven!!!
– Ja, ga zitten, jij, anders sta je als een haak. Daar, ga op de veranda zitten. – stelde Bed bug corporal voor.
– Kortom, de grap was in de praktijk. – het begin van Idot.
– En wie heb je gestudeerd? vroeg Klop.
– Ja, voor een tractorbestuurder-generalist. Nou, ze stuurden naar de plannen, hennep om te reinigen voor touwen. Een dekzeil voor uw UAZ van henneptouwen is genaaid.
– Hier is hoe? – verrast Ottila. – en wat?
– Nou, ze zetten me op een cannabisoogstmachine.
– En wat is dit? vroeg Klop.
– ja. – Bevestigde Incephalopath.
– En waar weet je dat? – verrast Klop.
«Ik ben in mijn jeugd, Apchi,» begon Harutun, maar Idot ging verder:
– … was een drugsverslaafde.
– Zwijg, puppy! – Harutun was opgewonden. – je speelt, apchi, je gaat lang zitten.
– Rustig aan, Harutun. – Klop glimlachte. – doorgaan.
– Nou, in mijn jeugd woonde en studeerde ik in de Kaukasus in Sharaga, en we hadden een onderwerp – landbouwmachines werden genoemd. Dus gingen we door een cannabisoogstmachine. Zij, upchi, klampt zich vast aan Wit-Rusland of MTZ-40. Voot, Apchi.
– En wat is de volgende stap? – wendde zich tot het kind.
– Nou, ik ga naar boven … – vervolgde Idot.
– hoe is het? vroeg Klop.
«Ja, zoals combineert, apchi, de een na de ander,» verklaarde Intsephalopath. – alleen we hebben een detachement, en apchi, ze hebben een ladder.
– Ik snap het. En wat nu?
– Nou, ik ga. – het begin van Idot.
– Ik werd meteen dronken. – Klop toegevoegd.
– Wat, apchi, hennep is de zee. – Harutun vastgemaakt.
– Nee, chef, we werden door een UAZ met een districtpolitieagent en een verpleegster naar een tractor gebracht. Een bash met een ranetka kon worden gedragen, maar niet meer. De arts oefent voortdurend druk uit. Er zijn geen ramen op de tractor, de hitte, alleen het dak en de wind, zowel van de kachel als van het geroezemoes. Vier uur lang is de shift zo ademend dat roken niet nodig is. Je zit er immers zelf in. HIER. En over de velden langs de weg tussen de stuivers, vangen de Kazachs in een jeep de tractor en rijden omhoog, roepend: «Open de trommel. Ja.», Maar als je hem niet opent, zullen ze doden. Dus je gehoorzaamt. Je reinigt de trommelbladen van stof en het stof is Galimovy-hasj. Hiervoor gooien ze geld in de cabine en dumpen ze. Tot vijf kilogram getrokken gewicht, tel, pent!? De wedstrijdkop voor drie uur beslaat vijf. Dit is het onderwerp.
– En zo weinig en drie? – vroeg zoon Izya, die stilletjes luisterde. – om te proberen.
– Nou, hij sprong het huis in, eikel. Zie je niet dat ik het vraag?
– Laat hem luisteren, het is legaal en leerzaam – de moeder, die ook haar oor warmde, onderbrak. – wat is de volgende stap?
– Nou, kortom, ik ga, het geroezemoes vliegt en het bedekte me, maar ik wreef er niet over, ik snoof gewoon de lucht op. En ik kijk, de partner rijdt voorop en hij zal uit de tractor springen en opzij rennen, en de tractor rijdt nog steeds. Ik kijk in de spiegel en een UAZ-politieagent en een arts benaderen een verandering in ploegendienst. Ik ben niet ter plaatse. En vanuit de UAZ rende de pent na de weggelopen sidekick om in te halen.
– En waarom reed hij zo, verwijt je? – bug Klop.
– Gerookt, idioot, vóór het maaien. En het gezoem van wind, in het algemeen, vernietigde de toren van de arme kerel en het leek hem dat hij de vliegen maaide op de plannen voor geplande, naar uw mening – koeriers. En toen, per type, verbrandden de pentes. Nou, hij is de schuldige.
– Hallo hah hoh huh huh. Klop grinnikte en Harutun hing ergens in de Kaukasus… en wat vingen ze?
– Ja, over een uur. En de tractor vloog het kanaal in.
– Leuk, apchi, daar. – Arutun zoog een snot op.
– Ja, leuk. – ondersteunde Idot. – Nou, ik ging?
– Hehehehehe … – De bedwants hield langzaam op met lachen. – Ga, en morgen om 12.00 uur kom je. Je wrijft er nog steeds over, en dan zullen we je weer vangen, we zullen je meenemen en we zullen je zeker planten.
– waarvoor? – Idot was verrast en snikte.
– Harutun, ontvang zijn abonnement om niet te vertrekken. – Het insect stond op en boog zijn rug.
– Of misschien zijn we het daarmee eens? – stelde Idot voor, die meteen stopte met huilen. – Morgen komen we met een varken, we zullen zien. Alles gaat beide uit. Ik ben moe De werkdag is voorbij.
– Kom op, apchi, idioot. – stelde Harutun voor en ging naar de uitgang.
– Idot. – volgde de lijfjongen.
– … En met een varken, breng je mij een ram. Begrepen -Arutun stopte en sloeg Idot vooraan over. Toen Idot de leiding nam, schopte Harutun hem in de kont en duwde hem in de rug, hardop lachend…
Ze vertrokken snel en Ottila ging naar het huis voor het avondeten…
Apulase TWEEDE
Ottila opende zijn vernauwde ogen en onderzocht op onverklaarbare wijze de keuken. Er was een banneling en hij wilde vreselijk eten, maar de tafel was leeg.
– wat was dat? dacht hij. – Het is bedekt!
Ik ontdooide de tranen van mijn stoel en ik wilde gewoon beginnen met het verzamelen van voedsel op de tafel, toen hij werd bewaakt door een stil en gelukzalig gekreun uit de slaapkamers van het woongedeelte van de hut.
– Sarah? – flikkerde in zijn hoofd. – Maar zij …?!
Sarah was de eerste dochter van Ottila en Isolde, maar ze had een aangeboren afwijking, dat wil zeggen, ze was doof in beide oren vanaf de geboorte, blind in beide ogen en dom, met andere woorden, blind stom en daarom hoefde ze niet eerder te worden vertegenwoordigd. Maar nu is de tijd gekomen, vooral omdat het gekreun uit de diepten van de hut van haar was. God heeft haar trouwens een mooi figuur en een mooi gezicht gegeven.
Maar hij schaamde zich voor een ander stuk nieuws dat door een arts uit St. Petersburg werd uitgezonden, de dag na het onderzoek, toen Sarah ziek werd en haar vader serieus aan haar dacht.
– Zij, vader, is zwanger en dit maakt haar ziek. – concludeerde de arts snel.
– En wie is de vader? Tenslotte komt niemand naar haar toe?! – verrast Klop. – Naast huishoudens.
– onbekend. DNA-testen kunnen worden gedaan, maar deze interventie kan de ontwikkeling van het kind verstoren. Als je geboren wordt, zul je zien: de vader is een neger of een Chinees. – antwoordde de arts en liep snel weg. Izzy volgde hem.
– Dokter, bedankt dat je me niet hebt opgegeven.
– Ten eerste, dank u niet te krijgen van…
– Oh, sorry, doc. – en Izya haalde een chequeboek uit zijn zak en scheurde de cheque af met het eerder aangegeven nummer en overhandigde hem aan de arts.
– Maar weet, de dokter stak zijn hand uit naar de rekening. – bloedmenging, dit is gevaarlijk. In negenentachtig gevallen kan de foetus erg verkeerd lijken.
– Hoe