– - Бале!! – ҳама ҷавоб доданд.
– -… Ва дар ҷустуҷӯи Замини нав ба сӯи Нур нур фиристед. – идома дод Семисрак. – Барои ман таъхири вақт нест, Галупия аллакай якчанд маротиба кам шудааст. Шоҳинҳо мемиранд ва хусусан дар ҷавонӣ. Ва бо фиристодани як гурӯҳ, гурӯҳи ғоратгарон ё гурӯҳ, ҳадди аққал каме умеди онҳо хоҳад буд. – ва Semisrak хор кард…
Бо овози узви шӯрои олӣ хомӯшӣ вайрон шуд.
– - Оҳ, лорд генералисифилис. Онҳо қатлкунӣ намекарданд, аммо онҳо суханронӣ мекарданд. – бо суханони Черевич Чморико, ки яке аз мушовирони наздиктарини Худованд буд.
– - Хомӯш кунед, schmuck, ман сухани худро тамом накардаам!!! – Владяка хашмгин шуд ва устухонҳояшро ба сӯи Чморико такон дод. – Ҳамин тавр… Ух… Ҳамин тавр, кашидан маъно надорад. Аммо фиристодани гурӯҳ, ҳадди аққал каме умеди ночизе хоҳад буд… M-ҳа.. Оё ман ин пешниҳодро дар ҷое дида будам?! – Вай худро аз ҳама тараф тафтиш кард, чеҳраи худро тағир дод, ба шохҳояш истод, ҷаҳида шуд, пас ба устухони пойҳояш истод, сар зад ва сарашро фарёд зад. – Заек, чӣ хуке бо ин суханон дар сари ман бо ҳукмҳои такрорӣ омадааст??
– - III. – ларзонд Зак.
– - Оё ман аблаҳе ҳастам, ки ҳамон чизро такрор кунад? Қувваи худро ба такрорӣ сарф кунед. Шумо намедонед, ки забон аз… фикр?!
– - Дар куҷо?
– - Дар Караганда!! Шумо барои ин шармандагии ман, Худи Генералисипилис, Парвардигори тамоми Галупия, зеҳни диктатураи Галупия хоҳед рафт. Вохурй Шумо аввалин волонтёре хоҳед буд, ки дар ҷустуҷӯи гурӯҳ бошед. Ва шумо аввалин қаҳрамон дар таърихи шобла ё банда ё колонияи мо хоҳед буд.
– - Эй Парвардигор, раҳмат кун!! Ахахахахахахаааааа!!! – хитоб кард Зак – Ман намехоҳам қаҳрамон бошам. Ахххх!!
– - Ва нуқтаи!!! (булбул) – Худованд ғарқ шудааст. «Шумо чӣ доред, Ваҳй Чмор Ико?.. Ва шумо, Зека, биравед.»
– - Ташаккур, эй Парвардигори ман, ман мехостам аз шумо пурсам, ва ғайр аз ман боз кӣ хоҳад рафт? – Черевич Чмор Ико пурсид.
– - Шумо!
– - Ман?
– - Шумо, албатта, дар оғози сафар хоҳед буд. Мехоҳед мисли ман қаҳрамони Галупия бошед? – пурсид Semisrak Chmor Iko. Ин ҳама чизро аз ногаҳонӣ ошкор мекард, агар он бошад.
– - Ман? Оё ман омода набошам Намедонам… Ва «сафари корӣ» чист?
– - Сафари корӣ як гурӯҳ ва гурӯҳ як сафари корӣ мебошанд. Умуман, Касулия Зак шарҳ медиҳад, вай медонад, ин салоҳияти ӯст. – Владяка дар устухони пой ё дар одамони оддӣ бархост – Мос.
– - Ман тайёр нестам. Бигзор ягон каси дигар – дар Черевич хок рехта бошад.
– - На хок ва на ғуссае ба монанди Касулия. Ин хатои ман аст. ҳамсоя шӯру ғавғо карда, хандид.
– - Гуфтам, равед, баъд равед ва ин ҳамон аст. – Семисрак устухони пои росташро бардошт ва косахонаи баландашро дар байни шохҳои буғӣ шона кард. – Курпа гуфт, шона кард ва охир. Ба ман пашмаи пахтачинӣ лозим нест. Гвардия! Черевич Чмор Ико ва Казулия Зекуро гирифта, ба чои истилогарон. – Дар ин ҷо, ҷангиён давида омада тасодуфан Зеку ва Чмор Икоро гирифтанд.
– - Танҳо эҳтиёт бошед, ки дар