– - Ва бародарони ман ҳама вафот карданд. – Пукик сутунмӯҳраашро дар девор афтонда, ба пеши вай гардондааст. Шонаҳо чашм надоштанд ва аз ин рӯ онҳо бо косахонаи сар нигаристанд ва фавран дар як давра диданд, танҳо бист фоизи диққат тамаркуз карда шуд ва боқимонда паҳлӯ ба ҳисоб мераванд.
– - Шумо пашми пахтаро чӣ хел меғунҷонед? – вай ба қафои сараш бо устухони Зулк Пукик зарба зад, ки вай бо табассум табассум кард ва боз оҳ кашид, офтобхӯрдааст.
– - Эҳ, хе, хе – ғаму ғусса дар тарафи чапи косахона дар шакли қум пайдо шуда, рухсораҳояшро ғелонда, нишона гузоштааст.
– - Оё шумо bzdi накунед, ба монанди дандон дар гарданатон! – Зулка фарёд зада бо пои устухонаш ба Пукик клик кард. Клик садо дод ва дар қаъри тунн садо дод.
– - Боз клик кунед! – пурсид Пукик.
– - Че, ин ба ту маъқул аст?.. Хӯш доред.. – ва Казуля фофанро зери табақи қафо чунон печонид, ки ҳама гуна партовҳо аз сӯрохиҳои косахонаи сараш баромадааст.
– - Оооооох!!!! – косахонаи сарро бо ларзиши сахт пазмон шуда буд, зеро ин тарзи шустушӯ, монанди ванна ё душ аст.
– - Фикр накунед, зема, мавҷро пушт накунед. Ҳама чиз хеле супер аст!!!
– - Ман хам накунам … – барои гундел вай мусиқист.
– - хам шуда!.
– - хам накунед…
– - хамида!!
– - Надоред!
– - хам шуда!!!
– - хам накун!!
– - хамида!!!!
– - хам накунед!!!
– - хам кардан, хам кардан, хам кардан, хам кардан, хам кардан, хам кардан, хам кардан!!!!! – Зулка як нафаси чуқур кашид ва фарёд зад – Aaaaaooo!!!!!!!
– - Ба мисли хук фарёд накунед. – Пукик рафт.
– - Ва «хук» чист?
– - Намедонам, пас ин ба ман рӯй дод.
– - Аз куҷо?
– - Аз шутур.
– - Камол? Ин калима чист?
– - А?.. Бале, инчунин «хук». Маро танҳо гузоред, аллакай ларзид.
– - Ахх! Бале, истироҳат кунед.
– - Чӣ, «аааа»? – халос шуд Пукик.
– - Бале, ман фаҳмидам?! – Зулка чашмонашро ларзонд.
– - Чӣ, «фаҳмидам»?
– - Ин «хук» «шутур» ва «шутур» аст..
– - «хук»! – шона илова кард ва решаи дигарро аз девор кашид. – Оё медурахшад… Шумо мехӯред? – ва ба чашмаш часпид.
– - Уг.. – вай туф кард. – Бале, чӣ мехӯред, аммо бихӯред. Ба атроф нигаред. Ҳама чиз чӣ қадар зебо аст, Darko..
– - Тото ва он, ки торик аст ва на заррача намоён нест, ба истиснои шумо.
– - Ва шумо беҳтар нигоҳ мекунед, ин ватани шумост, ватан!!
Пукик саросема ва саросема косахонаи сарашро бардошт ва нигоҳи мутамарказашро гардонид ва боз ҳеҷ чизро надид. Вай ба таври номатлуб ва бо паҳлӯ ба паҳлӯ нигоҳ кард… ва боз аз нав.
– - Бале, шумо ба назар намерасед, аммо ба дарун нигоҳ кунед, ба маънои амиқ…
– - Чӣ?
– - Ин!.. Он чизе ки мо дар дохили он мехоҳем.
– -