– — Таны суга дээр хаг шиг загатнах нь битгий bzdi! – Зулка хашгираад хөлний ястайгаа Пукик дээр дарав. Товших дуу гарч хонгилын гүнд цуурайтав.
– — Дахин дарна уу! – Пукик асуув.
– — Чэ, чамд энэ таалагдаж байна уу?.. Хүлээгээрэй.. – гээд Казуля арын хавтангийн доор фофан оруулаад түүний гавлын ясны нүхнээс ямар нэгэн хог гарч ирэв.
– — Оооох!!!! – Энэ нь угаалгын өрөө эсвэл шүршүүр гэх мэт угаах ийм арга учраас гавлын яс чичирхийлж хөлдөж байв.
– — Битгий тунгаан бод, зема, давалгааг бүү эргүүл. Бүх зүйл маш супер!!!
– — Би бөхийхгүй … – гээлийн хувьд тэр уянгалаг.
– — Гулзайлгах!.
– — Бөхийж болохгүй..
– — Гулзайлгах!!
– — Бөхийж болохгүй!
– — Гулзайлгах!!!
– — Битгий!!
– — Гулзайлгах!!!!
– — Бүү бөхий!!!
– — Гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах!!!!! – Зулка гүнзгий амьсгаа аван хашгирав – Ааааааа!!!!!!!
– — Гахай шиг бүү уйл. – Пукик явлаа.
– — Мөн «гахай» гэж юу вэ?
– — Мэдэхгүй болохоор надад ийм зүйл тохиолдсон.
– — Хаанаас вэ?
– — Тэмээнээс.
– — Тэмээ юу? Энэ ямар үг вэ?
– — Аан?.. Тийм ээ, бас «гахай» шиг. Намайг тайван орхи!
– — Аа! Тийм ээ, тайвшир.
– — Юу, «aaaaa»? – гэж Пукик таслав.
– — Тийм ээ, би ойлгосон уу?! – Зулка нүдээ анив.
– — Юу, «ойлгосон»?
– — Тэр «гахай» бол «тэмээ», «тэмээ» бол..
– — «гахай»! – сахлаа нэмж, хананаас өөр үндэс түүж авав. – Гэрэлтэхгүй байна… Та идэхийг хүсч байна уу? – гээд нүд рүү нь наалаа.
– — Өөө.. – тэр нулимж байв. – Тийм ээ, та юу иддэг вэ, гэхдээ идээрэй. Эргэн тойрноо хар. Бүх зүйл сайхан байна, харанхуй..
– — Тото ба энэ нь харанхуй, тунхууны харагддаггүй, танаас бусад нь.
– — Тэгээд чи илүү сайн хараарай, энэ бол чиний эх орон, эх орон!!
Пукик тэнэг бөгөөд ядаргаатайгаар гавлыг нь дээшлүүлж, төвлөрсөн харцаа эргүүлэн дахин юу ч харав. Тэрээр үл тоомсорлож, хажуугийн харцаар ширтэв… бас дахин.
– — Тийм ээ, чи харагдахгүй байна, гэхдээ гүн гүнзгий утгатай…
– — Юу?
– — Энэ!.. Бидний дотор юу хүсч байна.
– — Би юу ч харахгүй байна. – гээд Пукик уурлаж сахлаа доошлуулав.
– — Яаж: би харж байна, гэхдээ та тэгэхгүй байна уу? -Зулка хүзүүний мэдрэлээрээ гавлын ясаа хоёр ээлжээр эргүүлээд эргэв: одоо баруун тийш, дараа нь зүүн тийш, дараа нь дээшээ, дараа нь доошоо … – Одоо та эх орны харанхуйн үзэсгэлэнтэй байдлыг харж байна уу?
– — Тэгээд юу гэж?! – Панкик. гунигтай байдаг..
– — Тийм ээ, чи илүү сайхан харагдаж байна! – тэр эмэгтэй хүүхдийнхээ сэтгэлийн хөдөлгөөнөөр түүнийг алхын тамирчин шиг нулимж байлаа. Түүний гавлын яс эргэлдэж одод харагдахгүй ч нүдэнд