Pokój motyli. Lucinda Riley

      – Oczywiście. W każdym razie i tak zająłem ci już za dużo czasu. Do zobaczenia.

      – Tak, do zobaczenia.

      Kątem oka obserwowała, jak Sebastian Girault rusza dalej. Obiektywnie rzecz biorąc, rozumiała, dlaczego kobiety w rodzaju Marie tak się nim zachwycają. Rzeczywiście był niezwykle przystojny.

      Idąc do domu, czuła się spokojniejsza. To jej los, jej życie, i musi zrobić wszystko, żeby było dobrze. A jednak nie potrafiła zapomnieć słów Sebastiana, że powinna znaleźć prawdziwą przyczynę swojego smutku i zająć się tym.

      Przystanęła na kilka minut przed domem. Bała się wejść do środka. Z ciężkim sercem, niechętnie, dopuściła do siebie myśl, w czym może tkwić problem.