เจ้าชายรีสทรงส่ายพระเศียร "ข้าจะไปเป็นคนสุดท้าย "พระองค์ตรัส "หากว่าพวกเราไม่สามารถไปได้ทันเวลาแล้ว เจ้าจงไปก่อน เจ้าเป็นคนนำ พวกเรามาที่นี่"
เซ็นทราพยักหน้า
"เจ้าไม่ต้องถามข้าซ้ำสอง" พระองค์ตรัสพร้อมแย้มพระสรวล ขณะที่ทรงจ้องพวกฟอว์ที่ใกล้เข้ามาอย่างประหม่า
เซ็นทราคว้าเถาวัลย์ขึ้นมาพร้อมกับกรีดร้องเมื่อกระโดดออกไปเหวี่ยงตัวข้ามน้ำไปอย่างรวดเร็วขณะที่เขาลอยตัวอยู่ตำตำบนเถาวันนั้นเขาก็ยกเท้าขึ้นจากน้ำและได้ยินเสียง ขบฟันเสียงแหลมจากสัตว์ประหลาด จนในที่สุด เขาก็ลงมายังฝั่งที่อยู่ไกลอีกด้าน พร้อมกับเสียงสั่นสะเทือนอยู่บนพื้น
เขาทำสำเร็จ
เซ็นทรายืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับรอยยิ้มเขากว่าเถาวัลย์เหวี่ยงมันกลับมาอีกฝั่งของแม่น้ำเอลเด้นเอื้อมไปและจับมันไว้พร้อมกับยื่นมันให้อินดรา
"เชิญผู้หญิงไปก่อน" เขากล่าว
นางทำหน้าบูดบึ้ง
"ข้าไม่ได้ต้องการการประคบประหงม" นางกล่าว "เจ้าตัวใหญ่เจ้าจะทำให้เขาวันขาดเจ้าไปและทำมันให้เสร็จๆ ซะ จงอย่าตกลงไป หรือไม่งั้น ผู้หญิงคนนี้ก็ต้องเข้าไปช่วยชีวิตเจ้าไว้"
เอลเด้นทำหน้าบูดบึ้งและไม่ขบขันไปด้วย เขาจับเข้ากับเถาวัลย์
"ข้าก็แค่อยากจะช่วย" เขากล่าวเอลเด้นกระโดดออกไปพร้อมเสียงตะโกนลั่น ข้ามผ่านไปในอากาศ แล้วจึงกลิ้งตกลงอย่างอีกฝั่งหนึ่งเข้ามาอยู่ข้างๆ เซ็นทรา
เขาส่งเถาวัลย์นั้นกลับมา จากนั้นจึงตามมาด้วยเซอร์น่า อินดราและคอนเว่น
มีคนที่เหลืออยู่เพียงสองคนคือ เจ้าชายรีสและคร็อก
"คือ ข้าเดาว่ามันเหลือเพียงแค่เราสองคน"