Шул болытлар кебек үтәләр.
Биш ел гомер,
Ә мин һаман
Комсомолда пионер эшчесе,
Алты йөзләп бала кулдан үткән, —
Алар – илнең яңа кешесе.
Өзелеп сөям
Үсәр буыннарны,
Күз карам күк алар барсы да,
Тик шунысы:
Алты йөзгә
Мин җаваплы сезнең каршыда.
Бер тау беләм,
Шәһәр ерак аңа,
Ә мин менә аның буенда,
Яшьләр
Җыр көенә
Таш казыйлар тауның куенында.
Җырчы яшьләр
Кул салмаса,
Кем селкетсен тауның бар җирен!
Шикләнмимен,
Эштә көчем
Шул егетләр белән пар минем.
Түзми йөрәк…
Йөрәк түзми,
Айкалалар,
Барсы кайныйлар,
Һәр көн саен,
Таңгы томан кебек,
Таралалар барлык кайгылар.
Мәңге данын калдырырга
Кемнәр өчен һәйкәл кирәкле?
Эшләгән эш —
Үзе һәйкәл безгә,
Тик эш үти барлык теләкне.
1928
Җир күзләре
(Обсерваториягә экскурсия)
Урман эче,
Төрмә мәллә,
Яшиләрме монда караклар?
Яки монастырьмы —
Шундый тыныч җирдә
Гомер кичергәннәр монахлар.
Түгел,
Берсе түгел!
Монда җир күзләре.
Күкне күзли алар тавышсыз,
Урман җиле
күксел төтеннәрдән
Каз юллары ясап авышмый.
Киң бушлыкта йөзгән
Ерак йолдызларга
Җирдән каратылган торбалар,
Алар,
Югалтмаска теләп һәр йолдызны,
Күккә сузылып
карап торалар.
Астроном,
Аның күз алдына
Йолдыз, планеталар җыелган,
Майда бүрек киеп иемәгән,
Гали уйлар белән
Маңгай бөдрәләре коелган…
Нинди бәхет бу кешедә,
Хыял да юк монда,
алдау да.
Марс күктә
Күптән аптырап йөри
Бу күзләрдән кача алмауга.
Алар көчле,
Җирең ярылса да
Курыкмаслар,
тотып ямарлар,
Туар еллар өчен
Марс тормышыннан
Алар башлап роман язарлар.
1928
Ялкынлы хат
(Германия комсомолыннан)
Төрмә тәрәзәсе,
Башым куям,
Җил сагынган —
чәчем туздыра,
Төрмә салкын,
Тик шулай да
Мин янамын,
нәрсә кыздыра?
Мин хәзергә тимер читлектә,
Ник саклыйлар минем көчемне?
Янар таулар кебек
айкаламын
Алыр өчен соңгы үчемне.
Мин ялгызмы?
Белмим…
Күрше камерада
Мин уйлаган кеше торамы,
Кайгы урынына,
көләр өчен
Минем кебек уйлар корамы?
– Җирдә
Диңгез кипми,
Дулкын мәңге
Тирбәнүдән